بریده‌هایی از کتاب سرگذشت آب و آتش؛ آبانگان

علاقه‌ای که آدم‌ها رو در بند کنه و آزادی رو ازشون بگیره، اسمش عشق نیست. حتی اگر تو اسمش رو عشق بذاری، این عشق پایدار نیست. زمان به راحتی اون رو کمرنگ می‌کنه.

یاد بگیر همیشه شرایط رو بسنجی. به موقع تسلیم بشی و به موقع هم بجنگی...

ـ گاهی برای زنده موندن باید دونستن رو پنهان کرد.

سختی‌های انتخاب‌های خودت رو بپذیر دایانا. اون‌ها رو به پای بقیه ننویس. سرنوشت تو کاملا به دست خودته.

فرمانده کارن همچنان سر جایش ایستاده است. پس از مکث کوتاهی شنل کوتاهش را از تنش درمی‌آورد و به سمتم می‌گیرد. منتظر می‌مانم تا حرفی بزند. اما چیزی نمی گوید. لحظه‌ای چشمانم را می‌بندم. منتظرم دوباره صدای پوریا را بشنوم. اما صدایی شنیده نمی‌شود. انگار به راستی از ذهنم بیرون رفته است.

هرچند غیرممکن است اما بالاخره روزی از راه می‌رسد که من پوریا را هم رها می‌کنم. روزی که شاید خیلی دور نباشد.

داستان‌تون رو زیبا تموم کن. کاری کن فقط پایان تو ذهنت بمونه، نه قبل از اون. پایان زیبا... مگر پایان می‌تواند زیبا باشد؟

می‌دونید فرمانده کارن. من فکر می‌کنم اینکه کسی رو دوست داشته باشیم و اون هم متقابلا ما رو دوست داشته باشه، مثل یک معجزه‌ست. و من و پوریا به خاطر چنین معجزه‌ای واقعا خوشبخت بودیم.

ـ شما رفتید اما ردپاتون هنوز هست. ـ کسی که میره باید برای پاک کردن ردپاش برگرده؟

خنده‌ای که بعدش یک سکوت طولانیه چه معنایی داره؟

ـ هنوز هم نمی‌فهمم چرا من رو دوست داره. ـ چون دوست‌داشتنی هستی. ـ به خاطر زیبا بودنم؟ ـ همهٔ دخترها زیبا هستن. ارمنستان هم دختر زیبا کم نداره. ـ پس چرا میگید دوست‌داشتنی هستم؟ ـ به خاطر مهربون بودنت، به خاطر شجاعت و صداقتت، به خاطر لبخند زیبات.

ـ آخرین بار بهم گفت شما رو فراموش می‌کنه و مثل یک خاطره کنار می‌ذاره. ـ اما گفتید فکر نمی‌کنید من رو رها کرده باشه. ـ چون مشخصه هنوز به شما فکر می‌کنه. درسته صحبتی نمی‌کنه، نشون نمیده اما... ـ مکث می‌کند. ـ از اسفند تا حالا خسرو لبخند نزده. یعنی گاهی می‌خنده، اما نه مثل قبل. ـ شاهدخت به من خیره می‌شود. ـ به نظر شما خنده‌ای که بعدش یک سکوت طولانیه چه معنایی داره؟

بالاخره باید از توزیع قدرت بین مردم جلوگیری بشه.

ما آتش رو نمی‌پرستیم. آتش فقط سوی عبادت ماست. همیشه یا رو به آتش می‌ایستیم و اهورامزدا رو ستایش می‌کنیم و یا رو به شمع و نور خورشید. البته آتش برامون بسیار مقدسه. همون‌طور که آب هست.

کاش پسر بودی، دختر.

ـ دارید گریه می‌کنید. ـ فقط دارم اشک می‌ریزم.

آزرده دل از جفای یاری، بی‌وفا دلداری، ماه افسون‌کاری شب نخفتم با یادش تا دامن از کف دادم، شد جهان از یادم راز عشقش را در دل نهفتم

زندگی بارها از مرگ ترسناک‌تر است.

زمانی فکر می‌کردم زندگی انقدر سخاوتمند هست که هر چیزی رو بخوایم بهمون بده. اما حالا انقدر بزرگ شدم که معنی سرنوشت و تقدیر رو بفهمم.

دیروز از کنار باغ‌تان گذشتم. بعید می‌دانم درختان انار بدون تو انار بدهند.