بریده‌هایی از کتاب عزت نفس به زبان ساده

اگر ته‌رنگ پوست‌تان سرد است آبی مایل به ارغوانی، آبی لاجوردی، خاکستری، سیاه، زرد لیمویی، سفید ملایم، ارغوانی، صورتی و سبز زمردی را انتخاب کنید. اگر ته‌رنگ پوست‌تان گرم است زرد روشن، سبز کم‌رنگ، قهوه‌ای تیره، سبز زیتونی، عاجی، شتری، قرمز و نارنجی را انتخاب کنید.

پوشیدن لباس‌هایی که رنگ پوست‌تان را بهتر نشان بدهد، روش خوبی برای داشتن احساس خوب در مورد ظاهرتان است. سه آزمون زیر را انجام دهید تا تعیین کنید که رنگ پوست سرد یا گرمی دارید. - در آفتاب به زیر بازویتان نگاه کنید. اگر رگ‌های آن به رنگ آبی است، ته رنگ پوست شما سرد است و اگر رگ‌های آن سبز است، پوستی با رنگ‌مایه گرم دارید. - لباس یا جواهرآلاتی طلایی یا نقره‌ای را در کنار صورت‌تان نگه دارید. اگر نقره‌ای بهتر به رنگ پوست‌تان می‌آید، ته‌رنگ پوست شما سرد است و اگر طلایی بهتر به شما می‌آید، ته‌رنگ پوست‌تان گرم است. - دوتکه پارچه را دور گردنتان بیندازید، یکی صورتی و دیگری نارنجی. اگر رنگ صورتی به پوست‌تان می‌آمد، رنگ‌مایه پوست شما سرد است و اگر نارنجی بهتر بود، رنگ‌مایه پوست شما گرم است.

هرچیزی در مورد شما جذاب است. به خودتان اهمیت می‌دهید و دیگران هم با نگاه کردن به شما متوجه این موضوع می‌شوند.

افرادی که عزت‌نفس و تن‌انگاره‌ای سالم دارند، باور ندارند که بهترین ظاهر را در بین مردم جهان دارند. درعوض، نقص‌های جسمانی‌شان را می‌شناسند و هم‌زمان توجهشان را به چیزی که در ظاهرشان دوست دارند معطوف می‌کنند.

متوقف کردن مقایسه با دیگران اگر موقع نگاه کردن به بدن دیگران، بخش‌های معینی از اندامشان، لباس‌های آن‌ها یا حتی بررسی اینکه آیا مطمئن‌تر یا شادتر از شما به نظر می‌رسند یا نه، باور داشته باشید که نقص دارید، شکلی از تنفر از خود را آغاز می‌کنید. خودتان را تحقیر می‌کنید صرفاً چون در حد انتظارتان نیستید. البته این مقایسه فقط با افرادی که آن‌ها را می‌بینید صورت نمی‌گیرد. ممکن است وقتی به مانکن‌ها، ستاره‌های سینما، ستاره‌های ورزشی و بدن‌سازها نگاه می‌کنید هم چنین مقایسه‌ای صورت گیرد. بهتر است متوجه باشید که هر فردی منحصربه‌فرد است و تفاوت‌ها هستند که باعث می‌شوند ما متمایز شویم و چه باور داشته باشید و چه باور نداشته باشید، نقص‌هایی که در خودتان می‌بینید و گمان می‌کنید که خیلی مهم هستند، برای دیگران مهم و حتی قابل تشخیص نیستند.

تصور کنید که آنچه در مورد بدنتان دوست ندارید باعث نمی‌شود از آنچه می‌خواهید دور شوید. مجسم کنید که با همین بدنتان دقیقاً به آنچه می‌خواهید می‌رسید. می‌توانید ایجاد تغییراتی برای سالم‌تر شدن را مدنظر قرار دهید؛ اما نیازی ندارید بدنتان را تغییر دهید تا خوشحال‌تر باشید. این شخصیت و جذابیت درونی‌تان است که زندگی دلخواه‌تان را به‌سوی شما جذب می‌کند.

باورهای منفی در مورد بدن باعث می‌شوند از آنچه می‌خواهید از زندگی به دست بیاورید دور بمانید. آیا عقیده دارید که اگر اضافه‌وزن داشته باشید هیچ‌کس جذب شما نخواهد شد و بنابراین هیچ دلیلی وجود ندارد که بیرون بروید یا رابطه‌ای جدید را شکل دهید؟ آیا گمان می‌کنید که داشتن اندامی غیرجذاب باعث می‌شود ارتقا پیدا نکنید و درنتیجه ممکن است حتی برای ارتقا تلاش نکنید؟ یا داشتن یک نقص فیزیکی باعث می‌شود که نتوانید کسب‌وکاری جدید راه بیندازید، خودتان را به‌عنوان مشاور مطرح کنید یا محصول جدیدتان را بفروشید و بنابراین باید رؤیای هرکدام از این کارها را کنار بگذارید؟

در رسانه‌ها پیر شدن، به‌خصوص برای زنان، غیرقابل‌قبول در نظر گرفته می‌شود. کمدین‌ها لطیفه‌هایی در مورد زنان پیرتر می‌سازند و زنان مو جوگندمی به‌ندرت در نقش‌های مکمل یا اصلی دیده می‌شوند. این روش دیگری است که صنعت رسانه باعث می‌شود مردم، به‌خصوص زنان، احساس کنند همچنان که بدنشان به شکل طبیعی پیر می‌شود اشکالی در آنان وجود دارد.

در رأس این‌ها، رسانه‌ها مواردی مثل لاغر بودن و زیبایی در زنان را به هم مرتبط می‌کنند و قدرت و ظاهر خوب را در مردان برای برخورداری از شیوه زندگی اجتماعی شاد و مطلوب ترویج می‌دهند. آن‌ها به شما می‌گویند که باید اهمیت زیادی به بدنتان بدهید تا ارزشمند باشید و البته باید محصولاتشان را بخرید تا نقص‌های متعددی را که دارید، برطرف کنید و زندگی رشک‌برانگیزی داشته باشید.

رسانه‌ها به این دلیل می‌توانند به بقای خود ادامه دهند که باعث می‌شوند باور کنیم مشکلاتی داریم که درواقعیت وجود ندارد. افراد مشغول به کار در رسانه‌ها مسئول ایجاد احساس اضطرار در مشتریان برای پذیرش هنجارهای محدود زیبایی هستند. آن‌ها عکس‌ها را در مجلات روتوش می‌کنند به شکلی که زنان ریزنقش‌تر و زیباتر به نظر برسند و مردان خیلی درشت و جذاب‌تر. آن‌ها متخصصانی را استخدام می‌کنند تا کارهای مو، آرایش و لباس مانکن‌ها را انجام دهند تا با تصویر آرمانی در آگهی‌های تلویزیونی تناسب داشته باشد. فقط وقتی مخاطبان در مورد تن‌انگاره‌شان احساس بدی داشته باشند، محصولات آن‌ها را به امید ایجاد تغییر در اندامشان می‌خرند تا آن‌طورکه در تبلیغات می‌گویند، بی‌نقص به نظر برسند. اگر شما نگاه دقیقی داشته باشید، خواهید دید که رسانه‌ها برخی افراد را ستایش می‌کنند و به دیگران اهانت می‌کنند.