بریده‌هایی از کتاب صد سال تنهایی

در طی سالهای گذشته‌‌ی عمرش، غمگين‌‌بودن برايش تبديل به‌‌يك عادت شده‌‌بود.

تعداد آراء دو جناح تقريباً برابر بود، اما گروهبان تنها ده برگ قرمز را در صندوق قرار داد و باقی را با برگه‌‌های آبی رنگ پر كرد.

سرهنگ آئورليانو بوئنديا، ساكت و خاموش و بی‌‌اعتنا به نفس تازه‌‌ی زندگی كه خانه را به تكاپو درآورده بود، سرانجام پی برد كه راز سعادت پيری تنها پيمانی شرافتمندانه با تنهايی است.

سينما عبارت است از يك سری تصاوير و به همين دليل آنقدر ارزش ندارد كه مردم به خاطرش ناراحت شوند.

قطار زرد رنگ بی‌‌گناهی كه به دنبال خود آن همه رمز و راز، آن همه خوبی و بدی، آن همه تغييرات و آن همه فجايع و دلتنگی به ماكوندو آورد

همين عادی بودن درست ترسناك‌‌ترين قسمت اين جنگ بی‌‌پايان بود. ديگر هيچ خبری يا اتفاقی نمی‌‌افتاد. ديگر حتی قدرت پيش‌‌بينی اتفاقات را هم از دست داده بود.

گويی او شبحی از گذشته است

آنها علاوه بر محبت و وابستگی مادر و فرزندی، در تنهايی همديگر هم شريك بودند.

«علم، فاصله‌‌ها را از ميان برداشته است. به زودی، بشر می‌‌تواند در خانه‌‌اش لم بدهد، و هر آنچه را كه در هر نقطه‌‌ای از جهان در حال وقوع است مشاهده كند.»

«علم، فاصله‌‌ها را از ميان برداشته است. به زودی، بشر می‌‌تواند در خانه‌‌اش لم بدهد، و هر آنچه را كه در هر نقطه‌‌ای از جهان در حال وقوع است مشاهده كند.»