بریده‌هایی از کتاب انعطاف‌پذیری؛ پرورش، استقامت، آرامش و شادی

هنگامی که چیزهای مهم ناگفته باقی می‌مانند، منجر به خشم، تنهایی و از دست رفتن فرصت‌ها برای کشف حقیقت وجودیتان از طریق صحبت کردن، می‌شود. مردم در یک رابطه اغلب نمی‌گویند چه چیزی می‌تواند احساس خوب و احساس بد داشته باشد، همچنین آنچه واقعا می‌خواهند متفاوت باشد را نیز نمی‌گویند.

برای دادن عفو کامل، در مورد فردی که مرتکب اشتباهی در مورد شما شده است، به عنوان یک کل انسان، با بخش‌های زیاد و عمیق‌تر یک قلب مهربان، فکر کنید. همچنین شفقت داشته باشید، پشیمانی را تشخیص دهید و ببینید که چه اتفاقی همانند یک گرداب کوچک، در یک رودخانه

احساس وزن اخلاقی این آموزه از بودا را احساس کردم: کسانی وجود دارند که متوجه نیستند که همه ما یک روز می‌میریم، اما کسانی که این را متوجه می‌شوند، به اختلافاتشان سر و سامان می‌دهند. از طریق این مراحل، به عفو کامل رسیدم و در کنار همسایه‌مان دوستانه زندگی کردیم.

به طرز قابل توجهی، هرچقدر که تجربه‌های خوشبختی را در خود درونی کنید، باعث ایجاد ساختارهای قدرت درونی می‌شوید که به نوبه خود شما را بیشتر انعطاف‌پذیر می‌کند. خوشبختی و انعطاف‌پذیری یکدیگر را تقویت می‌کنند.

اگر در حالت آگاهی هستید و شروع به احساس غرق شدن در هرچیزی که در هوشیاری شما وارد می‌شود می‌کنید، بر روی یک پناهگاه و احساسی که به شما می‌دهد تمرکز کنید. این مثل ایستادن در یک پناهگاه و تماشای یک طوفان است. سرانجام طوفان عبور خواهد کرد، مثل همه تجربه‌ها و درونِ شما کاملا صلح‌آمیز باقی می‌ماند.

در مورد خود شما – یعنی شخصیتی که هستید - به تدریج به چیزی تبدیل می‌شوید که به آن توجه می‌کنید. آیا می‌توانید در طول روز توجه خود را بر روی بسیاری از چیزهایی که برایتان مفید و لذت‌بخش هستند متمرکز کنید؟ یا خودتان را با نگرانی، انتقاد از خود، خشم و تبدیل آن‌ها به بخشی از خودتان، گرفتار می‌کنید؟

حمایت نسبت به خودم به جای بی‌توجهی و انتقاد، چه احساسی دارد. نسبت به این کار احساس خوبی داشتم، بنابراین این کار را ادامه دادم. هر بار که بر روی این تجربیات مثبت متمرکز می‌شدم، شبیه کار کردن بر روی یک عضله و تقویت آن بود، بارها و بارها. از طریق تکرار، شفقت و تشویق خودم به تدریج تبدیل به یک روش عادی برای زندگی‌ام شد.

می‌توانید اقدامات عملی برای کمک به خودتان انجام دهید، با این باور که واقعا خوب است که با خودتان با احترام و شفقت رفتار کنید. می‌توانید جملات ساده‌ای را بنویسید مانند «من در سمت خودم هستم» یا «من برای خودم ایستاده‌ام» یا «من هم مهم هستم» و آن‌ها را با صدای بلند برای خودتان بخوانید و یا آن‌ها را در جایی که هر روز می‌بینید قرار دهید

«اگر می‌توانستیم تاریخچه مخفی دشمنانمان را بخوانیم، در زندگی هر فرد به اندازه‌ای غم و اندوه و رنج پیدا می‌کنیم که برای از بین بردن هر نوع خصومت کافی است»

تمام یک شخصیت را ببینید وقتی که وحشت‌زده، صدمه‌دیده یا خشمگین باشیم، آسان است که مردم را به اندازه کارهای وحشتناکی که کرده‌اند کوچک کنیم. اما در اطراف این موضوع، چیزهای بسیار دیگری وجود دارد: نیت‌های دیگر آنها که خوب بودند، یک تاریخچه پیچیده کلی زندگی و امیدها و رویاهایشان. هنگامی که کل را می‌بینیم، سخت نیست که بخشی از آن را ببخشیم. همه رنج می‌برند، از جمله افرادی که در مورد ما مرتکب اشتباه شده‌اند. هرکاری که آنها انجام داده‌اند، به وسیله درد و زیان و نگرانی آنها خنثی یا توجیه نمی‌شود، اما شفقت برای باری که آنها حمل می‌کنند، بخشیدن باری که بر دوش شما گذاشته‌اند را آسان‌تر می‌کند.

تمام یک شخصیت را ببینید وقتی که وحشت‌زده، صدمه‌دیده یا خشمگین باشیم، آسان است که مردم را به اندازه کارهای وحشتناکی که کرده‌اند کوچک کنیم. اما در اطراف این موضوع، چیزهای بسیار دیگری وجود دارد: نیت‌های دیگر آنها که خوب بودند، یک تاریخچه پیچیده کلی زندگی و امیدها و رویاهایشان. هنگامی که کل را می‌بینیم، سخت نیست که بخشی از آن را ببخشیم. همه رنج می‌برند، از جمله افرادی که در مورد ما مرتکب اشتباه شده‌اند. هرکاری که آنها انجام داده‌اند، به وسیله درد و زیان و نگرانی آنها خنثی یا توجیه نمی‌شود، اما شفقت برای باری که آنها حمل می‌کنند، بخشیدن باری که بر دوش شما گذاشته‌اند را آسان‌تر می‌کند.

کسانی وجود دارند که متوجه نیستند که همه ما یک روز می‌میریم، اما کسانی که این را متوجه می‌شوند، به اختلافاتشان سر و سامان می‌دهند.

کسانی وجود دارند که متوجه نیستند که همه ما یک روز می‌میریم، اما کسانی که این را متوجه می‌شوند، به اختلافاتشان سر و سامان می‌دهند.

همدلی به معنای طرفداری یا موافقت نیست. شما می‌توانید بدون صرف‌نظر کردن از حقوق و نیازهای خود با کسی همدرد شوید. در حقیقت، همدلی در طول اختلافات، بسیار مفید است یا به طور کلی، در مورد افرادی که آن‌ها را به طور خاص دوست ندارید. درک بهتر آنها می‌تواند به شما کمک کند تا با آنها به طور موثرتری رفتار کنید. و اگر همدلی شما را احساس کنند، می‌توانند بیشتر احساس شنیده شدن بکنند و بیشتر مایل به شنیدن شما باشند.

مردم اغلب فکر می‌کنند که برای با انگیزه ماندن، نیاز دارند که با خودشان سخت‌گیر باشند، اما معمولا متضاد آن درست است. به جای انتقاد، از راهنمایی استفاده کنید تا در مسیر خود بمانید.

ارزش زیاد برای خود قائل شدن و عملکرد بهتر، جبرانی برای احساسات شکست و بی‌کفایتی است. در نتیجه، احساس موفقیت عمیق می‌تواند به مردم کمک کند تا کمتر سخت بگیرند. یک احساس پایدار موفقیت، از درونی کردن تجربه‌های زیاد موفقیت‌های کوچک بدست می‌آید، نه از دیدن یک جایزه بزرگ در دنیای بیرون، مثل یک ماشین تجملی که در پارکینگ پارک شده است.

یک ضرب‌المثل تبتی می‌گوید: «اگر شما از دقیقه‌ها مراقبت کنید، سال‌ها از خود مراقبت خواهند کرد.» مهم‌ترین دقیقه زندگی چیست؟ من فکر می‌کنم دقیقه بعدی است. چیزی که بتوانیم در مورد گذشته انجام دهیم وجود ندارد، همچنین در مورد ساعات و روزهای آینده هم نفوذ محدودی داریم. اما در مورد یک دقیقه بعد، یا دقیقه بعد از دقیقه بعد، همیشه احتمالاتی وجود دارد. آیا فرصت‌هایی برای بودن در کنار خودتان، مراقبت از دردهای خودتان، پذیرش خودتان و لذت بردن از توانایی‌هایتان وجود دارد؟ آیا چیزی وجود دارد که بتوانید درمان کنید، یا چیزی که بتوانید یاد بگیرید؟ دقیقه به دقیقه، گام به گام، توانایی پس از توانایی، شما همیشه می‌توانید خوبی‌های درونتان را رشد دهید. هم به خاطر خودتان و هم به خاطر دیگران.

اگر آنچه را که در مورد خودمان حقیقت دارد نپذیریم، نمی‌توانیم آن را به وضوح ببینیم و اگر آن را به وضوح نبینیم، قادر به مقابله با آن نیستیم. هستی انسان مثل یک خانه بزرگ است، و عدم پذیرش خودتان به طور کامل مانند بستن برخی از اتاق‌های آن است: «اوه، نمی‌توانم آسیب‌پذیر به نظر بیایم، پس بهتر است این در را ببندم.» «درخواست کردن عشق، من را شبیه یک احمق می‌کند، هرگز دوباره آن را تکرار نمی‌کنم، این در را قفل می‌کنم.» «هنگامی که هیجان زده می‌شوم، اشتباه می‌کنم، پس با اشتیاق این کلید را از بین می‌برم.» چه می‌شود اگر تمام درهای درون خود را باز کنید؟ شما هنوز هم می‌توانید مراقب آنچه در اتاق‌های مختلف قرار دارد باشید و تصمیم بگیرید که می‌خواهید چه کاری را انجام دهید یا چه چیزی را به جهان نشان دهید. پذیرش آنچه در درون شماست به شما قدرت بیشتری برای رویارویی با آن می‌دهد، نه کمتر.

ما همه رنج می‌بریم، همه با بیماری و مرگ مواجه هستیم، همه ما دیگران را دوست داریم. همه افراد ضعیف هستند. همانطور که لئونارد کوهن می‌خواند: «در همه چیز یک شکاف وجود دارد. نور از طریق همین شکاف وارد می‌شود.» همه افراد این ترک‌خوردگی را دارند. همه به شفقت نیاز دارند.

منابع ذهنی مانند اراده، عزت‌نفس و مهربانی، ما را به انعطاف‌پذیری می‌رسانند. انعطاف‌پذیری یعنی توانایی مقابله با ناسازگاری و فشار چالش‌ها برای دستیابی به فرصت‌ها. در حالی که قابلیت انعطاف‌پذیری به بهبود ما بعد از خسارات و آسیب‌ها کمک می‌کند، اما کارکرد آن بیشتر از این بهبودی است. انعطاف‌پذیری واقعی باعث افزایش خوشبختی، احساس واقعی خوشحالی، عشق و صلح می‌شود. به طرز قابل توجهی، هرچقدر که تجربه‌های خوشبختی را در خود درونی کنید، باعث ایجاد ساختارهای قدرت درونی می‌شوید که به نوبه خود شما را بیشتر انعطاف‌پذیر می‌کند.