بریده‌هایی از کتاب به کسی مربوط نیست

انسان می‌تواند سال‌ها و سال‌ها زندگی کند، فکر کند، نفس بکشد، بخورد، سرشار از میلیون‌ها نگرانی و احساسات و اندیشه و بعد در لحظه‌ای، غیب شود، و نباشد.

اکنون به آن واقف شده بود ــ که انسان می‌تواند سال‌ها و سال‌ها زندگی کند، فکر کند، نفس بکشد، بخورد، سرشار از میلیون‌ها نگرانی و احساسات و اندیشه و بعد در لحظه‌ای، غیب شود، و نباشد.

می‌خواست او را از اضمحلالی که به‌طور اجتناب‌ناپذیر در روند ازدواج رخ می‌داد حفاظت کند، همچنین از نتیجه‌گیری‌یی که گه‌گاه می‌ترسید واقعیت داشته باشد:‌ این‌که کل عمل جسورانهٔ خانواده درست کردن، فرزند به دنیا آوردن، هرچند اغلب اوقات بسیار ارضاکننده بود، لیکن از ابتدا کار بیهوده‌ای بود.

از طرف دیگر مرگ هم قدرت ایجاد خوف توأم با ابهت را دارا بود، اکنون به آن واقف شده بود ــ که انسان می‌تواند سال‌ها و سال‌ها زندگی کند، فکر کند، نفس بکشد، بخورد، سرشار از میلیون‌ها نگرانی و احساسات و اندیشه و بعد در لحظه‌ای، غیب شود، و نباشد.

انگار خوش بودن به‌همین آسانی بود.