بریده‌هایی از کتاب پیش از آن‌که بمیرم

لیندزی می‌گه: «این‌جوری واسه‌ش بهتره.» این حرف حتا از دهن لیندزی هم پست و مبتذله، و همه‌مون بهش خیره می‌شیم. چونه‌شو می‌ده بالا و با حالتی حق‌به‌جانب به ما خیره می‌شه: «چیه؟ خودتونم همین فکرو می‌کنین. اون بدبخت بود. از شر بدبختی‌ش خلاص شد.» من می‌گم: «اما یعنی، مسائل می‌تونست بهتر پیش بره.»

«تو منو نجات دادی.» دست سرد و خشکی روی گونه‌مه. «چرا منو نجات دادی؟» کلمات مثل موجی به ذهن می‌آن: «نه. برعکس.»

محبوبیت چیز عجیبیه. واقعاً نمی‌شه توصیفش کرد و جالب نیست در موردش حرف بزنین، اما وقتی ببینینش می‌شناسینش. مثل چشم تنبل یا فیلم‌های پورن.