بریده‌هایی از کتاب بازگشت به خود؛ خودشناسی از طریق اینیاگرام

فصل نهم: نوع پنج، کنجکاو فکر می‌کنم هستم، بنابراین، هستم. فکر می‌کنم. جورج کارلین

شش‌های متوسط تقریبا همه چیز را مورد سوال قرار می‌دهند. تلاش می‌کنند تا از ذهنشان و برنامه‌ریزی الگوهای بدترین سناریوی ممکن، بیرون بروند. بیش از حد بر قدرت متمرکز شده‌اند و می‌توانند از یک طرف تسلیم و یا از طرف دیگر سرکش باشند. آنها ج

مادامی که برای بدترین شرایط آماده می‌شوید، زیانی ندارد که به بهترین حالت امیدوار باشید. استیفن کینگ

پنج‌ها دانش جمع‌آوری می‌کنند. دانش و اطلاعات تقریبا از هر نوع (حتی عجیب‌ترین اطلاعات)، پنج‌ها را با یک احساس کنترل و دفاع در برابر احساسات نامناسب تجهیز می‌کند.

همهٔ پنج‌ها باهوش نیستند، اما همه آنها هوشیار هستند.

چه راه بهتری از تبدیل شدن به یک متخصص در یک زمینه خاص مطالعاتی، برای ایجاد اعتماد به نفس (و گاهی اوقات احساس برتری نسبت به دیگران) و محافظت خود در برابر آنها وجود دارد؟

طمع خودش را در میل بیش از حد پنج‌ها برای دستیابی به دانش، اطلاعات، ایده‌ها، مدل‌های مفهومی، تخصص، حقایق جالب و درک چگونگی کار کردن چیزها، نشان می‌دهد. پنج‌ها به دانش متوسل می‌شوند برای دسترسی به آسایش و حمایتی که اکثر مردم از طریق روابطی از قبیل عشق می‌یابند.

سه‌ها انسان هستند، نه کلیشه. همه آنها مدیرعامل یا افراد مشهوری نیستند و آرزوی آن را هم ندارند. تقریبا در هر حرفه، از موسیقی گرفته تا زمینه ماموریتی، حضور پیدا می‌کنند. می‌توانند هر کسی باشند، از دیوید بووی تا دوروتی دی، بنیانگذار جنبش کارگری کاتولیک. اما همهٔ آنها این دروغ یکسان را باور دارند: شما تنها به اندازه آخرین موفقیت‌تان دوست داشتنی هستید.

همانطور که ریچارد راهر می‌گوید، غمگین‌ترین عدد در اینیاگرام، یک سه ناموفق است که جاه‌طلبی‌هایش بیشتر از استعدادهایش بوده است.

هنگامی که آماده‌اید تا برای تصحیح یک بی‌عدالتی یا درست کردن یک اشتباه شیرجه بزنید، اول از خودتان بپرسید که آیا شور و شوقی که برای این مسئله احساس می‌کنید، واقعا یک خشم جایگزین شده در مورد یک مسئله دیگر است یا نه.

اگر با یک فرد شماره یک کار می‌کنید، باید بدانید زمانی که با مقدار نامتناسبی از انرژی ناشی از عصبانیت در مورد چیزی، مانند آدم احمقی که فضای پارکینگ آنها را گرفته است، شروع به لفاظی می‌کنند، آن احتمالا چیزی نیست که به خاطر آن عصبانی هستند. خشم آنها در مورد کدورتی است که صبح با همسرشان داشتند، و تمام روز به سختی کار کرده‌اند و آن را درون خودشان نگه داشته‌اند و اکنون از یک طرف در حال نشت کردن است.

مهم نیست که چطور به آن نگاه می‌کنید، جنگ یک‌ها برای تکمیل جهان، یک ماموریت احمقانه است. همواره یک کار نیمه تمام در جایی از آن وجود دارد. تا زمانی که یک سفر معنوی را شروع نکنند، هرگز یک دقیقه از آرامش را درک نمی‌کنند.

در مورد یک‌هایی که در خلسه باورهای شخصی خودشان گرفتار می‌شوند، نه تنها آن منتقد داخلی تحقیر کننده، مقتدرانه صحبت می‌کند، بلکه در حقیقت، به آنها اهمیت می‌دهد. چگونه می‌توانم بدون آن صدا که با خشونت آنچه را که اشتباه انجام می‌دهم یا برای جلوگیری از کاهش استانداردهایم، به من تذکر می‌دهد، در زندگی پیشرفت زیادی داشته باشم؟

آنچه بیشتر مردم نمی‌فهمند این است که یک‌ها فکر نمی‌کنند که در حال انتقاد هستند. در ذهنشان، سعی دارند به شما کمک کنند! آنها فکر می‌کنند که در حال بهتر کردن شما هستند! آیا همه نمی‌خواهند خودشان را بهبود ببخشند، مانند کاری که آنها می‌کنند؟

آنچه مهم است در حین مطالعه اینیاگرام یاد بگیریم، این است که ما نمی‌توانیم شیوه نگرشمان را تغییر دهیم، فقط می‌توانیم کاری را که با آنچه می‌بینیم، انجام می‌دهیم، تغییر دهیم.

همانطور که ریسو و هادسون مشاهده کردند، نه‌ها می‌توانند ایده‌آلیسم یک‌ها، مهربانی دوها، جذابیت سه‌ها، خلاقیت چهارها، خردمندی پنج‌ها، وفاداری شش‌ها، خوش‌بینی و ماجراجویی هفت‌ها و قدرت هشت‌ها را داشته باشند.

بعضی از افراد هنگام خوابگردی، از جرثقیل‌های ۱۴۰ فوتی بالا رفته‌اند، رانندگی کرده‌اند، از پنجره‌های طبقه سوم پایین پریده‌اند و حتی خویشاوندان خود را نیز کشته‌اند. فکر می‌کنم کشورهایی وجود دارند که توسط افرادی که در حال خوابگردی هستند، اداره می‌شوند. معلمان بزرگ مسیحی، به مدت طولانی، از راه رفتن در خواب به عنوان یک استعاره برای توصیف شرایط معنوی انسانی استفاده می‌کرده‌اند. هنگامی که شخصیت‌ها و ویژگی‌های ما به صورت خودکار حرکت می‌کنند، ما را به حالت نیمه‌خواب، می‌خوابانند که در آن، خودمان را به دام افتاده، در الگوهای همیشگی و تکراری مشابه ناشی از واکنش‌پذیری بدون فکر، پیدا می‌کنیم که از کودکی درگیر آنها بوده‌ایم.

«خودفراموشی»، نشانهٔ تمام سه عدد موجود در سه‌گانه خشم (۸، ۹، ۱) است.

متاسفانه بُعد منفی استقلال و اعتماد به نفس آنها این است که می‌توانند معصومیت خود را خیلی زود فراموش کنند، دشوار است که بعدا در زندگی، دوباره آن را بدست آورند. آنها نیاز دارند که کمی از مهربانی که برای سایر کودکان وجود دارد را دوباره بدست آورند. باید زمانی را در زندگیشان به خاطر بیاورند که نیاز نداشتند مسئولیت داشته باشند و یا کنترل کنند تا احساس امنیت کنند، زمانی که می‌توانستند به دیگران اعتماد کنند تا از آنها محافظت کنند. آنها به درس‌هایی که اشتباهات و ضعف‌ها به ما آموزش می‌دهند نیاز دارند: ارزش یک عذرخواهی، تجربه بخشش و درس‌هایی که فقط با پیروی کردن از یک رهبر دیگر می‌آموزیم.

با اینکه عجیب به نظر می‌رسد، آنچه به شما احساس ترس می‌دهد، برای یک هشت مانند احساس صمیمیت است. برای آنها، درگیری، ارتباط است.