بریده‌هایی از کتاب بیگانه

دروغگويی تنها اين نيست که چيزی بگوييم که وجود ندارد. اگر بيشتر از آنچه که هست هم بگوييم دروغ است، و خصوصاً دروغ اين است ـ و اگر در مورد عواطف انسان، بيشتر از احساس خود سخن بگوييم، دروغ گفته‌‌‌ايم.

گفت: اينطور پيدا است که شما آدم کم‌‌‌حرف و توداری هستيد و نظر مرا در اين مورد پرسيد. جواب دادم: «علتش اين است که چون چيز مهمی برای گفتن ندارم، پس ساکت می‌‌‌مانم.»

غالباً فکر می‌‌‌کردم که اگر مجبورم می‌‌‌کردند تا در درونِ تنه درختِ خشکيده‌‌‌ای زندگی کنم و در آن مکان هيچ مشغوليتی جز تماشا کردن آسمان بالای سرم نداشته باشم، باز به آن نيز کم کم عادت می‌‌‌کردم. در آنجا منتظر ديدن پرندگان می‌‌‌شدم و يا به انتظار ديدن ابرها، وقت خود را می‌‌‌گذراندم.

چرا تاکنون نفهميده بودم که هيچ چيز مهم‌‌‌تر از اعدام با گيوتين نيست. به معنای ديگر، اين تنها چيز جالب برای يک مرد است

به هر حال، هيچ فکری نيست که آدمی به آن عادت نکند.

من از کاری که کرده بودم چندان تأسف نمی‌‌‌خوردم. اما اين همه کينه‌‌‌جويی و جوش و خروش مرا شگفت‌‌‌زده کرده بود. می‌‌‌خواستم صميمانه و تقريباً از سر دلسوزی، به او بفهمانم که من تاکنون هرگز نتوانسته‌‌‌ام از چيزی پشيمان شده و افسوس بخورم. من هميشه تسليم آن چيزی هستم که واقع شود، چه امروز و چه فردا!

اگر بيشتر از آنچه که هست هم بگوييم دروغ است، و خصوصاً دروغ اين است ـ و اگر در مورد عواطف انسان، بيشتر از احساس خود سخن بگوييم، دروغ گفته‌‌‌ايم. و اين کاری است که همه ما هر روز انجام می‌‌‌دهيم تا زندگی را آسان بگيريم

«زندگی انسان هيچ‌‌‌وقت تغيير نمی‌‌‌کند و ارزش تمام زندگی‌‌‌ها يکسان است و من هم از زندگی در اينجا زياد ناراحت نيستم.»

مورسو به بهترين معنای واژه هواخواه پاکی زبان است.

برايم تنها اين آرزو باقيمانده بود که در روز اعدامم، تماشاگران بسياری حضور داشته باشند و با فريادهايی پر از کينه و نفرت به پيشوازم آيند. پايان

به من گفت: «پس هيچ اميدی نداريد، شما با اين عقيده زندگی می‌‌‌کنيد برای هميشه می‌‌‌ميريد و زندگی ديگری در کار نيست؟» جواب دادم: «بله!» سپس سرش را پايين انداخت و دوباره نشست. به من گفت دلش به حال من می‌‌‌سوزد و فکر می‌‌‌کند که اين برای آدم تحمل‌‌‌ناپذير است. من فقط حس کردم که دارد حوصله مرا سر می‌‌‌برد.

بعد از اين سخنم از جا بلند شد و ايستاد و به چشم‌‌‌هايم خيره شد. اين بازی را خوب بلد بودم و کاملاً به آن آشنايی داشتم، من اين بازی را گاهی با امانوئل يا سلست می‌‌‌کردم و اغلب آن‌‌‌ها بودند که چشم‌‌‌هايشان را برمی‌‌‌گرداندند. کشيش هم اين بازی را خوب بلد بود و من فوراً اين را فهميدم.

جواب دادم: اين هم ممکن است. به هر حال، شايد به آنچه که مورد علاقه‌‌‌ام بود چندان مطمئن نبودم، اما کاملاً می‌‌‌دانستم که چه چيز مورد علاقه‌‌‌ام نيست و در حقيقت چيزهايی که می‌‌‌گفت اصلاً مورد علاقه‌‌‌ام نبودند.

گفتم که من قصد کشتن آن مرد عرب را نداشته‌‌‌ام. رئيس جواب داد که اين يک ادعا و نوعی توجيه کردن است و گفت: تاکنون از طرز دفاع من درست سر در نياورده است و خوشحال خواهد شد اگر قبل از شنيدن حرف‌‌‌های وکيلم درباره انگيزه‌‌‌ای توضيح دهم که مرا به اين عمل واداشته بود. من فوراً و در حالی که کلمات را با هم قاطی می‌‌‌کردم و با توجه به آن که از مسخره‌‌‌آميز بودن آن آگاه بودم جواب دادم که به خاطر آفتاب بود. تالاز از خنده حضار پر شد.

اين جمله را بيشتر برای اين گفتم که چيزی گفته باشم

روز چهارم ژانويه ۱۹۶۰ اتومبيلی که رهسپار پاريس بود با درختی تصادف کرد. «آلبر کامو» در اين حادثه جان سپرد.

در تاريخ اوت ۱۹۳۷، کامو در دفترچه‌‌‌های خود می‌‌‌نويسد: «از سال‌‌‌ها پيش، هر بار که يک سخنرانی سياسی می‌‌‌شنوم، يا گفتار کسانی را می‌‌‌خوانم که رهبری‌‌‌مان می‌‌‌کنند، وحشت می‌‌‌کنم: چون صدايی نمی‌‌‌شنوم که رنگ انسانی داشته باشد.

احساس می‌‌‌کردم که آماده‌‌‌ام که همه چيز را از سر بگيرم. در برابر اين شب انباشته از نشانه‌‌‌ها و ستاره‌‌‌ها، انگار اين خشم عظيم مرا از بدی پاک و از اميد تهی ساخته بود. برای اولين بار خود را به دست بی‌‌‌تفاوتی پر مهر دنيا سپردم و از اينکه دنيا را بسيار شبيه خودم و بسيار برادرانه ديدم، احساس کردم که خوشبخت بوده‌‌‌ام و همچنان خوشبخت خواهم بود