بریده‌هایی از کتاب قدر خودت را بدان

فرمان چهارم: در تمام دوران زندگی به جسم خود اعتماد کن. ذهن تو گاهی جسمت را به بازی می گیرد

عزت‌نفس سالم در این است که ما بتوانیم آزادانه ببخشیم، اما نه تا بدان حد که خود تهی شویم. آنچه اهدا می‌کنیم ـ روحی، جسمی یا مادی ـ باید با کمال میل باشد و همیشه محدوده‌ای برای آن مشخص شود.

ضرب‌المثلی قدیمی می‌گوید: «بچه‌های خوب معمولاً بزرگسالان مزخرفی از آب درمی‌آیند.» دختربچه‌ها و پسربچه‌های خوب همیشه قوانینی را رعایت می‌کنند که دیگران به آن‌ها تحمیل کرده‌اند. در مراحل رشد گاهی بد نیست بچه احساس شخصی خود را بروز دهد و آزادانه و بدون توجه به واکنش دیگران افکار واقعی خود را بیان کند. بچه‌ها باید بتوانند مخالفت نشان دهند، حد و مرزهای خود را مشخص کنند و حواس قوی خود را زنده نگه دارند.

مولا علی (ع) فرموده‌اند: هرکس ارزش خود را نداند، هر آینه عمرش را تباه گرداند. ارزش هر کس به آنچه می‌داند بستگی دارد. ارزش آدم به اندازه همت اوست.

ما همگی برای هر رفتار و عملی که از ما سر می‌زند، دلایلی داریم. ما حاصل‌جمع تمام گذشته و تصمیمات خود هستیم.

بیش از ظرفیتت نبخش

بهترین راه برای بهبود بخشیدن به عزت‌نفس این است دوستانی انتخاب کنید که پستی و بلندی زندگی‌شان تا حدی مشابه زندگی شما باشد. در غیر این صورت، دست‌آخر فرسوده و خسته خواهید شد. انتخاب افرادی که ارزش‌ها و ساختار رفتاری و اخلاقی‌شان مشابه شما باشد، ضامن سیر و سفری لذت‌بخش در کنار یکدیگر است.

نباید به افرادی که نسبت به خود احساس بدی دارند، بپیوندی

از تلاش برای سردرآوردن از رفتارهای غیرمنطقی دست بردار

روراست بودن یعنی به‌دقت سبک سنگین کنیم که تصمیم ما چه تأثیری در زندگی ما و دیگران می‌گذارد.