بریده‌هایی از کتاب پدر حضانتی

جز ادامه دادن، چه می‌توان کرد؟

به‌رغم همهٔ تلاش‌هایم، به‌محض آن‌که بمیرم برای همیشه از یکدیگر جدا خواهیم شد

چه شغلی می‌توانست از قصه‌پردازی در اتاق خودم و در آرامش محضْ زیباتر باشد؟ بدون مشتری یا همکار، بدون رئیس بالای سرم.

زمان می‌گذرد و دوستان تغییر می‌کنند.

پُرحرف اما دیواری از سکوت

آن‌چه داشتم در نظرم بیهوده بود و آن‌چه آرزوی داشتنش را داشتم، بسیار دور از دسترس بود.

شخصیت‌های اصلی فیلمش به صورتی مختصر و کوتاه ظاهر می‌شود.

«همه‌مون می‌میریم. این دلیل خوبی نیست واسه این‌که آدم خودش رو زنده‌زنده دفن کنه.»

می‌خندید. مثل همیشه، برای آن‌که نگذارد کسی چیزی احساس کند

بی‌شک از فقدان نگاهت، صدایت، خنده‌ات و دستت بر شانه‌ام، رنج می‌برم، اما هنوز فضای زیادی در زندگی من برای توست. حتا اگر این فضا، چنان که احساس می‌کنم، کم‌کم موجب تهی شدن محیطِ اطرافم شود.