بریده‌هایی از کتاب بر باد رفته

کلّه‌شق، متعصب و نفهم که فقط مثل نجیب‌زاده‌های زمون خودش فکر می‌کرد

دکتر مید سریع به آن سکوت آزار‌دهنده پایان داد و با لحنی سرد گفت: "کاپیتان باتلر، تفاوت تعداد نظامی‌های ما با نیروهای یانکی اهمیتی نداره و یه سرباز ما به چند یانکی می‌ارزه." خانم‌ها به نشانه تأیید سر تکان دادند. همه این را خوب می‌دانستند. رت گفت: "اول جنگ این گفته شما واقعیت داشت و شاید هم هنوز حق با شما باشه اما به شرط این‌كه سرباز نظام برای تفنگش گلوله داشته باشه، پوتین برای پوشیدن و غذایی برای سیر شدن،

"همه جنگ‌ها و کسایی که می‌جنگن، مقدس‌اند و اگه مردمی كه جنگ‌ها رو شروع می‌کنن اون رو مقدس ندونن، کی اون‌قدر احمقه که به این جنگ‌ها بره؟ البته فریاد سخنران‌هایی که احمق‌هایی رو تشویق می‌کنن برن بجنگن مهم نیست و مهم نیست که چه اهداف باشکوهی رو برای جنگ‌ها توضیح می‌دن. برای جنگ فقط یه دلیل وجود داره و اون هم پوله. در واقع همه جنگ‌ها بر سر پوله اما آدمای كمی ‌اینو می‌فهمن. چون گوش‌هاشون پر از صدای طبل، شیپور و حرفای قشنگ سخنران‌هاییه که توی خونه موندن و گاهی فریاد می‌زنن: آرامگاه مسیح رو از دست کافرین نجات بدین! و گاهی هم می‌گن: مرگ بر مذهب کاتولیک! و گاهی: آزادی! و گاهی هم: پنبه، برده‌داری و حقوق ایالتی!"

شعار خانم تارلتون این بود: "آن‌ها را مهار کن اما جرأت‌شان را نابود نکن."

هیچ‌كس نبود که به اسکارلت بگوید شخصیت واقعی خودش بسیار جذاب‌تر از هر نقابی است که به چهره می‌زد و اگر به او می‌گفتند شاید خوشحال می‌شد، اما باور نمی‌کرد. فرهنگی که اسکارلت بخشی از آن به شمار می‌آمد، باورکردنی نبود چون هیچ‌وقت نه در گذشته یا اکنون كوچك‌ترین ارزشی برای طبیعت ذاتی زن قائل نبودند.

در حقیقت، مادر همه دوست‌هایش، دخترهای‌شان را تحت فشار می‌گذاشتند تا موجوداتی ضعیف، وفادار و خواستنی به نظر بیایند

‌"چرا یه دختر برای این‌كه شوهر کنه مجبوره این‌قدر احمق باشه؟" ‌"چون مردا می‌دونن چی می‌خوان و فقط به چیزی که می‌خوان فکر می‌کنن، فکر کردن به چیزی که می‌خوان باعث می‌شه اونا رو از کوه مشکلاتی که ممکنه براشون به وجود بیاد نجات بده. اونا فکر می‌کنن که دختر کوچولوهایی رو می‌خوان که مثه گنجیشک غذا می‌خورن و عقل و شعور هم ندارن. این‌طوری یه نجیب‌زاده، احساسی رو که یه خانم بعد از ازدواج پیدا می‌کنه نداره و تردید نداره که زنش بیشتر از خودش نمی‌فهمه." ‌"فکر نمی‌کنی که مردها بعد از ازدواج شگفت‌زده می‌شن وقتی می‌فهمن عقل و شعور زن‌هاشون بیشتر از اوناست؟" ‌"خب دیگه اونوقت خیلی دیره، تا اون موقع ازدواج کردن. تازه، مردها توقع ندارن عقل و شعور زنشون از خودشون بیشتر باشه."

‌"چرا یه دختر برای این‌كه شوهر کنه مجبوره این‌قدر احمق باشه؟" ‌"چون مردا می‌دونن چی می‌خوان و فقط به چیزی که می‌خوان فکر می‌کنن، فکر کردن به چیزی که می‌خوان باعث می‌شه اونا رو از کوه مشکلاتی که ممکنه براشون به وجود بیاد نجات بده. اونا فکر می‌کنن که دختر کوچولوهایی رو می‌خوان که مثه گنجیشک غذا می‌خورن و عقل و شعور هم ندارن. این‌طوری یه نجیب‌زاده، احساسی رو که یه خانم بعد از ازدواج پیدا می‌کنه نداره و تردید نداره که زنش بیشتر از خودش نمی‌فهمه."

الن هرگز به او نگفته بود که آرزو و دست‌یافتن به آن، دو چیز کاملاً متفاوت هستند و زندگی به او نیاموخته بود که رمز مسابقه، سرعت نیست. او در زیر سایه نقره‌ای دراز کشید و در ذهنش شجاعانه رؤیاهایی را خلق می‌کرد که از ذهن پرشور دختری شانزده ساله می‌تراوید و زندگی در پیش چشم‌هایش آن‌قدر زیبا شد که شکست را ناممکن می‌کرد. لباس زیبا و چهره‌ای آراسته، سلاحی بود که سرنوشت را مغلوب می‌کرد

هیچ‌كسی با به دوش کشیدن بار سنگین خاطرات آزار‌دهنده نمی‌تواند گامی به جلو بردارد.