بریده‌هایی از کتاب دانش کسب عظمت

خداوند طوری ما را آفریده که مدام به اندیشیدن وادار می‌شویم. ما یا باید بیندیشیم یا باید به فعالیت‌هایی بپردازیم که ما را از اندیشیدن دور می‌کنند.

هیچ احترامی را طلب نکنید و به دنبال شناخته شدن نباشید، اگر مستحق احترام و شناخت باشید، به سرعت به‌سویتان سرازیر می‌شوند.

آگاهی یا اطلاعات صرف، سازندهٔ شخصیت نیست، بلکه اندیشیدن است که شما را باعظمت می‌سازد. تفکر، رشد است؛ نمی‌توانید بدون رشد کردن، بیندیشید.

بینش ذهنی از خودتان را با مراقبت و توجه شکل دهید. اندیشه‌شکل خود را آن‌گونه که آرزویش را دارید، بسازید و آن را با ایمان به این‌که تحقق می‌یابد، حفظ نمایید. اعمال معمول را آن‌گونه که یک خدا باید به انجام برساند، انجام دهید؛ واژه‌ها را آن‌گونه که یک خدا به زبان می‌آورد، به زبان آورید؛ با مردان و زنان طبقهٔ بالا و پایین جامعه، آن‌گونه که یک خدا با موجودات ربّانی دیگر ملاقات می‌کند، دیدار کنید. این‌گونه آغاز کنید و بدین‌سان ادامه دهید، آن‌وقت است که گشایش شما در توانایی و قدرت، باعظمت و باسرعت خواهد شد.

آدمی برای رشد شکل گرفته است و به آن احتیاج دارد. برای شادمانی‌اش لازم است به‌طور مداوم پیشرفت کند. زندگی بدون پیشرفت و ترقّی طاقت‌فرسا می‌شود و شخصی که از رشد بازمی‌ماند، به‌ناچار یا سبک‌مغز می‌شود یا دیوانه. انسان هرچه متعالی‌تر شود و با هماهنگی بیشتر و به‌خوبی رشد خود را کامل کند، شادمان‌تر خواهد بود.

بگذارید نگرش‌هایتان در کسب‌وکار، سیاست، امور همسایگی و در منزلتان، تجلی بهترین افکار باشند. بگذارید شیوهٔ رفتاری‌تان نسبت به مردان و زنان باعظمت و پست، به‌ویژه در دایرهٔ خانوادگی‌تان، فقط مهربانی باشد و رئوف‌ترین و مؤدب‌ترین فردی باشید که در تصورتان می‌گنجد.

چنانچه نیازمند آشنایی با انسانی خاص هستید، به شما معرفی خواهد شد؛ چنانچه به کتاب خاصی برای مطالعه نیازمندید، آن کتاب در زمان مناسب در دستانتان جای خواهد گرفت. تمام آگاهی مورد نیازتان، از خاستگاه‌های بیرونی و درونی در حال آمدن به‌سوی شما هستند. اطلاعات و استعدادهایتان همیشه جوابگوی احتیاجات آن زمانتان خواهد بود.

بهترین راه‌حل برای افراد خودخواه و درخواست‌های خودخواهانه‌شان، رد کردن آن خواسته‌هاست. دنیای آرمانی دنیایی نیست که در آن افراد بسیاری به افراد دیگر خدمت رسانند؛ بلکه دنیایی است که در آن هرکس در خدمت خود است. با تمام درخواست‌های افراد خودخواه و غیره، با مهربانی و باملاحظه برخورد کنید؛ اما به خود اجازه ندهید که به‌خاطر هوی و هوس، امیال، خواسته‌های خودخواهانهٔ دیگران یا تمایلات بنده‌وار یکی از اعضای خانواده به یک برده تبدیل شوید. این‌گونه رفتارها نه‌تنها به کسب عظمت منجر نمی‌شود، بلکه از سوی دیگر باعث آسیب می‌شود.

"من از روحم اطاعت می‌کنم." این جمله‌ای پرمعناست؛ این جمله باید انقلابی در نگرش و رفتار هر فرد به‌پا کند. سپس به شناخت خود از "باری تعالای عظیم"[ذات لایزال] بیندیشید؛ به این‌که تمام آگاهی و خردش در اختیار شماست. اندیشه‌های ربّانی به‌یقین خود را در یک زندگی ربّانی بروز می‌دهند. اندیشه‌هایی که بر مبنای قدرت‌اند، منجر به جان گرفتن یک قدرت می‌شوند. اندیشه‌های باعظمت در شخصیتی باعظمت جلوه می‌کنند. به تمام این‌ها خوب فکر کنید و آن‌گاه آمادهٔ عمل هستید.

او باید آگاهانه با خداوند، یگانه و یکی شود. ذهنی در اطراف او وجود دارد، نزدیک‌تر از نفس، نزدیک‌تر از دست‌ها و پاها، که حافظهٔ تمام رخدادهایی است که تا به حال اتفاق افتاده است؛ از بزرگ‌ترین آشوب‌های طبیعت در دوران ماقبل‌تاریخ گرفته تا سقوط یک گنجشک در این زمان، در درون این ذهن وجود دارد؛ و تمام آن‌ها هم‌اکنون هم به همان شکل وجود دارند. توسل به این "ذهن" هدفی عظیم است که در پس تمام طبیعت وجود دارد، چراکه آن "ذهن" از تمام رخدادها آگاه است. انسان توسط "ذهنی" احاطه شده است که از تمام چیزهایی که برای آگاهی وجود دارند، آگاه است؛ گذشته، حال و آینده. همهٔ گفته‌ها و نوشته‌ها و کارهای انسان‌ها در آنجا وجود دارد. انسان زادهٔ چیزی یگانه و یکسان با این "ذهن" است؛ او از آن سرچشمه می‌گیرد و می‌تواند طوری خود را با آن بشناسد که بتواند از آنچه این "ذهن" آگاهی دارد، آگاه شود

با افراد ناسپاس و شریر به روشی باعظمت و مهربانانه رفتار کنید، درست همان‌طور که خداوند رفتار می‌کند. درمورد عظمت خود سخن نگویید؛ درواقع، به‌طور کلی شما از اطرافیان خود باعظمت‌تر نیستید. شاید به مسیری از زندگی و اندیشیدن قدم نهاده‌اید، که آن‌ها هنوز آن را نیافته‌اند، لیکن آن‌ها در همین سطح از اندیشه و کردار خود کامل‌اند. شما برای عظمت خود مستحق هیچ احترام یا توجه و مراعات ویژه‌ای نیستید. چنانچه کاستی‌ها و شکست‌های دیگران را ببینید و آن‌ها را با فضایل و موفقیت‌های خودتان قیاس کنید، در نگرش خودسِتایی خواهید افتاد؛ دراین‌صورت، کسب عظمت در شما متوقف می‌شود و کوچک خواهید شد.

به تمام این‌ها بیندیشید تا وقتی دریابید که تمامشان درست و حقیقی‌اند و به این درک برسید که شما به‌عنوان شهروندی در چنین مجموعهٔ کاملی، چگونه باید زندگی کنید.

چنانچه تفکر مداوم و مستمر را تمرین کنید، وراثت، محیط، شرایط مختلف و غیره، راه را پیش رویتان باز می‌کنند. اما، از سوی دیگر، چنانچه خود از اندیشیدن غفلت کنید و تنها از اندیشهٔ دیگران استفاده کنید، هرگز به قابلیت‌های خود پی نخواهید برد و با ناتوانی در انجام هر کار و هر چیزی، به آخر خط خواهید رسید.

تقدیس وجود و ترک نفس به این صورت شکل می‌گیرد. بگویید: "من جسمم را تسلیم می‌کنم تا توسط ذهنم قرار گیرد؛ ذهنم را تسلیم می‌کنم تا تحت فرمان روحم قرار گیرد و روحم را تسلیم می‌کنم تا تحت هدایت خداوند باشد." این تقدیس نفس را تکمیل کنید و تمام و کمال به انجام برسانید، آن وقت است که در راه عظمت و قدرت، دومین گام متعالی را برمی‌دارید

دنیا، خوب و مناسب و در حال رشد به چیزی برتر است. اختلافات و ناهماهنگی‌ها وجود دارند؛ اما بالا و پایین شدن کشتی ناشی از هدایت ناکامل ماست؛ تمام آن اختلافات و ناهماهنگی‌ها در زمان مناسب خودش از بین خواهند رفت. این دیدگاه، دیدی باز و ذهنی وسیع به ما می‌بخشد، تا دربارهٔ جامعه و خودمان بزرگ بیندیشیم و کارها را به روشی باعظمت انجام دهیم.

می‌اندازد. ما تا حدی توسط معلمان نامناسب آموزش دیده‌ایم که به دنیا به‌عنوان یک کشتی شکستهٔ طوفان‌زده و به‌گل‌نشسته بنگریم؛ نابودی مطلق این کشتی اجتناب‌ناپذیر است و بیشترین کاری که می‌توان انجام داد، شاید نجات چند خدمهٔ کشتی باشد. این دیدگاه به ما می‌آموزد که به دنیا به‌عنوان چیزی از اساس بد و در حال بدتر شدن بنگریم و به این باور برسیم که اختلافات و ناهماهنگی‌های موجود تا پایان دنیا ادامه می‌یابد و تشدید می‌شود. این دیدگاه ما را از امید به جامعه، حکومت و انسانیت محروم می‌سازد و دیدی محدود و ذهنی کوچک و منقبض به ما می‌دهد.

امرسون گفته است: "شکسپیر هرگز با مطالعهٔ کتاب‌های شکسپیر، شکسپیر نشد." شکسپیر، با اندیشیدن به اندیشه‌های شکسپیری، خلق شد.

این یک "پرتو نور درونی" است که شما را به‌سوی کار درست، بهترین‌ها، بزرگ‌ترین اعمال و والاترین شادمانی روانه می‌کند

سپس به این حقیقت شگفت‌انگیز، که این هوشمندی عظیم در شماست بیندیشید؛ این هوشمندی خود شماست.

این حقیقت شگفت‌انگیز، که این هوشمندی عظیم در شماست بیندیشید؛ این هوشمندی خود شماست.