بریده‌هایی از کتاب فرزندم چنین باش (ترجمه نامه سی‌ویکم نهج‌البلاغه)

تأثیر دعا در تربیت دین و دنیای تو را به خدا می‌سپارم و از او خواستارم که بهترین سرنوشت را برای امروز و فردا، و دنیا و آخرتت رقم زند. والسّلام

زنهار! که آزموده‌ها را از نو نیازمایی و دوباره به کام خسارات و ضایعات درنیفتی

از خداوند خیر ماندگار بخواه و چه بسا چیزی از او خواهی ولی تو را ندهد، چون بهتر از آنراـ در این سرا یا دیگر سراـ به تو داده است، و یا خواهد داد. و چه بسا چیزی از او طلب کنی که اگر بدان رسی دینت تباه گردد. پس زیبنده نیست که تنها برای نیست‌شونده‌ها دستِ نیاز برآری، بلکه سزاوار آن است که از خدای عزیز «خیر ماندگار» و بی‌رنج خواهی، که نه مال برای تو مانَد و نه تو برای آن مانی.

خداوند بر آستان مقدّسش دربانی نگماشته است تا بین تو و مهر او حجابی گردد، و تو را ناگزیر به آوردن میانجی نکرده و به جرم زشت‌کاری، راه توبه‌ات را نبسته و در کیفرت شتاب ننموده و بازگشت تو را بی‌هیچ سرزنشی پذیرا گشته است.

امام علی که سلام خداوندی هماره بر او

محکم‌ترین دستاویزی که بدان چنگ می‌زنی دستاویزِ الهی است.

دوام امنیت و سلامت زن به پوشش و عفاف اوست.

و اگر در بینش و تفکر دینی به مشکلی برخوردی، بدانکه «راه نبرده‌ای»، نه آنکه «راهی نیست»

چنانچه از «دست داده‌هایت» تو را به جزع و فزع کشد، پس بر «دست ناورده‌هایت» نیز جزع کن.

سزاوار آن است که از خدای عزیز «خیر ماندگار» و بی‌رنج خواهی، که نه مال برای تو مانَد و نه تو برای آن مانی.

بدانکه مرگ و زندگی دو رویۀ یک سکه‌اند، و صاحب اختیار مرگ همان خداوند هستی است و آنکه بانگ «رحیل و بازگشت» سر دهد، همو شکوفۀ حیات مجدّد رویانَد، و همانکه در رنج و بلا افکنَد، عافیت بخشد. و خدا دنیا را بر نظامی مقرّر فرمود که آمیزه‌ای از «نیش» و «نوش» است، ولی پاداش در رستخیز خواهد بود و یا آنچه خدا خواهد که بر تو پوشیده است.

نمی‌دانی؛ نگو! سرگشته‌ای بایست!

با سپر «صبر» و نیک‌باوری به خدا، هجوم لشکر اندوه را بشکن.

«گذشته»، چراغ راه «آینده» است.

خداوند بر آستان مقدّسش دربانی نگماشته است تا بین تو و مهر او حجابی گردد، و تو را ناگزیر به آوردن میانجی نکرده و به جرم زشت‌کاری، راه توبه‌ات را نبسته و در کیفرت شتاب ننموده و بازگشت تو را بی‌هیچ سرزنشی پذیرا گشته است.

از هیچ سرزنش‌گری مهراس.

نمی‌دانی؛ نگو! سرگشته‌ای بایست! از آنچه نمی‌دانی و تکلیف نداری سخن مگوی، و راهی که در آن بیم گمراهی است مپوی، چراکه بازایستادن به گاهِ سرگشتگی و گمراهی، بهتر از راندن بر مرکب خطرهاست.

نمی‌دانی؛ نگو! سرگشته‌ای بایست! از آنچه نمی‌دانی و تکلیف نداری سخن مگوی، و راهی که در آن بیم گمراهی است مپوی، چراکه بازایستادن به گاهِ سرگشتگی و گمراهی، بهتر از راندن بر مرکب خطرهاست.

دنیا همه‌نوش نیست، بلکه نیشهاست در آن.

فَوَران خشم خویش را یک‌باره فرو بر، که شیرین‌تر و نیک فرجام‌تر از آن ندیدم.