بریده‌هایی از کتاب چگونه یک نماز خوب بخوانیم؟

خدا بزرگتر از مشکلات من است.

نماز قبل از هر چیز، چَشم گفتن به خدا و اطاعت فرمان اوست

ما برای عباس (ع) یک حساب ویژه‌ای قائل هستیم

یک روز در خانه با پسرم مشغول توپ‌بازی بودم که وقت اذان شد. به او گفتم: ـ خُب، الان اذان گفتند، باید بروم نماز بخوانم. ـ اِی بابا؛ بیا ادامه بدهیم! ـ نه دیگه، الان اذان شده باید بروم نمازم را بخوانم. بعد می‌آیم ادامه می‌دهیم. ـ من هم بیایم؟! ـ نمی‌دانم. اگر می‌خواهی بیا! ـ آخه الان برایم سخت است نماز بخوانم، بازی شیرین است. ـ اتفاقاً من هم برایم سخت است. من هم بازی برایم شیرین است. ولی چون خدا خواسته، باید بگویم چشم. ـ واقعاً برای تو هم سخت است؟ ـ بله! ـ اگر برایت سخت است، پس چرا الان می‌خواهی بروی نماز بخوانی؟! ـ تا آدم کار سخت نکند که آدم نمی‌شود. می‌خواهم آدم شوم. ـ پس من هم می‌آیم نماز بخوانم. تمام شد؛ ما دیگر در خانه‌مان به کسی نگفتیم نماز بخوان.

حضرت زهرای اطهر (س) از رسول خدا (ص) پرسیدند: «جزای مردان یا زنانی که نماز را سبک بشمارند چیست؟ فرمود: هر کس چه مرد و چه زن، نمازش را سبک بشمارد، خداوند او را به پانزده مصیبت گرفتار می‌کند که شش‌تای آنها در دنیا خواهد بود...مصیبتهایی که در دنیا به آنها مبتلا می‌شود عبارتند از: ۱- خداوند، خیر و برکت را از عمر او برمی‌دارد. ۲- خداوند، خیر و برکت را از روزی‌اش برمی‌دارد. ۳- خداوند نشانه صالحان را از چهره او محو می‌فرماید. ۴- در برابر اعمالی که انجام داده پاداش داده نمی‌شود. ۵- دعای او به سوی آسمان بالا نمی‌رود و مستجاب نمی‌گردد. ۶- هیچ بهره‌ای در دعای بندگان شایسته خدا نداشته و مشمول دعای آنان نخواهد بود

اگر ما بخواهیم برای نمازخوان کردن بی‌نمازها تلاشی کنیم، راهش این است که ابتدا به نماز خودمان مقداری بیشتر عنایت و توجه داشته باشیم، و نماز خودمان را رشد دهیم.

خوشا آنان که دائم در نمازند.

طبق آماری که در یکی از دانشگاه‌ها گرفته شده بود، اغلب دختر خانم‌هایی که از حجاب محکم خودشان دست برداشته‌اند و به جای چادر، حجاب ضعیف‌تری را انتخاب کرده‌اند، از ترس تمسخر دیگران این کار را کرده‌اند. آخر تو به تمسخر دیگران چه کار داری؟ مستقل باش! محکم باش! روی پای خودت بایست!

نماز خوب خواندن، عامل تقویت تفکر و خلاقیت و تمرکز انسان می‌شود.

نماز ابتدائاً عشق‌بازی با خدا نیست نماز در مرحله اول عشق‌بازی با خدا نیست. نماز در ابتدا سختی دادن به خود است، نه رسیدن به لذت معنوی. خداوند متعال می‌دانست در ابتدای راه، ما عاشق او و عارف به او نیستیم، خداوند متعال می‌دانست تازه بعد از چهل سال عبادت، ما کم‌کم می‌توانیم شیرینی گفتگوی با او را حس کنیم؛ به همین دلیل چنین دستوری به ما داده است، آن‌وقت ما تصور می‌کنیم فقط وقتی نمازمان خوب است که از آن لذت ببریم!

عبادت حتی بر جسم ما هم تأثیر خوب دارد. با عبادت سلول‌های بدن ما هم با ما مهربان‌تر می‌شوند. چون این سلول‌ها، همه عاشق خدا و تسبیح‌گوی او هستند.

موقع وضو گرفتن یک‌مقدار دقت کنیم و آدابش را رعایت کنیم. آب را شالاب شالاب روی دست‌های خودمان نریزیم. حواسمان باشد که داریم یک کار محترمانه انجام می‌دهیم. اگر جلوی مهمان بخواهی میوه‌ای را بشویی و به او بدهی، چه جوری می‌شویی؟ خیلی محترمانه.

اگر ذهنت درست کار نمی‌کند باید حدس بزنی که شاید از ناحیۀ نمازت باشد، شاید به اصطلاح، نمازِ خونت کم شده است و اگر چند واحد نماز به روح خودت تزریق کنی، به احتمال زیاد تعادل و آرامش پیدا خواهی کرد.

آن‌قدر مؤدب بود که هر موقع به برادرش اباعبدالله (ع) می‌رسید، نمی‌گفت: «برادر!» بلکه حضرت را این‌گونه خطاب می‌کرد: «سیدی و مولای! آقای من!»

همان‌طور که نماز نخواندن بی‌احترامی به خدا است، دیرخواندن نماز هم کمی بی‌احترامی به خدا است.

خدایا به ما توفیق رعایت ادب و آداب نماز و ایستادن در محضر خودت را عنایت فرما!

مداومت در ذکر موجب قوت جان‌هاست»(غررالحکم/ص ۷۰۹)

به بعضی‌ها که می‌گویی بیا برویم دعای کمیل، می‌گوید: «الان برای دعای کمیل وقت ندارم، گرفتارم.» راست هم می‌گوید. واقعاً گرفتار است. اما چرا گرفتار است؟ چرا وقت ندارد؟ چون خدا وقتی از بنده‌ای بدش می‌آید، یک کاری می‌کند که سراغ خدا نیاید و حتی اگر برای حاجتی در خانۀ خدا آمده، خدا زود حاجتش را می‌دهد که دیگر صدایش را نشوند. چه شده که برای خدا وقت نداری؟ چه کسی سرت را شلوغ کرده که وقت نداری؟ خدا سر بعضی‌ها را این‌قدر شلوغ می‌کند که وقت نکنند با خدا مناجات کنند، اما بعضی‌ها هستند که خدا خیلی دوست دارد صدایشان را در خانۀ خودش بشنود، به حدّی که اگر خواب هم باشند، بیدارشان می‌کند. مثلاً «شیخ مرتضی زاهد تهرانی» از این دسته است. در مورد ایشان نقل است که نیمه شب‌ها می‌آمدند صدایش می‌زدند: «مرتضی! مرتضی!» ایشان می‌فرمود که من از چهار گوشه اتاق می‌شنوم که به من می‌گویند: «مرتضی»! یعنی برای نماز شب بیدار شو!

در سجده، وقتی صورت خود را در مقابل خدا به خاک گذاشتی، به این سادگی برندار. بگو: خواستی صورت به خاکم بنگری بهر مویت در هلاکم بنگری هان ببین از پا فتادم در برت سوده‌ام سر تا قدم را بر درت

یکی از علماء می‌فرمود: قبل از انقلاب که مقام معظم رهبری به یکی از روستاهای سیستان و بلوچستان تبعید شده بودند، بنده نیز همراه مقام معظم رهبری در همان‌جا (ایرانشهر) تبعید بودم. تعدادی از مردم و روحانیون از شهرهای مختلف به دیدار ما آمده بودند. وقت نماز فرا رسید. همه آماده برگزاری نماز جماعت شدیم. آیت الله خامنه‌ای به عنوان امام جماعت، در جلوی نمازگزاران ایستادند و مشغول نماز شدیم. در همین هنگام، بزغاله‌ای وارد شد و در جلوی جمع، به پریدن پرداخت و همه ما را خنداند، تنها کسی که با طمأنینه و آرامش نماز را به پایان برد، آقا بود. بعد از نماز از ایشان پرسیدیم: «شما چطور خودتان را کنترل کردید و نخندیدید؟» ایشان گفتند: «من اصلاً متوجه بزغاله نشدم!»