بریده‌هایی از کتاب اسرار‌ ماه شعبان؛ ادب حضور (دفتر دوم)

رسول خدا (ص) فرمود: «... و شعبان ماه من است و در این ماه بسیار بر پیامبرتان (ص) و اهل بیتش (ع) صلوات بفرستید.»

عدم ذکر صریح شب قدر، نه به معنای عدم تعیین است؛ بلکه این چهار شب، مراتب یک حقیقت هستند که از شب نیمهٔ شعبان آغاز و در شب ۲۳ ماه مبارک رمضان مستقر می‌شود.

«و ماه شعبان را ماه شفاعت نامیده‌اند؛ زیرا پیامبر شما (ص) هر کس که در آن صلوات بر او بفرستد را شفاعت می‌کند.»

«و ماه شعبان را ماه شفاعت نامیده‌اند؛ زیرا پیامبر شما (ص) هر کس که در آن صلوات بر او بفرستد را شفاعت می‌کند.»

دستورات عملی در مراقبات باطنی اول) پرهیز از حریم گناهان (تقوای مرحلهٔ دوم)

سالک در ماه رجب، با توبه و استغفار، کسب استعداد می‌نماید و در ماه شعبان، با بهره‌گیری از صلوات بر رسول خدا (ص) و اهل بیت (ع) و دعا و عبادت و نماز، متوسل به حبل‌الله نبوی (ص) و اهل بیت او (ع) می‌شود و مدارج سلوک را طی می‌نماید.

اگر سالک در ماه رجب، از طریق ولایت علوی (ع) به قرق‌گاه خداوند وارد می‌شود، در ماه شعبان، تحت ولایت نبوی (ص) در قرق‌گاه الهی قرار می‌گیرد. اگرچه همهٔ مسلمانان اجمالاً از طریق ولایت نبوی (ص) به ولایت علوی (ع) اذعان می‌نمایند و بعد از شهادت به رسالت رسول اکرم (ص) است که شهادت به وصایت و خلافت حضرت امیرالمومنین علی (ع) می‌دهند، ولی در تحصیل معرفت تفصیلی به مقام امامت و ولایت، باید اذن دخول را از ولایت علوی (ع) آغاز کرد، تا مأذون در معرفت ولایت کبرای احمدی (ص) و مقام امامت تامهٔ محمدی (ص) قرار گرفت؛ چنان‌که خداوند، شاهد بر این مقام پیامبرش (ص) را، در درجهٔ اوّل خود و سپس امیر مؤمنان علی (ع) بیان می‌دارد و می‌فرماید: «کسانی که کافر شدند می‌گویند که تو فرستادهٔ خداوند نیستی. بگو خدا و آن کس که علم کتاب نزد اوست (یعنی وجود مبارک حضرت علی (ع)) برای گواهی میان من و شما بس است.»

توصیه می‌شود که تا حدّ توان از روزه‌های این ماه بهره بگیریم؛ به خصوص روزهای دوشنبه، پنجشنبه و ایام معینی که در همهٔ ماه‌ها به روزه ممتاز است (پنجشنبهٔ اوّل و آخر ماه و نیز چهارشنبهٔ وسط ماه) را از دست ندهیم.

مقام روزه‌داران در ماه شعبان در بهشت در مرتبه‌ای است که به لقای الهی مشرّف می‌شوند

«شاید مراد از زیارت خدا در عرش آنست که روزه‌دار شعبان، در بهشت صاحب مقامی است که او را زائر الهی می‌نامند؛ چنان‌که زائر کعبه را زائر الله نامیده‌اند.»