بریده‌هایی از کتاب چگونه یک نماز خوب بخوانیم؟

خدا نماز را به گونه‌ای قرار داده است که اکثراً هنگام اذان دلمان نمی‌خواهد همان لحظه بلند شویم نماز بخوانیم. اما اگر به خاطر خدا پا روی دلت گذاشتی، کم‌کم سنگ دلت نرم و تکبرت خُرد می‌شود

«اگر بدانیم اصلاح امور انسان به اصلاح عبادت، و در رأس آنها نماز است، که به واسطۀ خضوع و خشوع و آن هم به اِعراض از لغو محقّق می‌شود، کار تمام است!»

نماز زنده است، شعور دارد، متحرک است، فعال است، بصیر است، آگاه است. نماز مثل یک عادت شخصی یا یک مراسم عمومی نیست. نماز یک فعالیت مردۀ بی‌روح نیست، که خاصیتی برای ما نداشته باشد. نماز هر کسی متناسب با خود او برایش کار می‌کند. اگر من حب مقام دارم، نماز من، حب مقام مرا برطرف می‌کند. اگر حبّ مال دارم، حبّ مال مرا برطرف می‌کند. اگر حبّ شهوت دارم، حبّ شهوت مرا برطرف می‌کند. اگر تکبر دارم، تکبرم را زائل می‌کند. اگر محبت به خدا ندارم، محبت به خدا می‌آورد. نماز هر کسی می‌داند با او چکار کند تا اصلاح شود. ـ یعنی اگر ما خوب با نماز برخورد کنیم، نماز اصلاحمان می‌کند؟ ـ بله!

کسی که خودش را با نماز مقید کند، معلوم می‌شود که آدم هوسرانی نیست. معلوم می‌شود هوس خودش را لااقل به اندازۀ یک نماز اول وقت کشته است

کافی است سر نماز مشکلت را فراموش کنی. حتی فراموش نکن، فقط موقتاً از ذهنت دربیاور و بیرون بیانداز. اگر سر نماز مسأله و مشکلی به ذهنت آمد،‌ بگو نه! الان وقتش نیست. یک وقت دیگر در موردش فکر می‌کنم. منِ بیچاره بیست و چهار ساعته در مشکلات دنیا دست و پا می‌زنم، حالا این دو دقیقه را نمی‌خواهم به آنها فکر کنم. بگو «الله اکبر»؛ خدا بزرگتر از مشکلات من است.

قلب انسان تنها وقتی خوب کار می‌کند که احساس خوشبختی کند

آثار و فواید نماز مؤدبانه ۱. از بین رفتن تکبر ۲. عظمت یافتن خدا و تحقیر شدن دنیا در دل ۳. ساختن شخصیت انسان ۴. اصلاح نفس با نماز اول وقت ۵. تقویت خوبی‌ها در روح انسان

از پیامبر اکرم (ص) نقل شده است: «به یهودیان و مسیحیان سلام دهید، اما به یهودیان امت من سلام ندهید.» گفتند: «یهودیان امت شما چه کسانی هستند؟» فرمود: «کسانی که نماز نمی‌خوانند.»

رسول اکرم (ص) فرمود: خداوند در مورد کسی که بعد از نماز تعقیبات نمی‌خواند و از خدا چیزی نمی‌خواهد، به ملائکه‌اش چنین می‌فرماید: «ملائکه من، این بندۀ مرا نگاه کنید. امر مرا انجام داد ولی از من حاجتی نخواست. انگار از من بی‌نیاز است. نمازش را بگیرید و به صورتش بزنید»

اگر بنده‌ای عجله کند و (از درِ خانۀ خدا زود بلند شود) تا به دنبال حاجتش برود، خداوند می‌گوید: آیا بنده‌ام نمی‌داند که من باید حوایج را بر آورده کنم؟!»

امام محمد باقر (ع) هم در روایت مشابهی می‌فرماید: «وقتی برای نماز ایستادی... با دست و سر و ریش خودت بازی نکن... و خمیازه نکش و با کشیدن دست‌ها رفع خستگی نکن... یک‌بار روی این‌پا و یک‌بار روی پای دیگر تکیه نکن و روی هر دو پا تکیه کن، دو پا را به هم نچسبان و زیاد هم از همدیگر باز نکن و در سجده دو ساعد (ساق دست) خود را روی زمین پَهن نکن (به زمین نچسبان) و انگشتان خود را تا نکن تا صدای شکستن آنها بلند شود چون همۀ این کارها موجب نقصان نماز می‌شوند و با کسالت برای نماز بلند نشو و با چُرت و حالتِ سنگینی، نماز نخوان!» چرا اهل‌بیت (ع) به رعایت این جزئیات در آداب نماز خواندن تأکید فرموده‌اند؟ به خاطر اینکه رعایت ادب در مقابل پروردگار خیلی مهم است و اهل‌بیت (ع) خواسته‌اند ادب نماز خواندن را به ما یاد بدهند.

«شاکرانه بندگی کردن» زیباترین نوع عبادت است.

می‌دانی چرا نمازی که تعقیبات نداشته باشد قبول نیست؟ چون خدا بعد از نماز به تو می‌فرماید: «بنده من نماز خواندی؟ از من حساب بردی؟ امر مرا اجرا کردی؟ احسنت! حالا تو یک دعای مستجاب پیش من داری، از من بخواه تا به تو بدهم.»

امیرالمؤمنین (ع) فرمود: «بدان که تمام اعمالت تابعی از نمازت است (سایر اعمالت به نسبت قبولی نمازت ارزش پیدا می‌کند) پس کسی که نماز خود را ضایع کند، سایر اعمال خود را ضایع‌تر خواهد کرد.»

زندگی خوش را جستم اما آن را جز در فرو گذاشتن هوا و هوس نیافتم. پس، از هوا و هوس دست بر دارید، تا زندگیتان خوش و خرّم شود.

«یا مَنْ سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَه؛ ای کسی که رحمت او از غضب او پیشی گرفته است.»

«شما به عمل به آنچه می‌دانید محتاج‌ترید تا به دانستن آنچه که نمی‌دانید.»

بعضی‌ها می‌گویند: «خدایا، مشکل مرا حل کن، تا بنشینم برای تو نماز بخوانم!»

به خدا گناه لذت ندارد.

برای اول راه، همین آگاهی‌های عمومی که اکثر شما دارید کافی است. امیرالمؤمنین علی (ع) فرمودند: «شما به عمل به آنچه می‌دانید محتاج‌ترید تا به دانستن آنچه که نمی‌دانید.»