بریده‌هایی از کتاب هنر خوب زیستن

فرض کنید در یک کشور فقیر هستید و کیف پولتان گم شده است. چند دقیقه بعد کیفتان را پیدا می‌کنید که فقط پول‌های داخل آن گم شده‌اند. حال آیا پول گم‌شده را به چشم دزدی نگاه می‌کنید یا به‌عنوان مبلغی می‌بینید که به آدمی اهدا کرده‌اید که احتمالاً زندگی‌اش بسیار بسیار بدتر از شماست؟ هیچ‌کدام از این بازی‌های ذهنی نمی‌تواند این حقیقت را تغییر دهد که پول شما دزدیده‌شده، اما میزان اهمیت آن‌چه رخ‌داده و تفسیرِ این موقعیت چیزهایی هستند که شما می‌توانید آن‌ها را تغییر دهید. داشتن یک زندگی خوب تا حد زیادی به تفسیری سازنده از رخدادها بستگی دارد.

مغز ما به‌طور خودکار با هر سه لایۀ زمان -گذشته، حال و آینده- مواجه می‌شود. مسئله این است که ما بر روی کدام بخش بیش‌تر تمرکز می‌کنیم. پیشنهاد من این است که از برنامه‌ریزی‌های بلندمدت دوری نکنید، اما به‌محض تدوین آن‌ها، تماماً به زمان حال توجه کنید. به‌جای نگرانی نسبت به خاطرات آینده‌تان، حداکثر بهره را از تجربه‌های اکنونتان ببرید. به‌جای عکاسی از غروب، خودتان طعم آن را بچشید. یک زندگیِ پر از لحظه‌های حیرت‌انگیز اما فراموش‌شده هنوز هم حیرت‌انگیز است، پس دیگر به افزودن تجربه‌هایتان به بانک خاطرهتان فکر نکنید. یک روز در بستر مرگ خواهید افتاد و حسابتان در این بانک برای همیشه بسته خواهد شد.

آن‌چه زمانۀ ما را تهدید می‌کند انفجار اطلاعات نیست، انفجار نظرات است.

«اگر تا زمانی که یک مسئله قابل حل‌شدن است به آن حمله نکنید و صبر کنید تا به موضوعی لاینحل تبدیل شود، می‌شود گفت که آن‌قدر احمق هستید که شایستۀ بروز چنین مسئله‌ای باشید.

تجربه بر خاطره پیروز است

در هر روز ما بیست هزار لحظه خواهیم داشت و حدود نیم میلیارد لحظه در طول عمر متوسط یک انسان. برای تمام احساساتی که در هر ثانیه به مغز شما هجوم می‌آورند دقیقاً چه اتفاقی می‌افتد؟ اکثریت بسیار بزرگی از آن‌ها به‌طور برگشت‌ناپذیری مفقود می‌شوند.

می‌خواهم بزرگ‌ترین راز نویسندگی را برایتان فاش کنم؛ بهترین ایده‌ها زمانی به ذهنتان می‌رسند که مشغول نوشتن هستید نه موقع فکر کردن

هیچ برنامۀ عادلانه‌ای برای جهان وجود ندارد. بخشی از خوب زیستن این است که آن را همان‌طور که هست بپذیریم. روی باغچۀ خودتان تمرکز کنید، متوجه زندگی خودتان باشید، می‌بینید به‌قدر کافی علف هرز وجود دارد که شما را مشغول کند.

ما دائماً در تلاش برای رسیدن به یک اصل واحد، یک باور واحد و یک قانون واحد هستیم. درحالی‌که چنین نوش‌دارویی برای خوب زیستن وجود خارجی ندارد.

هراندازه خود را کم‌تر مهم بپندارید، زندگی‌تان بهتر خواهد بود.