بریده‌هایی از کتاب جدایی معنوی؛ چگونه پس از جدایی به زندگی خود ادامه دهیم

این آگاهی است که به ما فرصت بازگشت به اعماق وجود خود و اتصال با خالق متعال را می‌دهد.

داشتن بعضی احساسات الزاماً به آن معنا نیست که حقیقت دارند.

صداقت تنها راهی است که می‌توانید به کمک آن از رنج و درد رهایی یابید.

آنجا که برای کرم ابریشم آخر دنیاست برای پروانه آغاز زندگی است.

برای عبور از رنج خود باید خلاف غریزه خود عمل کنیم، مقاومت را کنار بگذاریم و تسلیم جریان زندگی شویم.

دل به دریا زدن و خطر کردن گاهی ترسناک به نظر می‌رسد؛ اما به ترسناکی سال‌ها ماندن در یک نقطه نیست. چند نفر را می‌شناسید که سال‌هاست همان کارهای گذشته را می‌کنند، حرف‌های گذشته را می‌زنند، با همان آدم‌های گذشته سروکله می‌زنند و امیدوارند که بالاخره یک روز به هر چه می‌خواهند برسند و گنج خود را پیدا کنند. آدم‌های معمولی منتظر می‌مانند تا گنج پیدا شود؛ اما آدم‌های فوق‌العاده به دنبال گنج زمین را می‌کنند. آدم‌های معمولی دیگران را برای وضعیتشان سرزنش می‌کنند، آدم‌های فوق‌العاده خود را مسئول انتخاب‌ها، کارها و جایی که هستند می‌دانند. آن‌ها منتظر یک روز نمی‌مانند؛ چون آن یک روز همین امروز است.

در اوج زمستان آموختم تابستانی شکست‌ناپذیر درون من آرمیده است. آلبر کامو

حتی لحظه‌ای نبود که در کنار رنج و غم عمیقی که داشتم هدایت خدا را احساس نکنم؛ لحظه‌ای نبود که در قسمت کردن این تجربه احساس تنهایی کنم.

تحول از آنجا آغاز می‌شود که بتوانیم در آن واحد هر دو قطب خوب و بد چیزی را ببینیم.

تحول و دگرگونی با یافتن موهبت در تجربه‌های تلخ و دیدن نور در تاریکی حاصل می‌شود. هنگامی‌که این درس ارزشمند را بیاموزید شوق زندگی دوباره در شما دمیده می‌شود.