بریده‌هایی از کتاب غلبه بر عزت نفس پایین با CBT (درمان‌شناختی - رفتاری)

بینش مهم نیست که چقدر جنبه‌های منفی خودمان را باور داریم، بلکه موضوع حائز اهمیت این است که آنها را به عنوان یک واقعیت درست در ذهن خود نگنجانیم و پرورش ندهیم.

بهترین تعریفی که می‌توان برای عزت‌نفس در نظر گرفت، اعتماد داشتن به توانایی‌ها و ارزش‌های شخصی‌مان می‌باشد. این بدان معنا نیست که شما در همهٔ زمینه‌ها بهترین هستید بلکه داشتن احساس راحتی و آرامش با خودتان حتی در زمانی که، در واقع در بهترین حالت نیستید. این یعنی پذیرش خودتان با همهٔ نقاط قوت و ضعف در حالی که هنوز برای پیشرفت خویش فرصت‌هایی دارید. بنابراین به زبان ساده‌تر، عزت‌نفس به معنی اعتماد و ایمان داشتن به خویش است

خویشتن‌پذیری سالم در برابر خویشتن‌پذیری ناسالم تا زمانیکه چیزی را نپذیریم، توانایی تغییر دادن آن را نداریم. محکومیت و سرزنش نفس، رهایی نیست، ستم کردن است. کارل گوستاو یونگ

یادگیری اینکه هیچ چیزی به اسم شکست در تجربه کردن ریسک وجود ندارد بسیار مفید است – فقط موفقیت و کسب تجارب وجود دارد.

هیچ رویای غیرممکنی وجود ندارد. فقط محدودهٔ ادراک ما است که تعیین می‌کند چه چیزی ممکن است.

زمانی که شروع به پذیرش خویشتن می‌کنید در واقع شروع به دوست داشتن خودتان کرده‌اید. زندگی زمانی خوشایند می‌شود که رابطهٔ شما با خودتان خوب باشد.

"اگر بتوانی با پیروزی و بدبختی ملاقات کنی و با این دو دغل‌کار مانند هم رفتار کنی آن موقع موفق هستی ..."

یکی از اهداف این کتاب تشویق شما برای درک این موضوع است که ارزش زیادی دارید فقط به خاطر اینکه شما وجود دارید. زمانی که یاد می‌گیرید در خود تغییرات مثبتی بدهید باعث افزایش ارزش شما می‌شود نه اینکه ایجاد آن.

پذیرش خویشتن راه نجات ما خواهد بود. می‌توانیم بین ارزش نهادن به خودمان بعنوان یک شخص و قبول اینکه انسان جایزالخطا است، و کسی که دم به دقیقه اشتباه می‌کند، تمایز قایل شویم. این قلب خویشتن‌پذیری است. اگر ما در انجام کاری شکست بخوریم به این معنی نیست که کاملاً شکست خورده و درمانده‌ایم. اگر احمقانه رفتار کنیم باعث نمی‌شود تبدیل به شخص احمقی شویم. پذیرش خویشتن تفاوت بین شخص ما و رفتار ما را کاملاً تصدیق می‌کند.

اگر فقط بتوانیم احساس خوب را وقتی که دیگران ما را تحسین می‌کنند و یا وقتی که ترفیع شغلی پیدا می‌کنیم نسبت به خودمان داشته باشیم، وقتی که مورد انتقاد یا بی‌اعتنایی و بی‌توجهی واقع شویم و یا در شغلی که آن را می‌خواستیم ترفیعی نگیریم، در تنگنا و مضیقه قرار خواهیم گرفت.