بریده‌هایی از کتاب پارچه‌فروش عاشق (مجموعه یادداشت)

تا این‌که در منتهای ملال، شبی راه گریزی اختراع کردم. به خودم پیشنهاد کردم از فردا هرچه را می‌بینم، خیال کنم این نخستین بار است که با آن مواجه شده‌ام.

فیلم دیدن در سینماست که ما را در معجزهٔ باهم بودن قرار می‌دهد و رستگاری از طریق معاشرت در سینما به‌دست می‌آید که سینما، قصر اجتماعی از پادشاهان معمولی، عاشق و دلتنگ است.

باید شعری را که برای دکلمه انتخاب می‌کنیم، دراماتیک باشد؛ یعنی امکان نمایش واژه‌ها در آن فراهم باشد و بتوان به کلمه و معنی آن تجسّم بخشید.

ملال نتیجهٔ سکون، بی‌تغییری، ماندگی و بی‌جنبشی است. من اگر ملتفت گردش‌های فلکی و حرکت بزرگ چیزها مانند سیاره‌ها، ستاره‌ها، کهکشان‌ها و گردش ریز چیزها باشم، گردش نوترون‌ها، پروتون، اتم‌ها، دگرگونی و حرکت را در احوال شخصی احساس می‌کنم و هرلحظه که از حال من بپرسند خواهم گفت: ملالی نیست، جز آرزوی فهم تغییرها، وگرنه فغان از این ملال بی‌زوال.