بریده‌هایی از کتاب پیش از آن‌که بمیرم

و این‌که همه‌ی ما ممکنه وصله‌پینه شده باشیم و درست نباشیم.

هیچ‌کس تا حالا نگفته که زندگی منصفانه‌ست.

لیندزی یه جورایی عشق موسیقیه، بنابراین یه لیست آهنگ برای توی راه خونه‌ی کنت درست می‌کنه، با این‌که فقط چند مایل دورتره.

فکر نمی‌کنم درست بشم اما الآن می‌فهمم که اشتباه می‌کردم. همه باید بتونن درست بشن؛

می‌گن درست قبل از این‌که بمیرین، تمام زندگی‌تون از جلوی چشماتون رد می‌شه، اما این اتفاق برای من نیفتاد. من فقط بزرگ‌ترین دستاوردامو می‌بینم. چیزهایی که می‌خوام به یاد بیارم، و با اونا منو به یاد بیارن.

«تو منو نمی‌شناسی. تو هیچ‌وقت منو نمی‌شناختی. و نمی‌تونی حال منو بهتر کنی. هیچ‌کس نمی‌تونه حال منو بهتر کنه.»

تا جایی که من می‌دونم، این اتفاق هر روز تو همه‌ی مدارس، تو همه‌ی شهرای امریکا و احتمالاً دنیا می‌افته. تنها نکته‌ای که در مورد بزرگ‌شدن وجود داره اینه که توی سمتی قرار بگیرین که مسخره می‌کنن.

دوست خوب رازهای شما رو نگه می‌داره. بهترین دوست به شما کمک می‌کنه رازهاتون رو نگه دارین.

به همه‌ی لحظات و ثانیه‌ها و ساعتایی فکر می‌کنم که تلف کردم و برای همیشه از دستم رفته‌ن، مثل برف توی تاریکی.

وقتی جوونین، فقط دل‌تون می‌خواد بزرگ‌تر بشین و بعدها دل‌تون می‌خواد برگردین به بچگی.