بریده‌هایی از کتاب همسر پنهانی

رومانوف‌ها سیصد سال، سلطنت مطلق داشتند و مردم روسیه رعیت آنها بودند؛ بنابراین، کل ثروت کشور به خزانه این خانواده، سرازیر می‌شد.»

تاتیانا درنگ گرد. «من آدم گوشه‌گیری هستم و ترجیح می‌دهم به جای اینکه موضوع شایعات بشوم، احساساتم را برای دفتر خاطراتم نگه دارم.»

حالا که به‌خوبی سرم گرم می‌شود، دیگر آن بیمار ناآرام پرتوقع نخواهم بود

در حالی که دمیتری او را تماشا می‌کرد با خود می‌اندیشید که او چه دختر معمولی و ساده‌ای به نظر می‌رسد. او انتظار داشت دختران سزار، مثل بانوهای بزرگ اشرافی سن‌پترزبورگ متکبر و پیچیده باشند، اما تاتیانا افاده‌ای به نظر نمی‌آمد. او طوری با دمیتری حرف می‌زد که انگار از طبقه خودش است.

مشغول بودن بهترین راه مقابله با یک دلِ شکسته بود.

است آن‌ها را از سرکشی و خامی خودشان حفظ کند تا وقتی بزرگ‌تر شدند به دردسر نیفتند.

دمیتری تولد هشتادسالگی‌اش را با تاتیانا در کلبه جشن گرفت. تاتیانا، پاشکای روسی مورد علاقه او را تهیه، دسری شبیه به چیزکیک آمریکایی‌ها، را برای او درست کرد و شمعی روی آن گذاشت که وقتی دمیتری تلاش می‌کرد نفسش برای فوت کردن به آن را جمع کند، کامل آب شد

گولاش غلیظ و خوش‌عطر و کوفته‌ها نرم و خوشمزه بود. هانا غذای خودش را شروع کرد. «جمهوری چک آن موقع وجود نداشت. وقتی اعلامیه‌ای در اکتبر ۱۹۱۸، صادر شد که چک‌ها و اسلواک‌ها می‌توانند جمهوری‌ای مستقل از پادشاهی‌های بوهم و موراوی تشکیل دهند، لژیونرها بی‌اندازه خوشحال شدند. این چیزی بود که مدت‌های مدید برایش مبارزه کرده بودند.

زندگی دوگانه دمیتری هفت سال ادامه پیدا کرد و هیچ‌یک از زن‌هایی که دوستشان می‌داشت، او را به چالش نکشیدند. تاتیانا ظاهرآ هرگز در برابر این حقیقت که او اکثر آخر هفته‌ها و تعطیلات را با خانواده‌اش می‌گذراند و گاهی نمی‌توانست چند روز متوالی او را ببیند، عکس‌العملی نشان نمی‌داد؛

ارتباط صادقانه تنها راه گذر از بن‌بست عاطفی است؛ کیتی این را در طول تابستان فهمیده بود. ماتم‌گرفتن هرگز به التیام کسی کمک نمی‌کند، این حرف‌زدن است که کمک‌کننده است. کیتی این را هم فهمیده بود که خیانت لزومآ پایان رابطه نیست. چیزهای مهم‌تری هم هست.