بریده‌هایی از کتاب تمام چیزهایی که پسر کوچولوی من باید درباره‌ی دنیا بداند

اصلاً کار راحتی نیست که بخواهم به تو یاد بدهم مردانگی یعنی چه. برای هرکس معنی و مفهوم متفاوتی دارد.

توضیح اینکه مرد بودن یعنی چه، اصلاً کار آسانی نیست. مردانگی تغییر می‌کند.

من نمی‌خواهم پدری باشم که موجب شود سایر بچه‌ها سرشان را به علامت تأسف تکان دهند. نمی‌خواهم کسی باشم که با سایر والدین جور درنیاید. نمی‌خواهم باعث خجالتت شوم. نمی‌خواهم کسی باشم که خواست قلبی‌ات را نفهمد و تو را دلخور کند.

امروزه مردم چیدمان منازلشان را بیش از حد جدی گرفته‌اند. تفسیر اغراق‌آمیز از معنی سمبلیک وسایل موجود در «آشپزخانه و وسایل آشپزخانه» تبدیل شده به یک ورزش ملی. «شوهرم لیوان مات می‌خواد، این بهترین دلیله که اون هیچ‌وقت به احساسات من توجه نمی‌کنه.» «اَه، زنم یه میز کار از جنس چوب درخت غوش می‌خواد. می‌فهمی؟ یه میز کار آشغال. گاهی احساس می‌کنم در انتخاب همسرم کاملاً اشتباه کرده‌م!»

پس سعی کن کسی را پیدا کنی که تو را به این دلیل که «همینی که هستی! کاریش نمی‌شه کرد!» دوست نداشته باشد؛ بلکه تو را با وجودی که «همینی که هستی!» دوست داشته باشد.

بچه‌دار شدن طوری است که انگار آدم سعی دارد در یک مغازهٔ چینی‌فروشی، کاملاً مست، با پایی گچ‌گرفته و نقابی بر صورت، با یک ماشین خاک‌برداری رانندگی کند.

بچه‌دار شدن طوری است که انگار آدم سعی دارد در یک مغازهٔ چینی‌فروشی، کاملاً مست، با پایی گچ‌گرفته و نقابی بر صورت، با یک ماشین خاک‌برداری رانندگی کند.

هرچه آمادگی آدم کمتر باشد، دانستن این نکته که از زمان بچه‌دار شدن به بعد، تمام نفس کشیدن‌هایش از طریق ریه‌های یک نفر دیگر است، ضربهٔ محکم‌تری به او وارد می‌کند.

ولی نسل من همه‌چیز را می‌داند، اوکی؟ ما از همه‌چیز خبر داریم! پس اگر در تعلیم و تربیت تو نقصانی وجود داشته باشد، من مسئولم. اینکه ادعا کنم نیت بدی نداشته‌ام، از لحاظ حقوقی پذیرفته نیست. من این امکان را داشته‌ام که در گوگل جست‌وجو کنم. باید در گوگل جست‌وجو می‌کردم. خدای من چرا در گوگل جست‌وجو نکرده‌ام؟

من فقط می‌خواهم مانع شوم که مادرت را از خواب بیدار کنیم. دقیقاً نمی‌دانم چطور باید به تو توضیح بدهم. ولی این یکی از حداقل وظایفی است که من در قبال تو و او دارم. متوجه می‌شوی؟ بله، می‌دانی، خیلی تشریفاتی به‌نظر می‌آید. ولی او خیلی بیشتر از من کار می‌کند. در زندگی مشترکمان. برای تو. برای ما. و من می‌خواهم قدری از زحماتش را جبران کنم. این حداقل کاری است که می‌توانم انجام دهم.

همسایه‌مان درِ آپارتمانش را باز می‌کند و شگفت‌زده می‌شود که دارم سعی می‌کنم درِ آپارتمان آن‌ها را باز کنم.

مادرت بهترین چیزی است که نصیبمان شده است.

تنها چیزی که آدم می‌تواند به مردانی بدهد که همه‌چیز دارند، فرصت دوباره است. هر روز.

وقتی می‌خندد! خدای من! هیچ زمانی بیشتر از آن لحظه احساس مردانگی نمی‌کنم.

گاهی مردم از من می‌پرسند، قبل از آشنا شدن با مادرت چگونه زندگی می‌کرده‌ام. آن وقت همیشه جواب می‌دهم: زندگی نکرده‌ام.

بچه‌دار شدن طوری است که انگار آدم سعی دارد در یک مغازهٔ چینی‌فروشی، کاملاً مست، با پایی گچ‌گرفته و نقابی بر صورت، با یک ماشین خاک‌برداری رانندگی کند. ولی ما با وجود این سعی‌مان را می‌کنیم.

بعضی‌ها می‌گویند هیچ انسانی بد به‌دنیا نمی‌آید. حتی تعدادی هستند که می‌گویند اصلاً آدم بدی وجود ندارد. من تحصیل‌کرده نیستم، بنابراین نمی‌توانم به این سؤال، جواب روشنی بدهم. تمام آنچه می‌دانم این است که آدم‌های به تمام معنا آشغال وجود دارند و تا حد امکان دوست دارم که تو یکی از آن‌ها نشوی.

مادرت که به تو صبحانه می‌دهد، کف آشپزخانه طوری است که انگار برای تبلیغِ زمین‌شوی آژاکس برق انداخته شده است. ولی من که به تو صبحانه می‌دهم، آشپزخانه شکل بازیِ دوم ۳ می‌شود. لعنت، داری چیزی را از من پنهان می‌کنی!

بوی خاص مدفوع، چشم‌انتظاری. صادقانه بگویم، اصلاً نمی‌توانم بگویم آدم وقتی بچه‌دار می‌شود، چه مقدار از عمرش را منتظر مدفوع کردن بچه‌اش می‌ماند.

می‌توانی از تمام کسانی که بچهٔ کوچک دارند، بپرسی. در سال اول زندگی همه‌چیز حول‌وحوش مدفوع می‌چرخد.