بریده‌هایی از کتاب راز شاد زیستن

شاد بودن همیشه آسان نیست. شاد بودن می‌تواند یکی از بزرگ‌ترین مبارزات ما در صحنهٔ زندگی باشد

شاد بودن همیشه آسان نیست. شاد بودن می‌تواند یکی از بزرگ‌ترین مبارزات ما در صحنهٔ زندگی باشد

سرزنش کردن و احساس گناه، هر دو احساساتی خطرناک و مخربند. وقتی به سرزنش خود و دیگران می‌پردازیم، از مسئلهٔ اصلی که باید کاری در رابطه با آن انجام دهیم، غافل می‌شویم. انتخاب همیشه با ماست که مهار زندگی خود را به دست بگیریم و در حال زندگی کنیم، یا خود را در لجاجت‌ها و پریشانی‌های گذشته زنجیر کنیم.

«شما سزاوار عشق و احترام هستید، تنها به این خاطر که شما، شما هستید.»

خوددوستداری سالم ما را قادر می‌کند که برای خواسته‌های خویش و خواسته‌های دیگران احترام قائل باشیم. به این معنی که می‌توانیم بدون آن‌که به پخش خبر موفقیت‌های خود نیازی داشته باشیم، دربارهٔ آن‌ها احساس غرور کنیم و باز به این معنی که می‌توانیم ضعف‌ها و کاستی‌های خود را در حالی که برای رفع آن‌ها می‌کوشیم، بپذیریم.

پیرمرد هشتادوپنج‌ساله‌ای در آستانهٔ مرگ، قطعهٔ زیر را نوشته است که با موضوع این بحث ارتباط مستقیم دارد: «اگر می‌توانستم یک بار دیگر زندگی کنم، سعی می‌کردم اشتباهات بیشتری مرتکب شوم، آن‌قدرها بی‌عیب‌ونقص نباشم، بیشتر استراحت می‌کردم و نادان‌تر از این می‌شدم. درواقع خیلی چیزها را بیش‌ازحد جدی گرفتم؛ باید دیوانه‌تر می‌بودم. اگر یک بار دیگر به دنیا می‌آمدم، شانس خود را بیشتر امتحان می‌کردم، بیشتر به سفر می‌رفتم، قله‌های بیشتری را فتح می‌کردم، در رودخانه‌های بیشتری شنا می‌کردم، به نقاط تازه‌تری می‌رفتم و بستنی‌های بیشتری می‌خوردم. با مشکلات حقیقی روبه‌رو می‌شدم و مشکلات خیالی را کنار می‌گذاشتم. می‌دانید، من از آن آدم‌هایی بودم که لحظه‌لحظهٔ عمرم را محتاط، عاقلانه و سالم زیستم. اگر دوباره به دنیا می‌آمدم، تمام لحظات زندگی‌ام را از آن خود می‌کردم.

بعضی‌ها استعداد عجیبی برای حادثه‌سازی دارند و تمام زندگی آن‌ها به افتادن از نردبان، زمین خوردن از روی دوچرخه، پرت شدن از روی درخت، برق‌گرفتگی، تصادفات رانندگی و... می‌گذرد