بریده‌هایی از کتاب سرگذشت آب و آتش؛ مهرگان

بازتاب تمام افکار انسان‌ها در چشم‌هاست. مهربانی، صداقت، دوستی، غم... همه رو در چشم‌ها میشه دید.

زمانی که آدم‌ها بزرگ میشن و کارهای مهمی انجام میدن، حرف‌های زیادی پشت سرشون زده میشه.

ما باید یاد بگیریم بدون اعتماد کردن به آدم‌ها، اون‌ها رو دوست داشته باشیم. فقط وقتی بین مردم باشیم، می‌تونیم معنای زندگی رو بفهمیم.

یک آن شد این عاشق شدن دنیا همان یک لحظه بود آن دم که چشمانت مرا از عمق چشمانم ربود

یک آن شد این عاشق شدن دنیا همان یک لحظه بود آن دم که چشمانت مرا از عمق چشمانم ربود

می‌دونی دیبا، اهمیت جملات فقط به مفهوم‌شون نیست. بستگی داره که چه کسی چنین جمله‌ای رو میگه.

ـ پادشاه یک کشور حتی نباید لحظه‌ای از حال مردم و اوضاع سرزمینش غافل باشه. اما کاری می‌کنه که حال خودش رو هم نفهمه. واقعاً شرم‌آوره.

یاد گرفتم فقط زمان می‌تونه نشون بده احساسات ما چقدر واقعی هستن

ما هم باید در حیاط خانه‌مان چند گل نیلوفر بکاریم.

وقتی آینده‌ای وجود نداره، دونستن حقیقت چه فایده‌ای داره

یک آن شد این عاشق شدن دنیا همان یک لحظه بود آن دم که چشمانت مرا از عمق چشمانم ربود

ما باید یاد بگیریم بدون اعتماد کردن به آدم‌ها، اون‌ها رو دوست داشته باشیم. فقط وقتی بین مردم باشیم، می‌تونیم معنای زندگی رو بفهمیم.

ـ در کتابی خوندم که چشم‌ها دریچهٔ روحن. ـ تعبیر جالبیه. لبخند تلخی بر لب می‌آورد. سرش را آرام به چپ و راست تکان می‌دهد و سپس زمزمه می‌کند: ـ روح زیبایی داری... دایانا.

قدرت و سیاست چیزی نیست که من و تو بتونیم ازش سردربیاریم.

می‌دونی دیبا، اهمیت جملات فقط به مفهوم‌شون نیست. بستگی داره که چه کسی چنین جمله‌ای رو میگه. وقتی از کسی توقع شنیدن حرفی رو نداری و بعد اون رو می‌شنوی، طبیعیه که خوشحال بشی.

آخه تو از کجا پیدات شد؟

چرا نمی‌ذارید بانو برن؟ ضربان قلبم شدت می‌یابد. پوریا باید بایستد و مخالفت کند. اگر در همین ابتدا از من حمایت کند، می‌توانم امیدوار باشم که در آینده نیز به خاطر من در برابر ملکه نیوان و بانو نازآفرین می‌ایستد. پوریا دستم را محکم‌تر می‌فشارد. قلبم آرام می‌شود. لبخند کوچکی بر لبانم می‌نشیند. من کجا می‌توانم بروم؟ با وجود پوریا تمام سختی‌های قصر قابل‌تحمل است. فقط کافی است... انگار دستم رها می‌شود. اما امکان ندارد. شاید من دیگر گرمای دست پوریا را احساس نمی‌کنم.

پدرم همیشه میگه اگر زمانی احساس کردی تو زندگی مشکلی نداری و همه‌چیز داره به خوبی پیش میره، بدون که داری در مسیر اشتباه حرکت می‌کنی.

با چه منطقی میشه این رو توجیه کرد که انسان کاری کنه مست بشه و نفهمه چی میگه و چی کار می‌کنه؟

بازتاب تمام افکار انسان‌ها در چشم‌هاست. مهربانی، صداقت، دوستی، غم... همه رو در چشم‌ها میشه دید. می‌گفت چشم‌ها نمی‌تونن رازهای دل انسان رو نگه دارن.