بریده‌هایی از کتاب نهج البلاغه موضوعی (جلد یازدهم؛ آیین حکمروایی)

بدان که مردم به کارهای تو همان‌گونه خواهند نگریست که تو در کارهای زمامداران پیش از خود نگری، و درباره تو همان خواهند گفت که تو در مورد آنان حکم رانده‌ای.

پرهیز از دریافت هرچه بوی رشوه دهد و از این شگفت‌تر آنکه شباهنگام کوبنده‌ای درِ خانه‌ام را کوبید و در ظرفی سربسته حلوایی آورده بود که آن را ناخوش می‌داشتم، گویی با آب دهان مار یا برگردان معده او آمیخته بود. پس بدو گفتم: آیا این به خاطر پیوند خویشاوندی است یا زکات و یا صدقه که این دو بر ما خاندان پیامبر حرام است. گفت: هیچ کدام، امّا هدیه است. آنگاه گفتم: گریه کنندگان بر تو بگریند آیا آمده‌ای تا از دین خدا مرا بفریبی یا نظام فکری خود را از دست داده‌ای یا جن زده شده‌ای یا هذیان می‌گویی.

کاروان سالار و دیده‌بان باید به مردمش راست گوید و پراکندگیشان را بسامان آرد و افکارشان را متمرکز کند

در پرتو زمامدار نیکوکار، پرهیزکاران به تلاش و کار پردازند، ولی در زمامداری تبهکاران، شقاوت‌پیشگان به نان و نوا رسند تا آنگاه که روزگارشان بسر آید و مرگشان فرا رسد.