بریده‌هایی از کتاب شنیدن از دائو دِ‌جینگ (متن کهن چینی)

مثلی است قدیمی که می‌گوید: «شکسته باش تا کلّ شوی» آیا حرفِ بی‌جایی‌ست؟ به‌راستی کلّ که باشی، همه‌چیز به سوی تو می‌آید.

کارَت که تمام شد رهاش کن.

هرکه به زر و به نام ببالد تخمِ فروافتادن را کاشته است.

خوبیِ در کلام، موثق‌بودن است خوبیِ در حکومت، نظم است؛ خوبیِ در کارها، کاردانی است و خوبی در عمل، وقت‌شناسی است.

آسمانْ ماندگار است و زمینْ پایدار است همیشه. سِرّ این ماندگاری چیست؟ چون برای خود زندگی نمی‌کنند.

تاریکی درونِ تاریکی: دروازه‌ی هر رازی.

چرا مردم گرسنگی می‌کشند؟ برای این گرسنگی می‌کشند که فرمانرواهاشان تمام درآمد مالیات را می‌خورند.

مرد دلیر و گستاخ یا می‌کشد یا کشته می‌شود. مرد دلیر و آرام همیشه زندگی را حفظ می‌کند.

فاجعه‌یی بزرگ‌تر از دست‌کم‌گرفتن دیگران وجود ندارد، من به هرچه ارزش می‌دهم تقریباً آن را از دست می‌دهم.

در نبرد مهر پیشه کن که پیروز خواهی شد. در دفاع آن را به کار بر که در امان خواهی بود. آن‌هایی را که آسمان می‌خواهد حفظ کند با مهر حفظ‌شان می‌کند.