بریده‌هایی از کتاب لطفا با پوست نخورید

ژانر آبدوغ خیاری فیلم‌های این ژانر مشکل فیلمنامه دارند و نویسنده فیلمنامه آن‌ها به منطق اعتقادی نداشته و کارگردان آن‌ها هم اعتقادی به فیلمنامه نداشته.

ـ تکنولوژی کتاب مال بوق سال پیشه. با ناخون کاشته و فرنچ شده که نمی‌شه درست کتاب ورق زد. خانوما چه تقسیر دارن؟ مسعولینم که رسیدگی نمی‌کنن.

ژانر هلو فیلم‌هایی که خیلی ساده فهم و «هلو برو تو گلو» هستند و از طرفی تصاویر خیلی دیدنی و تماشایی هم دارند.

اگر وقت نمی‌کنیم بخوانیم اقلاً یک جوری می‌توانیم وانمود کنیم که خیلی کتابخوانیم. همانطور که تازگی‌ها خواننده شدن لزوما صدای خوش نمی‌خواهد، لابد می‌شود کتابخوان هم بود ولی کتاب نخواند.

درآمد بوفه‌دار از خیلی زیاد تا خاک سیاه متغیر است.

ژانر کمدی یک سری فیلم‌ها هم هستند که ساخته می‌شوند ولی اجازه نمایش پیدا نمی‌کنند یا وسط نمایش، اجازه ادامه نمایش پیدا نمی‌کنند، این فیلم‌ها معمولاً چند سالی که بگذرد اجازه نمایش پیدا می‌کنند و در این مدت توی کمد نگهداری می‌شوند.

مثلاً اگر در میان دوستانی هستید که همگی در خواندن رمان‌های عاشقانه ید طولا دارند و نابلدی شما ممکن است به چشم بیاید، با اعلام اینکه «من اصلاً کتاب عاشقانه نمی‌خونم»، سلیقه آن‌ها را زیر سؤال ببرید و در عین حال، موقعیت خود را به عنوان تافته جدابافته تثبیت کنید.

ولی کتاب مُد نیست خب، نخونی عقب نمی‌افتی که. البته یه کتابایی‌ام هست مُد می‌شه باید خوند. بخصوص اونایی که براش رونمایی می‌گیرن باید رونماییشو رفت، بچه‌ها هم میان، کافی و کوکی هم می‌دن.

آن قدری که حذف تخمه از وعده‌های غذایی بوفه به اقتصاد سینما ضرر زده است، فلانی نزده.

کاملاً وازهه که ما چرا نباید کتاب بخونیم.