بریده‌هایی از کتاب سرگذشت آب و آتش؛ مهرگان

ـ روح زیبایی داری... دایانا.

ـ دایانا وقتی حسادت می‌کنی جذاب‌تر میشی! چشمانم گرد می‌شود. سرش را کمی کج می‌کند و در حالی که لبخند کوچکی بر لب دارد، با آرامش به من نگاه می‌کند. لبانم را جمع می‌کنم. با اخم می‌گویم: ـ من به هیچ‌کس حسادت نمی‌کنم. ـ تازه وقتی انکارش می‌کنی، از اون هم جذاب‌تر میشی!

چرا انقدر زیبایی دایانا؟

هر دو می‌خندیم. من با صدایی آرام و او کمی بی‌پروا.

مهرگان روز مهرورزی است، روز تحکیم دوستی و محبت. مهرگان روز شماست! شما که مهربانی را خوب می‌شناسید... مهرگان‌تان پر از مهر و شادی

ای کاش در خواب رویایی ببینم. رویایی به سادگی رویاهای کودکی.

در شب تاریک مهرگان زیر درخشش پنهان ماه چون دانه‌های سرخ انار روح زیبایمان در هم آمیخته می‌شود  در جریان مداوم بادها زیر ابرهای سپید آسمان چون سربازان یک جنگ  سرنوشت متفاوت‌مان با ایران یکی می‌شود  در پناه اهورامزدای پاک این‌بار به دستان تو چون فرهنگ جاودان ایران قدرت جهانی‌مان باز هم تکرار می‌شود

به نظر من غمناک‌ترین زمان روز، هنگام غروب خورشیده. وقتی روز تموم میشه و باید از خودمون بپرسیم امروز چی کار کردیم. اشتباهات‌مون رو کنار هم بذاریم و خودمون رو سرزنش کنیم.

ـ در اوستا نگاه پاک بر پوشش اولویت داره. همهٔ ما، زن و مرد، ابتدا به نگاه پاک توصیه شدیم و بعد به رعایت محدودیت‌های پوشش.

یک آن شد این عاشق شدن دنیا همان یک لحظه بود آن دم که چشمانت مرا از عمق چشمانم ربود افشین یدالهی

ـ در اوستا نگاه پاک بر پوشش اولویت داره. همهٔ ما، زن و مرد، ابتدا به نگاه پاک توصیه شدیم و بعد به رعایت محدودیت‌های پوشش.

اهمیت جملات فقط به مفهوم‌شون نیست. بستگی داره که چه کسی چنین جمله‌ای رو میگه.

اعتراف به خطاهامون باعث میشه که از اون‌ها دوری کنیم. و ما تنها زمانی به خطاها و گناهان‌مون اعتراف می‌کنیم که بد بودن‌شون رو پذیرفته باشیم.

اون خیلی سخت مرد دایانا. نگاهش... پر از شرمندگی و عذاب بود. دستم رو محکم گرفت و التماس کرد که اون رو ببخشم.

اما چه کسی گفته بهترین‌ها اشتباه نمی‌کنن؟

ما باید یاد بگیریم بدون اعتماد کردن به آدم‌ها، اون‌ها رو دوست داشته باشیم. فقط وقتی بین مردم باشیم، می‌تونیم معنای زندگی رو بفهمیم.

یک آن شد این عاشق شدن دنیا همان یک لحظه بود آن دم که چشمانت مرا از عمق چشمانم ربود

یک آن شد این عاشق شدن دنیا همان یک لحظه بود آن دم که چشمانت مرا از عمق چشمانم ربود افشین یدالهی

یک آن شد این عاشق شدن دنیا همان یک لحظه بود آن دم که چشمانت مرا از عمق چشمانم ربود

اغلب هدیه به معنای پیشکش نیست. هدیه دادن شبیه یک معامله است. هدیه‌ای را به کسی تقدیم می‌کنی تا در زمان مناسب آنچه می‌خواهی بازپس‌گیری. نپذیرفتن هدیه نشان بی‌احترامی است و نمی‌توان آن را پس داد. بنابراین ناگزیر هستی در معامله‌ای شرکت کنی که نمی‌دانی چه چیزی را روزی باید در ازای آن بدهی. این یک معاملهٔ اجباری است!