بریده‌هایی از کتاب ۲۵ اصل حیاتی موفقیت

اگر یک نفر به شما گفت اسب!، طرف خُل است. اگر سه نفر به شما گفتند اسب!، پای یک توطئه در میان است. اما اگر ده نفر به شما گفتند اسب!، دیگر وقتش است که زین بخرید!

اگر برای پذیرش در هاروارد اقدام کنید و پذیرفته نشوید، قبل از تقاضای‌تان در هاروارد نبودید و بعد از تقاضا هم در هاروارد نیستید! پس زندگی بدتر نشده و ثابت مانده. چیزی را از دست نداده‌اید. فکرش را بکنید. آیا باید تمام زندگی‌تان را به هاروارد نرفتن فکر کنید؟ مسلماً خودتان بهتر می‌دانید که چطور با این مسأله کنار بیایید. واقعیت این است که با سؤال کردن چیزی را از دست نمی‌دهید، اما چون احتمالاً چیزی هست که بتوانید به دست آورید، پس حتماً سؤال کنید!

تا وقتی که از شرایط فعلی خود شاکی هستید، ذهن‌تان روی آن متمرکز می‌شود. صحبت، تفکر و نوشتن دائم راجع‌به شرایط فعلی، باعث تقویت دائم همان مسیرهای عصبی در مغزتان می‌شود که شما را به شرایط فعلی رسانده.

قانون ۶۰.۴۰.۱۸ دکتر دانیل ایمن Daniel Amen را خیلی دوست دارم! وقتی هیجده سال‌تان است نگرانید که دیگران راجع‌به شما چه فکری می‌کنند. در چهل سالگی پشیزی برای نظر دیگران ارزش قائل نمی‌شوید و در شصت سالگی تازه متوجه می‌شوید که اصلاً هیچ‌کس به شما فکر نمی‌کرده است!

باید باور کنید که هر چه ذهن‌تان بخواهد، می‌توانید انجام دهید – همه چیز! واقعاً همین‌طور است.

ناپلئون هیل گفته: هر آنچه که ذهن بتواند تصور و باور کند، دست یافتنی است. در واقع ذهن چنان ابزار قدرتمندی است که می‌تواند عملاً هر چیزی را که بخواهد در اختیارتان بگذارد. اما باید اول باور کنید که آنچه می‌خواهید، شدنی است. آنچه که انتظارش را دارید، خواهید یافت.

آینده را از روی آینده خود خلق کنید، نه از روی گذشته.

اگر انتخاب خود را تنها به آنچه که به نظر ممکن و یا منطقی می رسد محدود کنید، خود را از خواسته‌های واقعی‌تان جدا کرده و تنها چیزی که برای‌تان می‌ماند، یک جور سازش است.

تنها کاری که باید بکنید، تعیین مقصد از طریق تبیین آرزوهایتان است. آن وقت با تعیین هدف، تأیید آن و تجسم آینده، باید روی مقصد قفل کنید و حرکت در مسیر صحیح را آغاز نمایید

خود شما زندگی‌تان را به همین شکلی که هست، می‌سازید. زندگی فعلی شما، نتیجه تمام افکار و اعمال گذشته شماست. خود شما مسئول افکار و احساسات فعلی خودتان هستید.

شرایطی که از آن شکایت می‌کنیم ذاتاً تغییرپذیرند، اما خودمان تصمیم می‌گیریم که تغییرشان ندهیم.

هر آنچه که امروز تجربه می‌کنید، نتیجه انتخاب‌های گذشته شماست. هر آن‌چه که در زندگی درونی و یا بیرونی خودتان تجربه می‌کنید، نتیجه واکنش‌های شما به وقایع گذشته است

باید ملامت کردن دیگران و شکایت از این و آن را کنار بگذاری و مسئولیت کامل زندگی را بپذیری؛ یعنی مسئولیت تمام نتایج را، چه کامیابی و چه شکست. این پیش‌نیاز یک زندگی موفق است. فقط وقتی که مسئولیت همه چیز را تا به حال بپذیری، می‌توانی آینده‌ای را که می‌خواهی بسازی

هدفمند بودن یعنی این‌که هر چه را دوست دارید انجام دهید، آنچه را که مهارت دارید انجام دهید و آنچه را که برای‌تان مهم است به دست بیاورید. وقتی که واقعاً هدفمند باشید، مردم، منابع و فرصت‌های مورد نیاز، خودشان به صورت طبیعی سراغ‌تان می‌آیند. این البته به سود جهان آفرینش هم هست چون وقتی هم‌سفر با هدف واقعی زندگی‌تان حرکت کنید، تمام اعمال‌تان خودبه‌خود در خدمت دیگران نیز خواهد بود.

هیچ‌وقت کسی دو دستی چیزی به من تقدیم نکرد. سال آخر دانشگاه به صورت پاره‌وقت تدریس می‌کردم و هر دو هفته یک‌بار، یک‌صدوبیست دلار می‌گرفتم. هفتادونه دلار اجاره ماهانه‌ام بود و شصت‌ویک دلار برای بقیه مخارج باقی‌می‌ماند. آخر برج که می‌شد، شام بیست‌ویک سِنتی می‌خوردم: یک قوطی رُبّ ده سنتی با نمک و سیر و آب و یک بسته یازده سنتی اسپاگتی! بنابراین خوب می‌دانم که زندگی بخور و نمیر روی پایین‌ترین پله‌های نردبان اقتصاد چه حالی دارد.

خداوند منبع بی‌پایان من است و مقادیر هنگفت پول، با سادگی و سرعت و به لطف خدا و برای خیر و برکت همگان به دست من می‌رسد. من با خوشحالی و به راحتی ۱۰۰ هزار دلار در سال در می‌آورم، پس‌انداز می‌کنم و سرمایه‌گذاری می‌نمایم.

جملات تأییدآمیزتان را به صورت مثبت بسازید. ضمیر ناخودآگاه کلمه نه را نمی‌شنود. یعنی مثلاً در را نبند، را به صورت در را ببند! می‌شنود. ضمیر ناخودآگاه تصویر می‌سازد و با کلمات کاری ندارد. بنابراین در را نبند، باعث تشکیل تصویر بستن در در ذهن می‌شود. عبارت دیگر از پرواز نمی‌ترسم، تصویر ترس از پرواز را پدید می‌آورد. در حالی‌که عبارت از پرواز لذت می‌برم، تصویری لذت‌بخش می‌سازد.

این‌که دیگران در مورد شما چه فکر می‌کنند، ربطی به شما ندارد!

اگر می‌خواهید موفق شوید، باید عبارت نمی‌توانم و دیگر هم‌خانواده‌های آن از قبیل کاش می‌توانستم را دور بریزید. نمی‌توانم، واقعاً توان شما را سلب می‌کند. با گفتنش جداً ضعیف‌تر می‌شوید

هر آنچه که ذهن بتواند تصور و باور کند، دست یافتنی است. در واقع ذهن چنان ابزار قدرتمندی است که می‌تواند عملاً هر چیزی را که بخواهد در اختیارتان بگذارد. اما باید اول باور کنید که آنچه می‌خواهید، شدنی است.