بریده‌هایی از کتاب انگیزش؛ منطق پنهانی که انگیزه‌های ما را شکل می‌دهد

ما همه در قلبمان کودکانی نوپا هستیم و توسط بازی‌ها بر انگیخته می‌شویم.

زندگی هیچگاه با شرایط، غیرقابل تحمل نمی‌شود؛ اما با نبود معنا و هدف می‌شود. - ویکتور فرانک

آنها نشان می‌دهند چگونه میل ذاتی ما به باور اینکه زندگیمان در آن‌سوی پل زندگی هدفی دارد، ما را به کار بیشتر و سخت‌تر – حتی تا نقطۀ رنج و زحمت شخصی – در راستای کسب معنای بیشتر می‌کشد.

افرادی که اعلام می‌کنند زندگی معنادار مفیدی دارند، بیشتر به انجام کار برای دیگران علاقه دارند، در حالیکه افرادی که فقط بر روی کارهای خودشان تمرکز دارند، اظهار می‌کنند که فقط به صورت سطحی شادند. البته «معنا» یک مفهوم بی‌ثبات است، اما خصوصیت ضروری آن این است که با داشتن احساس هدف، ارزش و فشار – ناشی از بودن در چیزی بزرگتر از خود – بدست می‌آید.

وقتی ما سخت‌تر کار می‌کنیم و کمی‌تلاش و زمان بیشتر هزینه می‌کنیم، احساس مالکیت بیشتری می‌کنیم و بدین‌گونه از ثمرات تلاشمان بیشتر لذت می‌بریم.

ما می‌خواهیم احساس کنیم که کار و زندگی‌هایمان در راهی، حتی پس از مرگ اهمیت داشته باشد.

زندگی هیچگاه با شرایط، غیرقابل تحمل نمی‌شود؛ اما با نبود معنا و هدف می‌شود.

فیلسوف آلمانی، فردریک نیچه، استدلال کرده است که پاداش‌های بزرگ زندگی از تجارب فلاکت‌بارمان ناشی می‌شود.

حقیقت این است که ما هیچگاه بزرگ نمی‌شویم.

در واقع، یکی از سحرآمیزترین چیزها در مورد انگیزش این است که غالباً ما را به انجام کارهای بزرگ، سخت، چالش برانگیز و حتی دردناک وا می‌دارد.