بریده‌هایی از کتاب قدرت و شکوه زن

باید کاری بکنیم که بچّه‌ها دست مادر را حتماً ببوسند؛ اسلام دنبال این است.

بچه همه چیز را در «مادر» می‌بیند؛ «حرف»، «خُلق» و «عمل» مادر در بچه‌ها اثر دارد. مسئول افعال و اعمال بچه‌ها هم شما هستید.

این خانم‌ها بودند که وقتی به خیابان‌ها ریختند و فریاد زدند، مردها را تشجیع کردند و قدرت‌های آن‌ها را چند مقابل کردند. شما علاوه بر اینکه خودتان را قدرتمند کردید، دیگران را هم قدرتمند کردید.

هم باید مادرِ خوب و همسر خوبی باشد، هم در فعالیت اجتماعی شرکت کند.

رفع مظلومیت زن فقط در سایهٔ «اخلاق» و «قانون» و «تهذیب و تهذّب مردان» است

شغل مادر همان شغل انبیاست، این شغل بزرگ را درنظر مادرها کوچک کردند.

وظیفهٔ زن‌ها انسان‌سازی است.

ابرجنایت‌کاران دریافتند که تنها «قشر مذهبی» است که می‌تواند خار راهی در راه استعمار و استثمار آنان باشد. و دیدند که حکم نیم‌سطری یک مرجع مذهبی مورد علاقهٔ مردم، دارای چنان قدرتی است که دولت انگلستان و دربار قدرتمند قاجار را به زانو درآورد. و نیز دریافتند که زنان در آن نهضت نقش اساسی را داشتند.

ما نهضت خودمان را مرهون زن‌ها می‌دانیم. مردها به تَبَع زن‌ها در خیابان‌ها می‌ریختند. زن‌ها مردان را تشویق می‌کردند.

زن، سوگلیِ خانه است و مرد پادویِ خانه.

اشرف کارها در عالم، مادر بودن و تربیت اولاد است!

چرا اجر زن‌ها بیشتر از مردها باشد؟ چون کار مرد جلوی چشم است و تحسین مردم را دریافت می‌کند، اما خانمی که در خانه است، کسی نمی‌داند او چه کشیده و چه دارد می‌کشد.

زن‌ها بدانند که اگر زنی، عقل و هوشمندی به خرج دهد، مرد را اداره خواهدکرد. البته با زرنگی و تحکّم بدست نمی‌آید، بلکه با ملایمت، خوشرویی و اندکی تحمل؛ خیلی هم لازم نیست تحمّل کند!

تمام آرزوهای بچه خلاصه می‌شود در «مادر»، چون به هیچ‌کس آن علاقه را ندارد.

می‌گویم برخلاف آنچه که معروف است، در بین این دو جنس، آن جنس قوی‌تر زن است. زن‌ها قوی‌تر از مردهایند. زن‌ها می‌توانند با تدبیر و با ظرافت، مرد را در دست خودشان بچرخانند

من گاهی در بعضی از جلسات عقد که عروس و دامادها پیشم می‌آیند، وقتی نصحیت‌شان می‌کنم، در خلال حرف‌هایم به این نکته هم اشاره دارم که بعضی حمل بر شوخی می‌کنند؛ من در محاسبات نهایی، زن را قوی‌تر از مرد می‌دانم. اعتقادم این است [که] مرد هارت و هورتش زیاد است، اما آنکه بالاخره در یک مقابله، اگر این مقابله طول بکشد، پیروز خواهد شد زن است؛ یعنی زن بالاخره با روش‌ها و وسایلی که خدای متعال در اختیار و طبیعت او گذاشته،‌ بر مرد غالب می‌شود؛ این یکی از زیبایی‌های طبیعت و از اسرار خلقت است. به مرد، استخوانِ درشت‌تر، قدِ بلندتر و صدای کلفت‌تر داده‌اند، اما به زن در مقابلِ این امکانات، لطافت‌های روحی و وسایل نفوذ روی مرد را داده‌اند تا تعادل برقرار شود.

زن مظهر تحقق آمال بشر است. زن پرورش‌دِه زنان و مردان ارجمند است. از دامن زن مرد به معراج می‌رود...

«کار اصلی زن» توی خانه است، آن به این معنا است که کار اصلی زن هنگامی که امرش دائر باشد بین «شوهرداری و بچه‌داری و خانه را جارو پارو کردن» یا «ادارهٔ یک سوپرمارکت» برای اینکه «فلان قدر پول در بیاورد»، آن اولی مقدم است، آن اولی شغل زن است. سوپرمارکت را بگذارد مرد برود اداره کند، کارمندی فلان اداره را بگذار مرد برود بکند- هنگامی که صحبت نان در آوردن مطرح است- التفات می‌کنید؟ نان درآوردن از یک کار توی بازار و توی اداره و توی خیابان و توی نمی‌دانم فرض کنید که هر گوشهٔ دیگر، غیر از این است که انسان یک کاری را به عنوان یک «حرکت اجتماعی»، یک کار لازم یک فریضه انجام می‌دهد، این دومی است که محترم است، این دومی است که بین زن و مرد مشترک است. آن اولی - یعنی نان در آوردن زن- جزو وظایف زن مطلقا نیست!

یکی از چیزهایی که در دنیا در باور فرهنگ‌های غربی یک چیز مسلّمی شده - که در دوران طاغوت به فرهنگ‌های نوع فسادانگیز آن‌ها هم کشانده بود- این است که زن اگر چنانچه شغلی در خارج خانه نداشته باشد، از زنیتش کم است. این غیر از «فعالیت اجتماعی» است، مسالهٔ «شغل» داشتن است! یعنی به یک «ماشین‌نویسی» قانع بود، به یک کارمندی [در] یک گوشهٔ از ادارات قانع بود. بحث این نبود که می‌خواست در یک «فعالیت اجتماعی» مشارکت کند، بحث این بود که می‌خواست آن هم مثل مردها، یک شغل داشته باشد. اگر فروشندگی یک مغازه یا یک سوپرمارکت را به او می‌دادند هم خوشحال بود.

شما هدایت کنید مردان را و هدایت کنید و نصیحت کنید دولتمردان را. شما مادران خوبی برای اطفال باشید، و ناصحان خوبی برای جامعه، و زحمت‌کشان خوبی برای مستمندان