بریده‌هایی از کتاب راهبردهای رشد و توسعه‌ فردی

راه دادن تصورات در روابط اجتماعی انسانها یعنی دنبال مشکل گشتن. ما اغلب گمان می‌کنیم که شریک زندگی ما می‌داند ما چگونه می‌اندیشیم و نیازی نیست که به او بگوییم چه می‌خواهیم. گمان می‌کنیم که او کاری را که ما می‌خواهیم انجام می‌دهد، چون ما را خیلی خوب می‌شناسد. اگر او کاری را که ما تصور می‌کنیم باید انجام دهد. انجام ندهد، آن وقت آزار می‌بینیم و می‌گوییم: «تو باید می‌فهمیدی».

راه دادن تصورات در روابط اجتماعی انسانها یعنی دنبال مشکل گشتن. ما اغلب گمان می‌کنیم که شریک زندگی ما می‌داند ما چگونه می‌اندیشیم و نیازی نیست که به او بگوییم چه می‌خواهیم. گمان می‌کنیم که او کاری را که ما می‌خواهیم انجام می‌دهد، چون ما را خیلی خوب می‌شناسد.

اگر نیاز داشته باشید که کسی با شما بدرفتاری کند، به آسانی کسی را می‌یابید که آزارتان دهد. همین‌طور اگر با کسانی باشید که نیاز به رنج کشیدن دارند. چیزی درشما وادارتان می‌کند که با آنها رفتار آزاردهنده‌ای داشته باشید. گویی آنها یادداشتی روی پشت خود نصب کرده‌اند که روی آن نوشته شده: "به من لگد بزن".

انسان‌ها به رنج کشیدن در سطوح مختلف و به درجات متفاوت اعتیاد پیدا کرده‌اند، و به یکدیگر در تداوم این اعتیاد کمک می‌کنند. «انسان‌ها با هم پیمان بسته‌اند که در رنج کشیدن به یکدیگر کمک کنند»

ما این حق انتخاب را داریم که صداهایی را که درون ذهن می‌شنویم باور بکنیم یا نکنیم، همان‌طور که حق انتخاب داریم که در رویای سیاره خودمان چه را بپذیریم و چه را نپذیریم.

حتی زمانی که موقعیتی «بسیار شخصی» به نظر می‌رسد. حتی زمانی که دیگران مستقیما به شما توهین می‌کنند، این مطلب ربطی به شما ندارد. آنچه آنها می‌گویند یا انجام می‌دهند و یا عقایدی که ابراز می‌کنند، همه طبق پیمان‌هایی است که در ذهن خویش دارند. نظرات ایشان حاصل آن برنامه‌ریزی است که در مدت جامعه‌پذیری خود دریافت کرده‌اند.

هیچ چیز را به خود نگیرید و آنرا شخصی نکنید. هر اتفاقی که در اطراف شما افتاد، آن را به خود نگیرید. مثالی می‌زنم: اگر من شما را در خیابان ببینم و بی آن‌که شما را بشناسم بگویم: «هی، تو چقدر احمق هستی»، مسلما این جمله به شما برنمی‌گردد، بلکه به خودم برمی‌گردد. شما اگر آن را به خود بگیرید، شاید باور کنید که احمق هستید. شاید فکر کنید: «از کجا می‌داند؟ او روشن‌بین است یا هرکسی می‌تواند حماقت مرا ببیند»؟ شما آن را به خود می‌گیرید