بریده‌هایی از کتاب راز شاد زیستن

ما حاکم بر خویشتن هستیم و افکار ما تعیین‌کنندهٔ زندگی ما هستند. ما خود تصمیم می‌گیریم که چه چیزی را در ذهن خود جای دهیم، بنابراین تعیین‌کنندهٔ پیامد اعمال خود هستیم.

ارزش اساسی تمرین ذهنی در این است که ما را قادر به ارایهٔ الگوهایی از عملکرد کامل و بدون نقص به سلول‌های مغزی‌مان می‌کند. ما در سطح تخیل، مرتکب اشتباه نمی‌شویم. علاوه بر آن یاد می‌گیریم که اگر مرتب نتایج نامطلوب را در ذهن تصویر کنیم، چیزی جز همان نتایج، نصیب‌مان نخواهد شد! خیلی‌ها تمام زندگی خود را در فکر کردن به ترس‌ها و هراس‌ها می‌گذرانند و تازه تعجب می‌کنند که چرا همیشه گرفتار همان ترس‌ها و هراس‌ها هستند.

«تخیل مهمتر از دانش است.» اینشتین «تخیل فرمانروای جهان است.» دیزرائیلی

اصل از این قرار است: «به هر چیزی که فکر کنی، به طرفش کشیده می‌شوی» حتی اگر به چیزهایی فکر کنیم که دلخواهمان نیستند، باز هم به‌سوی همان‌ها کشیده می‌شویم

ما انسان هستیم و مانند انسان‌های دیگر ممکن است کارهای احمقانه از ما سر بزند. اگر توقع شما بی‌عیب و نقص بودن و کمال است، به این سیاره تعلق ندارید.

حقیقت این است که ما اغلب، مسائل را بیش از اندازه بزرگ می‌کنیم. بدترین اتفاقی که ممکن است روی دهد، بسیار ناراحت‌کننده است، اما پایان دنیا نیست.

نگرانی امروز برای مشکلات فردا دردی از ما دوا نخواهد کرد.

دنیا بی‌عیب‌ونقص نیست. میزان ناخشنودی ما فاصلهٔ میان واقعیت و آرمان است، فاصلهٔ میان واقعیت کنونی هر چه با آن‌چه باید باشد. اگر ما توقع کمال نداشته باشیم، شادی آسانتر به‌دست می‌آید.

علت غمگینی انسان آن است که زندگی بدان‌گونه که او می‌خواسته، نیست. زندگی با آرمان‌های او جور در نمی‌آید و درنتیجه او را غمگین و افسرده می‌کند.

اغلب تعریف‌ها و تمجیدها را نشنیده می‌گیریم و حرف‌های ناخوشایند را مدت‌ها در ذهن نگه می‌داریم.