بریده‌هایی از کتاب پرده را کنار بزن در پایان عشق پیروز است

هی دردْپذیرِ بزرگ تاوانِ عبور از تاریکی تحمل تاریکی است.

شعر ... دعوت به داناییِ عاشقانه است ... تا ابدالآباد!

بعد از تو آرام آرام یادم رفت زندگی کنم، فقط خواستم زنده بمانم بلکه روزی باز به یاد آورم که بعد از تو باید خیلی چیزها را به یاد بیاورم.

دنیا بدجوری بوی گَند گرفته است!

تاوانِ عبور از تاریکی تحمل تاریکی است.

اینجا هر شب خداوند می‌آید برای مردمِ خاوران گریه می‌کند.

بالینِ تو بالینِ توْ مُردنِ من است.   شفا بیاور به باران‌ها ...!

نیازی نیست بلند بلند حرف بزنیم خداوند صدای پنهانْ‌مانده مردم را می‌فهمد، ظلم دارد دنیا را می‌گیرد ...! یک نفری ... یک کاری بکند،

آیا اینجا کسی هست که بر نَفَس‌های خسته من گواهی دهد؟!

هی دردْپذیرِ بزرگ تاوانِ عبور از تاریکی تحمل تاریکی است.