بریده‌هایی از کتاب همسر پنهانی

وقتی در دهه نهم زندگی هستی، این مهم‌ترین مسئله است. احساس اینکه آدم دیگری واقعآ و عمیقآ تو را درک می‌کند و آنچه را که تو می‌بینی، دوست دارد و تو هم همین احساس را درباره او داری، بهترین احساس دنیاست.

«این دوره زمانه آدم فکر می‌کند هر چیزی را که بخواهد بداند در اینترنت پیدا می‌کند، اما این درست نیست.»

افراد ذاتی دارند، چیزی در چشم‌هایشان وجود دارد که آن‌ها را قابل شناسایی می‌کند.

او خمی به دماغش انداخت. «فعلا. انعام‌ها خوب هستند، اما بعضی از مشتری‌ها گستاخند. آن‌ها به خاطر شغلم، من را تحقیر می‌کنند، بدون اینکه چیزی درباره من بدانند. من می‌توانستم بالرین یا دانشمند، نقاش یا جست‌وجوگر مروارید باشم، اما آن‌ها فراتر از این یونیفرم، مغز شکوهمند و شخصیت درخشان من را نمی‌بینند.»

تشویقی به ذهن او هجوم آورد که کیتی برای دفع آن مجبور م

دیدگاهی که مادرش اغلب درباره نویسندگی تکرار می‌کرد، دائمآ در سرش بود؛ نویسندگی یک سرگرمی است، نه راه قابل اعتمادی برای امرار معاش.

تاتیانا ریز خندید و گفت: «بیرون‌رفتن و تیرخوردن اتلاف نیروی انسانی است. شما باید اینجا بمانید و من را سرگرم کنید.»

دمیتری دراز کشید و روی قبر خم شد تا برای آخرین‌بار او را از نزدیک نظاره کند. هنوز می‌توانست عطر او را استشمام کند. نفس عمیقی کشید انگار که بخواهد تا ابد عطر او را حفظ کند.

ارتباط صادقانه تنها راه گذر از بن‌بست عاطفی است؛ کیتی این را در طول تابستان فهمیده بود. ماتم‌گرفتن هرگز به التیام کسی کمک نمی‌کند، این حرف‌زدن است که کمک‌کننده است. کیتی این را هم فهمیده بود که خیانت لزومآ پایان رابطه نیست. چیزهای مهم‌تری هم هست. متأسفانه مارتا هرگز این را نفهمید و نتیجه‌اش یک قهر مادام‌العمر بود.

همه عشق‌ها پایان ناخوش دارند. مثل همه جنگ‌ها