بریده‌هایی از کتاب جهان هستی هوایت را دارد

می‌توانید از ترس پیروی کنید؛ همه‌چیز را رها کرده، فرار کنید. گاهی به نظر می‌رسد این مطمئن‌ترین گزینه است. باور کنید این‌طور نیست. فرارکردن از ترس مثل دویدن دور یک میدان است. باز هم به جایگاه اولیه‌تان برمی‌گردید تا اینکه واقعاً آن را بپذیرید.

نمی‌توانید از این تکلیف اجتناب کنید. فقط می‌توانید آن را به تعویق بیندازید. اگر امروز قبول نکنید که تکلیف را بپذیرید، باز هم خودش را در رابطه‌ها و تجربه‌های جدید نشان می‌دهد. اگر آن را نپذیرید، دائم در برابرتان ظاهر می‌شود.

بپذیرید که ترسی که به این شکل نمایان شده است، تمرینی عالی برای رشد و شفاست. عمیق و صادقانه به وضعیت رنج‌آور بنگرید و تمام افراد و موقعیت‌هایی را که باورهای ترس‌آلود را تحریک می‌کنند شناسایی کنید. به خودتان احترام بگذارید. زیرا قدرت پذیرش ترس را دارید و فرار نمی‌کنید. به خودتان افتخار کنید که آن را به‌شکل تکلیف می‌بینید.

ترس. سپس بپذیرید که ترسی که به این شکل نمایان شده است، تمرینی عالی برای رشد و شفاست.

اولین قدم این است که بپذیرید آنچه به ظاهر، وضعیتی بسیار ناراحت‌کننده به نظر می‌رسد، در واقع تکلیف جهان هستی است.

این دوست تکلیف عالی جهان هستی است تا او با ترسش روبه‌رو شود. وجود این خانم تصادفی نبود: زمانی در زندگی لنس قرار گرفته بود که او آمادهٔ شفادادن زخم‌های کهنه و بهبودی کامل بود.

هدف، دوری‌کردن از ترس نیست. ترس هیچ‌وقت برای همیشه از بین نمی‌رود. اگر انرژی‌تان را صرف اجتناب‌کردن از آن کنید، فرصت تجربهٔ لحظهٔ مقدس را از دست می‌دهید. در واقع هدف این است که به ترس اعتقاد نداشته باشیم.

ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که بر پایهٔ ترس بنا شده است و تنظیم پیش‌فرضمان بر پایهٔ تمایل به ترس است. با هماهنگی با جهان هستی عشق را متجلی می‌کنیم و با هماهنگی با ترس آشوب و هرج‌ومرج را به نمایش می‌گذاریم. در هر حال یا عشق را به نمایش می‌گذاریم یا ترس را. تصمیم‌گیری دربارهٔ نحوهٔ آفرینش حقیقت بر عهدهٔ ماست. پایان‌دادن به چرخهٔ آشکارسازی ترس بسیار آسان‌تر از چیزی است که فکر می‌کنید.

اگر دشواری‌ها را به چشم نقص، قضاوت و ترس ببینیم، پاسخمان با نقص، قضاوت و ترس همراه خواهد بود و در عمل هدایت و راهنمایی جهان هستی را درنمی‌یابیم، اما وقتی هنگام تصمیم‌گیری همان مسائل را از جنبهٔ عشق ببینیم، فضایی برای رخ‌دادن معجزه ایجاد می‌کنیم. می‌توانیم ترس را آموزگار خود کنیم، یا اینکه هدایت مهرآمیز جهان هستی را در آغوش بگیریم. درسی از جهان هستی: با انتخاب جهان هستی به‌مثابهٔ آموزگار خود، می‌توانیم همه‌چیز را با چشم عشق ببینیم.

الی ویزل را در نظر بگیرید. او تجربهٔ هولوکاست را به سفری هستی‌شناختی تبدیل کرد و همین سفر او را یکی از بزرگ‌ترین نویسنده‌ها و شفادهنده‌های دوران ساخت. یا ماهاتما گاندی که تصمیم گرفت در بحبوحهٔ جنبش استقلال هند اعتراض صلح‌آمیز را انتخاب کند. یا لیما گبوی که شاهد بدترین جنایات انسانی بود ولی با رهبری زنان، لیبریا را از جنگ داخلی هولناک نجات داد. تمام این قهرمانان یک نقطهٔ مشترک دارند؛ همگی وضعیتشان را عاشقانه درک کردند. ترس آن‌ها را به سوی خشونت و مرگ سوق می‌داد. عشق آن‌ها را از تاریکی خارج کرد و به سوی نور برد. درسی از جهان هستی: ما مسئول دیده‌هایمان نیستیم. ما مسئول درک دیده‌هایمان هستیم.

روزهای متوالی اطلاعات و تصاویری را جمع‌آوری می‌کنیم که فیلم‌های درونی‌مان را تأیید می‌کنند. دائماً روی تصاویر خاصی تمرکز می‌کنیم و سایر تصاویر فیلتر می‌شوند. با انجام این کار، فعالانه، دنیای قابل‌درکمان را انتخاب می‌کنیم. هرچه به تصاویر بیش‌تری توجه کنیم، تصاویر بیش‌تری فیلتر می‌شوند. درس بیست‌ویکم از کتاب دورهٔ آموزشی معجزات می‌گوید: "من مسئول چیزی هستم که می‌بینم." این درس ایدهٔ "فرافکنی ادراک ماست" را تقویت و تأکید می‌کند که ادارکمان به تفاسیرمان وابسته است.

بر هرچیزی که تمرکز می‌کنیم آن را می‌سازیم. چه خوب باشد چه بد

می‌توانم به‌راحتی برایتان توصیف کنم که اتصال به قدرت حضور چه حسی دارد. هنگامی که با حضورم هم‌راستا می‌شوم به راحتی نفس می‌کشم. کلمات با تلاشی اندک به ذهنم خطور می‌کنند، حقیقتاً احساسی اطمینان‌بخش دارم و مردم سرشار از انرژی من هستند.

هنگامی که روی داستان‌های مثبت تمرکز می‌کنید، انرژی را افزایش می‌دهید، حضورتان را تعالی می‌بخشید و حتی سیستم ایمنی‌تان را تقویت می‌کنید تا احساس قدرت فیزیکی کنید. داستان‌های مثبت باعث می‌شوند حس خوبی داشته باشید. با حضور حس خوب، قدرتمند هستید. حضور شما قدرتتان است. زمانی که پردهٔ سینمای درونی‌تان داستان توانمندکننده‌ای پخش می‌کند، ادراکتان از زندگی نیز قدرتمند می‌شود. زمانی که در انرژی مثبت و قدرت زندگی می‌کنید، به آهنربای معجزه‌ها تبدیل می‌شوید.

(توجه: شاید در این لحظه درگیر ترس‌های فراوانی باشید و پیداکردن یک داستان نیروبخش برایتان دشوار باشد. سخت نگیرید. چنین داستانی می‌تواند این باشد که در هنگام آشپزی، احساس شادی و اتصال می‌کنم. یا اینکه وقتی مدت طولانی می‌دوم، در تچان با جهان هستیم.)

ترس‌ها موذی‌اند. آن‌ها در روح و روان و تک‌تک سلول‌هایمان زندگی می‌کنند و مدت طولانی در ناخودآگاهمان باقی می‌مانند. درست وقتی که فکر می‌کنیم فرافکنی نادرستمان از بین رفته است، یک اتفاق ساده می‌تواند ماشه را بکشد و ما را به همان ترس قدیمی برگرداند.

تا در آنجا که نفرت وجود دارد عشق به ارمغان ببرم. تا در آنجا که اشتباهی وجود دارد روح بخشایش به ارمغان ببرم. تا در آنجا که تضاد و نفاق وجود دارد هماهنگی به ارمغان ببرم. تا در آنجا که تردید وجود دارد حقیقت به ارمغان ببرم. تا در آنجا که ناامیدی وجود دارد امید به ارمغان ببرم. تا در آنجا که سایه‌ها وجود دارند نور به ارمغان ببرم. تا در آنجا که غم‌واندوه وجود دارد شادی و مسرت به ارمغان ببرم. خداوندا، به من فرصت بده آرامش ببخشم، نه آنکه آرامش بگیرم. که بفهمم و فهمیده شوم. که دوست بدارم و دوست داشته شوم. زیرا انسان با فراموش‌کردنِ خود همه‌چیز را درمی‌یابد. زیرا با بخشیدن است که بخشوده می‌شود. زیرا با مُردن است که انسان چشم به زندگی ابدی بازمی‌گشاید.

برای مثال، زندگی دوستم کارلا به‌خوبی بیانگر اتفاقاتی است که پس از هماهنگی مجدد با جهان هستی رخ داد. کارلا در خانواده‌ای بزرگ شد که بیش از هرچیز به موفقیت بیرونی پاداش می‌دادند و بر این باور بودند که فرد برای موفق‌شدن هر کاری که لازم است باید انجام دهد. در نتیجه او عمیقاً اعتقاد داشت که مبارزهٔ بی‌امان، استرس و تقلا مساوی‌اند با موفقیت. ده سال تمام سعی کرد با زور، کنترل و بهره‌برداری از نتایج، شغل پرقدرتی برای خودش دست‌وپا کند. کارلا باور داشت هرچه بیش‌تر فشار بیاورد موفق‌تر، شادتر و آرام‌تر خواهد بود. انرژی بلندپروازانه‌اش باعث شد کسب‌وکار خوبی راه‌اندازی کند. سپس، یک روز که در نقطهٔ اوج حرفه‌اش قرار داشت دچار بحران روانی شد و همه‌چیز از هم پاشید. کارلا را به‌سرعت به اورژانس رساندند. مجبور شد برای به‌دست‌آوردن سلامتی دست از کار بکشد. دنیایی که کارلا می‌شناخت به پایان رسیده بود.

دلیل احساس غم، ناکامی و ناامنی اکثر مردم این است که فراموش می‌کنند شادی، موفقیت و امنیت حقیقی‌شان در کجا نهفته است. به‌یادآوردن مخفی‌گاه قدرت حقیقی‌تان شما را دوباره با جهان هستی پیوند می‌دهد؛ بنابراین می‌توانید واقعاً از معجزات زندگی لذت ببرید.

با تکرار تصمیم‌های اشتباه و جست‌وجوی امنیت در بیرون از خود، به سرازیری تاریک و ظلمانی سقوط کردم. باز هم افسردگی شدید پیدا کرده بودم