بریده‌هایی از کتاب صید ماهی بزرگ

پنجاه سال پیش مردم می گفتند، «همه چی داره شتاب می گیره.» بیست سال پیش همچنان می گفتند، «همه چی داره شتاب می گیره.» این تصوری همیشگی است و در حال حاضر هم بیشتر شده. احمقانه است. وقتی زیاد تلویزیون ببینی و مجله بخوانی، تصور می کنی داری از کل دنیا عقب می افتی.

مرد دیگری در اتاق بود که همراهم او را می شناخت، پیش او رفت و با او گرم صحبت شد. فلینی از من خواست بنشینم. روی صندلی چرخ دار کوچکی بین دو تخت نشسته بود. دستم را گرفت و نیم ساعتی باهم نشستیم به حرف زدن. چیز چندانی از او نپرسیدم، فقط به او گوش می دادم. از گذشته ها می گفت ــــ اینکه آن موقع چگونه بود. داستان ها برایم تعریف کرد. از هم نشینی با او واقعاً لذت بردم؛ و بعد رفتیم. دیدار ما جمعه شب بود. او یک شنبه به کما رفت و هرگز بیرون نیامد.