بریده‌هایی از کتاب دعا برای ربوده‌شدگان

اگر ساکت باشی هیچ اتفاقی نمی‌افتد، مطمئناً یک روز یک نفر شعری در آن مورد خواهد سرود. هر چیزی که نباید بدانی یا در موردش حرف بزنی بالاخره به یک ترانه تبدیل می‌شد.

در کوهستان ما مردی وجود نداشت. انگار جایی زندگی کنی که درخت ندارد. مادرم می‌گفت مثل این است که آدمی باشی با یک دست. بعد حرفش را اصلاح کرد؛ «نه، نه، زندگی کردن در جایی که مرد نیست مثل خوابیدن بدون رویاست.»

کلمنت می‌گوید «همیشه باور داشته‌ام ادبیات می‌تواند دنیا را تغییر دهد.»

مادر می‌گفت «هیچ‌وقت برای عشق و سلامتی یا پول دعا نکن، اگه خدا بفهمه تو چه چیزی رو می‌خوای، اون رو بهِت نمی‌ده. تضمین می‌کنم.» پدرم که رفت مادرم گفت «زانو بزن و برای قاشق‌ها دعا کن.»

گفت به تو بگم عشق یه احساس نیست، یه فداکاریه.

«مطمئنم دل‌شون برات تنگ شده.» «نه، ممکنه از خودت بپرسی چه‌طور می‌شه دنیا یه آدم رو فراموش کنه، ولی این اتفاقیه که همیشه می‌افته.»

پرسیدم «فکر می‌کنی واقعیت داره؟» «معلومه که واقعیت داره، بله. من برای خودم یه قانون طلایی دارم، همیشه بین یه زن و یه مرد حرف زن رو باور می‌کنم.»

مادر گفت «یه نفر روی این مملکت یه تور انداخته و ما هم توش گیر افتاده‌یم.»

اولین‌بار بود که مست شدم و خیلی زود فهمیدم کمی الکل کافی است تا همهٔ مسائل را حل کند. وقتی مست باشی برایت فرق نمی‌کند یک دسته پشه بازویت را تکه‌تکه کنند، عقربی دستت را نیش بزند، پدرت یک شیاد دروغگو باشد یا بهترین دوستت با صورتی کج‌وکوله خواهر ناتنی‌ات از آب دربیاید.

«گاهی فکر می‌کنم من هم خشخاش پرورش بدم. همه این کار رو می‌کنن، مگه نه؟ ما که بالاخره می‌میریم پس بهتره پول‌دار بمیریم.»

حقیقتی پشت نقایص مادرزادی در کوهستان ما وجود داشت که همه می‌دانستیم. سمی که برای از بین بردن مزرعه‌های ماری‌جوانا و خشخاش با هواپیمای سم‌پاش می‌ریختند به مردم ما آسیب می‌رساند.

ترانهٔ معروف قدیمی را مثل قسمتی از یک دعا می‌خواند که می‌گفت «اگر می‌خواهی فردا مرا بکُشی چرا امروز نه!»

مادر می‌گفت «هیچ‌وقت برای عشق و سلامتی یا پول دعا نکن، اگه خدا بفهمه تو چه چیزی رو می‌خوای، اون رو بهِت نمی‌ده. تضمین می‌کنم.» پدرم که رفت مادرم گفت «زانو بزن و برای قاشق‌ها دعا کن.»

روزی در کانال بیوگرافی از زبان پرنس چارلز شنید که هیچ‌وقت دایانا را دوست نداشته. مادرم گفت «لااقل حالا که داشت دروغ می‌گفت، چرا به‌دروغ نگفت دوستش داشته؟»

«همه می‌خوان ما رو عوض کنن. مورمون‌ها، بشارتی‌ها، باپتیست‌ها، متدیست‌ها و کاتولیک‌ها. همه.» «یکشنبه‌ها مبشران به زندان می‌آن، گاهی روزهای دیگه هم می‌آن، خودت می‌بینی. همه‌جور خدایی تو این زندان پیدا می‌شه.»

هر چه بیشتر وارد می‌شوم بیشتر می‌فهمم و هر چه بیشتر می‌یابم بیشتر می‌خواهم. آمین.

«مطمئنم دل‌شون برات تنگ شده.» «نه، ممکنه از خودت بپرسی چه‌طور می‌شه دنیا یه آدم رو فراموش کنه، ولی این اتفاقیه که همیشه می‌افته.»

از وقتی بچه بودم مادرم گفته بود برای چیزی دعا کنم. ما همیشه دعا می‌کردیم. من برای ابرها و پیژامه‌ها، لامپ‌ها و زنبورها دعا کرده بودم. مادر می‌گفت «هیچ‌وقت برای عشق و سلامتی یا پول دعا نکن، اگه خدا بفهمه تو چه چیزی رو می‌خوای، اون رو بهِت نمی‌ده. تضمین می‌کنم.» پدرم که رفت مادرم گفت «زانو بزن و برای قاشق‌ها دعا کن.»

، همیشه بین یه زن و یه مرد حرف زن رو باور می‌کنم.»

مادر می‌گفت «هیچ‌وقت برای عشق و سلامتی یا پول دعا نکن، اگه خدا بفهمه تو چه چیزی رو می‌خوای، اون رو بهِت نمی‌ده. تضمین می‌کنم.»