بریده‌هایی از کتاب رهبری خاموش

هميشه برايم عجيب بوده که بعضي‌ها فکر مي‌کنند اين براي مربي ممکن نيست که هم رابطه‌ي دوستانه‌اي با بازيکنان داشته باشد و هم اقتدارش را حفظ کند.

تصميم گرفتم که حمله را با حمله پاسخ ندهم، اين شيوه‌ي من نيست. هميشه دوست دارم که در سخت ترين لحظات مشکلات را با خونسردي و متانت بررسي کنم.

انسان‌ها وفاداري ما را جلب مي‌کنند نه سازمان‌ها. با سازمان‌ها فقط بايد کار کنيد.

راه‌حل پيدا کنيد، وقت‌ را براي پيدا کردن مقصر تلف نکنيد.

همه متفق‌القول به اين موضوع باور دارند که همه‌ي رهبران بزرگ در سراسر دنيا، از الگو‌هاي مشابهي پيروي کرده‌اند

متوقف ماندن در حقيقت به معني پس‌رفت کردن است.

شايد سياست‌مدار نباشد، اما يک برنده است. بزرگترين مشکلي که با او داشتم در زمين تمرين بود. حتي آنجا هم نمي‌خواست شکست بخورد. هميشه درحال جنگيدن است، هميشه با صددرصدِ توان. نمي‌توانست رو راست نباشد. اگر چيزي باب مِيلش نباشد حتما به زبان مي‌آورد. با بازيکنان جوان گاهي بسيار تند بود، به او گفتم بايد بيشتر حواسش به آنها باشد چون الگوي آنهاست، برايش توضيح دادم کمي ظرافت در رفتار لازم است و تندي با آنها هميشه کارساز نيست. اما ظرافت جزو نقاط قوت ايبرا نيست. يکبار در جلسه تمرين ايبرا حس کرد يکي از بازيکنان جوان به اندازه کافي تلاش نمي‌کند. بعد از تمرين او را صدا زد و گفت: «حالا برگرد خونت و تو دفتر خاطراتت بنويس امروز با زلاتان تمرين کردم، چون فکر کنم آخرين باري بود که همچين فرصتي پيدا کردي.»

ممکن است روزي دوباره به عنوان رئيس، همکار يا حتي زير دست با آن فرد مواجه شويد و آن روز چيزي که کاشته‌ايد را برداشت خواهيد کرد

نيازمندي‌هاي پيشرفت بازيکن با رشد او به تدريج تغيير مي‌کند.

مديريت استعداد‌ها نقطه‌ي مرکزي چالش‌هاي پيش روي رهبري هر سازماني را تشکيل مي‌دهد