بریده‌هایی از کتاب مجموعه کامل ۷ اثر از جیم ران

هدف مشخص، مانند رؤیایی مشخص، مثل آهن‌ربا عمل می‌کند. شما را به سمت و جهت خود جذب می‌کند. هر چه روشن‌تر آن را تعریف و تشریح کنید و جدی‌تر روی آن کار کنید، با نیروی بیشتری شما را به سمت خود می‌کشد.

همه‌ی ما یکی از این دو درد ـ درد ناشی از رعایت اصول و یا درد ندامت و پشیمانی ـ را تجربه می‌کنیم، اما تفاوت در این است که حجم درد رعایت اصول اندک است در حالی که درد تأسف و ندامت، خیلی سنگین و پرفشار است.

«برای تحمل آنچه هست باید آنچه که بوده را به یاد آوریم و چیزهایی را تصور کنیم که روزی خواهند بود.»

برای تجربه کردن زندگی، باید اجازه بدهیم زندگی ما را لمس کند. اما نه فقط تجارب مثبت. ما باید احساس ندامت و اندوه، فقدان و آرزو را نیز تجربه کنیم. احساسات، زندگی ما را پربارتر می‌کنند و در ما احساس منحصر به فردی نسبت به اینکه چه کسی هستیم و چگونه زندگی می‌کنیم به وجود می‌آورد.

موفقیت را نباید دنبال کرد، باید با رشد شخصیت خود، آن را جذب کرد.

زندگی یعنی یاد بگیریم همان جایی که هستیم، باشیم. زندگی یعنی تمرکز هر چه بیشتر بر زمان حال و نهایت استفاده از تجربه‌ها، احساسات و امکانات آن لحظه‌ها. زندگی یعنی لحظه‌ای درنگ کردن و به تماشای غروب نشستن. زندگی یعنی گوش دادن به سکوت. زندگی یعنی شکار لحظه‌ها و تملک لحظه‌ها و سود جستن از لحظه‌ها در روند رشد شخصی. زندگی کاری که انجام می‌دهیم، نیست؛ زندگی حس‌کردن کاری است که انجام می‌دهیم. و تا زمانی که یاد نگیریم اینجا باشیم، هرگز هنر زندگی خوب را نخواهیم آموخت.

باید مواظب باشیم و اجازه ندهیم عقاید دیگران بر برنامه‌های ما برای زندگی بهتر زیادی تأثیر بگذارند. دیگران نظرات زیادی در مورد آنچه باید انجام دهیم دارند، اما برنامه‌‌ی نهایی برای پیشرفت باید برنامه‌ی خودمان باشد.

کلید دروازۀ آیندۀ بهتر در دستان خود شماست.

شما باید رؤیا‌بین باشید. باید آینده را به تصویر بکشید. باید هم‌زمان که کوه‌های چهارهزار متری را بالا می‌روید، کالیفرنیا را هم در نظر داشته باشید. باید هم‌زمان که با سرعت می‌دوید، خط پایان را هم در نظر داشته باشید. باید هم‌زمان که در میانه‌های پیاده‌سازی طرح عظیمی هستید، فریاد تشویق‌ها را بشنوید، و باید تا قبل از چشیدن طعم لحظۀ راحتی، عزم و ارادۀ خود را در لحظات ناراحتی بسنجید. چون روال تحقق رؤیا همین‌گونه است.

آیا یک فقیر می‌تواند ثروتمند شود؟ البته! آمیزۀ بی‌نظیر هدف، برنامه‌ریزی، تلاش و پافشاری همیشه جادو می‌کند. پرسش این نیست که آیا فرمول موفقیت کارآیی خواهد داشت، بلکه این است که آیا فرد فرمول را به کار خواهد بست؟ متغیر نامعلوم همین است. چالشی است که در برابر همۀ ما قرار می‌گیرد. همۀ ما می‌توانیم از هر جایی که هستیم به هر جایی که می‌خواهیم برسیم. هیچ رؤیایی نیست که تحقق‌پذیر نباشد، به شرط آنکه پیش از هر چیز جسارت باور کردن آن را داشته باشیم.

قوم بنی اسراییل را به یاد آورید. آنها نمادی از ما هستند که داستان‌شان در تاریخ ثبت شده است. داستان می‌گوید بنی‌اسراییل در مصر برده بودند. به یاری خدا و معجزات حضرت موسی از دست فرعون رهایی می‌یابند. آنان آزاد می‌شوند و به سمت سرزمین موعود به راه می‌افتند. ولی... قسمت غم‌انگیز داستان... هرگز به آنجا نمی‌رسند! علت؟ چون شروع کردند به بهانه‌تراشی و شکایت از این و آن. برای غذا غُر می‌زدند؛ تازه از بردگی آزاد شده‌اند و از غذا شکایت می‌کنند؟! آب را بهانه می‌کردند و آه و ناله سر می‌دادند که این آب فلان است. در صحرا آب برای خوردن داشتند ولی... مزه‌اش خوب نبود! از هدایت و رهبری حضرت موسی شاکی بودند! همین موسی بود که آنها را از بردگی نجات داده بود! بهانه می‌آوردند که هوا خیلی داغ است، خیلی سرد است؛ راه خیلی دور است، خیلی سخت است، سنگلاخ دارد. چهل سال نالیدند و شکایت کردند تا اینکه خدا گفت، منصرف شدم، سفر لغو شد!

زندگی شما، زندگی من، زندگی هر یک از ما در این کرۀ چرخندۀ آبی- سفید برای دیگران یا درس عبرت می‌شود یا الگو؛ یا به خاطر پیامدهای غفلت، اندوه و نداشتن جهت و هدف در زندگی، برای دیگران درس عبرت می‌شود، یا اینکه به خاطر به کار گرفتن استعدادها، اِعمال انضباط و داشتن اهداف روشن، الگو می‌شود.

چالش بزرگ زندگی می‌گوید، شما می‌توانید بیشتر از حدّی که تاکنون به دست آورده‌اید، کسب کنید، زیرا می‌توانید بیشتر از حدّی که تاکنون از توانایی‌هاتان استفاده کرده‌اید، بهره ببرید.

«استقلال مالی یعنی بتوانی زندگی‌ات را با درآمدت، از منابع شخصی خودت، بگذرانی. اساس آن به این شکل است. یا خودت به خودت حقوق می‌دهی یا از کس دیگری حقوق می‌گیری؛ الان و در آینده.»

«باید برای خودت کار کنی. تا وقتی که برای دیگران کار می‌کنی، آن مقدار پول را بدست نمی‌آوری. مطمئناً استثناء هم هست، مثل ورزشکاران حرفه‌ای و رده بالاهای شرکت‌ها، ولی تعدادشان خیلی کم است و به لحاظ آماری اندک هستند. نود و نه درصد ثروتمندها با کار کردن برای خود و در دست گرفتن سودآوری، ثروتمند شدند. حتی آنهایی که ثروت‌شان را به ارث برده‌اند، اگر ردّش را بگیری، اغلب همیشه به یکی ختم می‌شود که او صاحب شرکت بوده است.»

باید به آن کس که می‌شوی عشق بورزی، نه به پول. می‌دانی که مَثَل قدیمی چه می‌گوید:

یک میلیون دلار درآوردن، رشد شخصی می‌خواهد. حالا که رشد کرده‌ای می‌توانی در صورت نیاز آن مقدار پول را در بیاوری. یک چیز دیگر که آقای دیویس به مردم می‌آموزد. او می‌گوید، درآمد به‌ندرت از رشد شخصی بالا می‌زند. اگر می‌خواهی یک میلیون دلار در بیاوری، بهتر است که شخصیت خود را تا جایی رشد دهی که یک آدم یک میلیون دلاری شوی.

تا به حال از زندگی چیزی نفهمیده‌ام. اگر مراقب نباشی، با لالایی روزها به خواب می‌روی. من که مراقب نبودم.»

آن قدر به خواندن اعتقاد دارم که اعتقاد ندارم تو می‌توانی بدون آن پیشرفتی داشته باشی

زندگی یک سفر طولانی است و ما در طول راه با مردم زیادی آشنا می‌شویم. بعضی از آنها کل سفر را با ما هستند. بعضی‌ها بخشی از سفر را با ما هستند. بعضی‌ها برای مدت طولانی‌ای با ما هستند. دیگران می‌آیند و می‌روند. حالا، در نظر بگیر داری برای سفری آماده می‌شوی و کسی هم با تو هست، ولی زیاد کمک‌کار نیست. می‌خواهی او در سفر تو را همراهی کند؟ معلوم هست که نمی‌خواهی. ما آزاد و مسئولیم که تعیین کنیم با چه کسی معاشرت کنیم، که این خود بر مطلوب بودن سفر تأثیر می‌گذارد