بریده‌هایی از کتاب چگونه یک نماز خوب بخوانیم؟

آثار و فواید نماز مؤدبانه ۱. از بین رفتن تکبر ۲. عظمت یافتن خدا و تحقیر شدن دنیا در دل ۳. ساختن شخصیت انسان ۴. اصلاح نفس با نماز اول وقت ۵. تقویت خوبی‌ها در روح انسان

امام محمد باقر (ع) به یکی از دوستانش فرمود: «تو از دوستان خاص ما نیستی اگر مردم شهر تو جمع شوند و بگویند که تو آدم بدی هستی و تو ناراحت شوی، یا اینکه بگویند تو آدم خوبی هستی و تو خوشحال شوی.»

شخصی از حضرت امام حسن مجتبی (ع) سئوال کرد: ـ دخترم را به چه مردی شوهر دهم؟ حضرت فرمود: ـ کسی که باتقوا باشد. ـ آقا جان دیگر چه؟ ـ فقط همان؛ باتقوا باشد. ـ آقا جان، باتقوا بودن کفایت می‌کند؟ ـ بله، چون دختر تو یا دختر خوبی است یا دختر بدی است. اگر دختر بدی باشد، این مرد باتقواست که او را تحمل می‌کند؛ بقیه که تحملش نمی‌کنند. برای چه باید تحملش کنند؟! و اگر دخترت آدم خوبی است، این مرد باتقواست که از او تشکر می‌کند و قدر او را می‌داند

تکبر آن‌قدر خطرناک است که رسول گرامی اسلام (ص) می‌فرماید: «کسی که ذره‌ای تکبر در قلبش باشد حتی بوی بهشت هم به مشامش نمی‌رسد.»

فرموده‌اند اکثر اهل جهنم، متکبرین هستند و بدترین جای جهنم برای متکبرین است. دردناک‌ترین آیات عذاب الهی هم که به خلود در جهنم و جاودانه بودن در عذاب دلالت دارد، خطاب به متکبّرین بیان شده است.

. امیرالمؤمنین (ع) می‌فرماید: «طَلَبْتُ الْعَیشَ فَمَاوَجَدْتُ إِلَّا بِتَرْک الْهَوَی فَاتْرُکوا الْهَوَی لِیطِیبَ عَیشُکم؛ زندگی خوش را جستم اما آن را جز در فرو گذاشتن هوا و هوس نیافتم. پس، از هوا و هوس دست بر دارید، تا زندگیتان خوش و خرّم شود.»

از جمله دستورات دین برای فراگیری ادب این است که اگر پسر می‌خواهد با پدر راه برود، نباید زیاد عقب بماند، تا پدر مجبور شود برگردد و بگوید: «پسرم زود باش بیا». پسر نباید در راه رفتن از پدرش جلو بزند تا پدر بگوید: «پسرم کمی آهسته‌تر برو تا به تو برسم. من از نفس افتادم». پسر حتی نباید شانه به شانۀ پدرش راه برود، که یعنی من اندازۀ تو شده‌ام. اگر پسر می‌خواهد با پدر راه برود، باید یک قدم عقب‌تر از پدر او را همراهی کند. و موقع نشستن هم قبل از پدرش ننشیند.

خدا وقتی از بنده‌ای بدش می‌آید، یک کاری می‌کند که سراغ خدا نیاید و حتی اگر برای حاجتی در خانۀ خدا آمده، خدا زود حاجتش را می‌دهد که دیگر صدایش را نشوند.

در کشورهای اروپایی یک خط تلفن وجود دارد که سال‌هاست به جمهوری اسلامی اصرار می‌کنند که شما هم این خط تلفن را راه بیاندازید. اسم این خط تلفن، «تلفن مخصوص کودک‌آزاری» است. مثل خط تلفن ۱۱۰، که اگر کسی جایی جنایتی دید، زود به پلیس ۱۱۰ زنگ می‌زند و ۱۱۰ خودش را می‌رساند. آنها اصرار دارند که شما هم یک خط ویژه برای بچه‌ها راه بیاندازید. می‌دانید چرا؟ برای اینکه اگر پدری به بچه‌اش گفت: «پسرم این چه فیلمی است نگاه می‌کنی؟»، بچه گوشی تلفن را بردارد که: «آقای پلیس، بابایم اذیتم می‌کند، بیا ببرش!» پلیس هم به خاطر همین حرف آقا پسر، فعلاً پدر را می‌برد تا بعداً قاضی رسیدگی کند که آیا پسر حق می‌گفته یا نه؟ این یعنی قانونی کردن بی‌ادبی.

این انسان‌هایی که در اروپا زندگی می‌کنند، چگونه مسخ شده‌اند که به راحتی اجازه می‌دهند با پول و حمایت آنها این‌همه جنایت انجام شود؟ شما فکر می‌کنید آنها با چه مسخ شده‌اند؟ با فیلم‌های هالیوودی، که همین یهودی‌ها برایشان ساخته‌اند. یهودی‌ها به جوانان مسیحی یاد داده‌اند که: «پسرها! جلوی باباهایتان بی‌ادب باشید. زن‌ها! جلوی مردهایتان بی‌ادب باشید. مردها! جلوی خانم‌هایتان بی‌ادب باشید. دخترها! جلوی والدین‌تان بی‌ادب باشید. جلوی در و همسایه بی‌ادب باشید.» فقط کافی است مدتی پای فیلم‌های هالیوودی بنشینی؛ خواهی دید که چقدر راحت بی‌ادب می‌شوی!

امام سجاد (ع) می‌فرماید: «خدایا! مرا نسبت به پدر و مادرم مانند عبدی مقابل سلطانِ سخت‌گیر و عطوف قرار ده و در عین حال مرا نسبت به پدر و مادرم، مانند مادری که نسبت به طفل شیرخوار خود مهربان است، مهربان قرار بده.»

در کشورهای اروپایی یک خط تلفن وجود دارد که سال‌هاست به جمهوری اسلامی اصرار می‌کنند که شما هم این خط تلفن را راه بیاندازید. اسم این خط تلفن، «تلفن مخصوص کودک‌آزاری» است. مثل خط تلفن ۱۱۰، که اگر کسی جایی جنایتی دید، زود به پلیس ۱۱۰ زنگ می‌زند و ۱۱۰ خودش را می‌رساند. آنها اصرار دارند که شما هم یک خط ویژه برای بچه‌ها راه بیاندازید. می‌دانید چرا؟ برای اینکه اگر پدری به بچه‌اش گفت: «پسرم این چه فیلمی است نگاه می‌کنی؟»، بچه گوشی تلفن را بردارد که: «آقای پلیس، بابایم اذیتم می‌کند، بیا ببرش!» پلیس هم به خاطر همین حرف آقا پسر، فعلاً پدر را می‌برد تا بعداً قاضی رسیدگی کند که آیا پسر حق می‌گفته یا نه؟ این یعنی قانونی کردن بی‌ادبی.

هرکس در امور زندگی‌اش بی‌حال باشد و سرزنده نباشد در امور اخروی و معنوی‌اش بی‌حال‌تر و کسل‌تر است» چنین کسی از بندگی خودش هم لذتی نمی‌برد.

نافله و نماز شب خیلی به نماز روز کمک می‌کند و نواقص آن را جبران می‌کند. نماز شب قدرت بالایی به انسان می‌دهد و گناهان ما را پاک می‌کند.

کمترین درجۀ اهل محبت، حداقل سه شرط دارد: اول اینکه طاعت و عبادت و هر کار خوبی که می‌کند را سبک می‌شمرد. دوم اینکه گناهش را خیلی بزرگ می‌شمرد؛ چه گناه انجام داده باشد چه به ظاهر گناهی نکرده باشد. گناه انجام دادن خیلی برای او سنگین است. و سومین ویژگی این است که او خود را آقاداماد عالم هستی می‌داند؛ انگار که فقط او قرار است مورد ارزیابی و بازخواست قرار بگیرد؛

همۀ بدبختی‌های ما نتیجه دل بستن به دنیاست. همۀ گرفتاری‌ها، همۀ اعصاب خُردی‌ها، همۀ افسردگی‌ها نتیجۀ دل بستن به دنیاست.

اولین بدی و مهم‌ترین عیبی که باید درون دل ما از بین برود، تکبر است. لذا اولین ذکری که در نماز می‌گوییم «الله اکبر» است. یعنی خدایا تو بزرگی نه من! من در برابرت خیلی کوچکم. همۀ دنیا مقابل تو کوچک است. کبریائی و تکبر برازنده توست، من درِ خانه تو خوار و ذلیل هستم.

هر کسی نمازش را خواند و بدون خواندن تعقیبات بلند شد و رفت، خدا به ملائکه می‌فرماید نمازش را به او پس دهید. من به او گفته‌ام بعد از نماز یک دعای مستجاب داری و هر چه از من بخواهی به تو می‌دهم اما او بلند شد و رفت. کجا می‌رود؟ تعقیبات نخوانده، می‌خواهد کدام امر دنیایش را برود درست کند؟ مگر نمی‌داند همه امورش دست من است.

از شیخ رجبعلی خیاط نقل شده که: «دیدم که شیطان بر جایی که انسان در نماز می‌خاراند، بوسه می‌زند.»

نماز در درجۀ اول عشق‌بازی نیست، بلکه رعایت کردن ادب است. اولین قدم در رعایت ادب هم رعایت احکام نماز است