بریده‌هایی از کتاب پندهای‌ کوتاه از نهج البلاغه برای جوانان

الْعِلْمُ عِلْمَانِ مَطْبُوعٌ وَ مَسْمُوعٌ وَ لَا ینْفَعُ الْمَسْمُوعُ إِذَا لَمْ یکنِ الْمَطْبُوعُ دانش به دو گونه است: یا خاستگاهش عقل و سرشت است و یا از راه شنیدن به دست می‌آید، اما دانشی که از راه شنیدن به دست می‌آید اگر از عقل نجوشد مفید واقع نگردد.

از کارهای خیر مضایقه نکنید و هیچ‌یک از آنها را کم و ناچیز مشمارید که «کوچک» آن «بزرگ» و «اندک» آن «بسیار» است.

بهوش باش و خود را واپای، مبادا مرگت درحالی رسد که گریزپای از پروردگارت در طلب دنیای حرام باشی.

پس آن‌که خدا او را ثروتی داده است باید پیوند خویشاوندی را بدان محکم کند، و میهمانی نیکو دهد و گرفتاران را برهاند، و نیازمند و بدهکار را به دست کرم بنوازد، باید بر ادای حقوق دیگران و تحمل سختی‌ها به خاطر ثواب الهی شکیبایی کند، که دستیابی به این خصلت‌های عالی در دنیا شرف و بزرگی آورد و در آخرت برتری و کرامت.

وَ قَصْداً فِی غِنًی میانه‌روی در حال ثروت و بی‌نیازی