بریده‌هایی از کتاب هزار خورشید تابان

هیچ چیزی به اندازهٔ انتظار کشیدن، سخت نیست.

«دخترم، همیشه این حرفم را آویزان گوشت کن، همان‌طور که همیشه عقربهٔ قطب‌نما سمت شمال را نشان می‌دهد، انگشت اتهام مردها هم همیشه به سمت زن‌هاست، مریم این را همیشه یادت باشد.»

مریم با دهانی پر از شن و ماسه به التماس افتاد و از گوشهٔ چشم‌هایش اشک آمد. رشید فریاد زد: «بخور!» بعد دود سیگارش را در صورت مریم فوت کرد. مریم جوید ولی در دهانش چیزی شکسته شد. رشید گفت: «خوب است!» صورتش می‌لرزید. «حالا می‌فهمی که مزهٔ غذایت چطور بود. حالا متوجه شدی که چی تو این ازدواج به من دادی، فقط خوراک بد، نه هیچ چیز دیگری.» بعد، رفت. مریم سنگریزه، خون و تکه‌های دو دندان شکسته‌اش را بیرون انداخت.

لیلا، تو دختر خیلی باهوشی هستی و می‌توانی به هر چیزی که بخواهی، برسی. من مطمئنم موقعی که جنگ تمام شود، افغانستان مثل مردهایش به تو هم نیاز دارد یا حتی بیشتر از آن. چون اگر در یک جامعه زن‌هایش تحصیل نکنند، شانس موفقیت ندارد

«این را نگو. من دوستت دارم.» «متاسفم.» «دوستت دارم.»

هیچ چیزی به اندازهٔ انتظار کشیدن، سخت نیست

هر دانهٔ برف آه پر غم و غصهٔ زنی در گوشه‌ای از دنیاست و هر آهی به آسمان می‌رود و ابر می‌شود و بعد به صورت دانه‌های کوچک روی سر مردم می‌آید.

او پسر است، می‌فهمی؟ و به همین خاطر آبرویش در خطر نیست، ولی تو چی؟ آبروی دختری به خوشگلی تو در خطر است. لیلا، این چیز ظریفی است. او مثل یک مرغ مینا در دست‌هایت است. همین که دستت را آزاد کنی، پرواز کرده و رفته.

می‌شود ازدواج را عقب انداخت ولی تحصیل را نه. لیلا، تو دختر خیلی باهوشی هستی و می‌توانی به هر چیزی که بخواهی، برسی. من مطمئنم موقعی که جنگ تمام شود، افغانستان مثل مردهایش به تو هم نیاز دارد یا حتی بیشتر از آن. چون اگر در یک جامعه زن‌هایش تحصیل نکنند، شانس موفقیت ندارد.»

«تو فقط باید یک چیز یاد بگیری، آن هم این است؛ تحمل کردن...» مریم گفت: «ننه، چی را تحمل کنم؟» ننه گفت: «نمی‌خواهد دلواپس این بشوی، خیالت راحت، از نظر گرفتاری چیزی کم و کسر نخواهی داشت.»

«رازت را به باد بگو، ولی ملامتش نکن که چرا با درخت‌ها در میان می‌گذارد.»

بعضی چیزها را از کتاب یاد می‌گیرید ولی بعضی چیزهای دیگر را باید دید و لمس کرد

«رازت را به باد بگو، ولی ملامتش نکن که چرا با درخت‌ها در میان می‌گذارد.»

اگر در یک جامعه زن‌هایش تحصیل نکنند، شانس موفقیت ندارد

همان‌طور که همیشه عقربهٔ قطب‌نما سمت شمال را نشان می‌دهد، انگشت اتهام مردها هم همیشه به سمت زن‌هاست

عشق سوتفاهم و ویرانگر است و همدستش امید سرابی است جفا پیشه

فقط خدا از سرنوشت پول رایج کشور بی‌ثباتمان خبر دارد.)

لی لی، لی لی حوضک، ماهی کوچولو قل خورد تو حوضک، قلوپ قلوپ خورده آب، سنگین شده، رفته خواب.

خداوند مشرق و مغرب است. پس به هر طرف رو بیاوری مقصد، خود اوست .....

اگر در یک جامعه زن‌هایش تحصیل نکنند، شانس موفقیت ندارد.