بریده‌هایی از کتاب مرگ/ خدا

اما اگه قرار باشه خدا همه رو رستگار کنه، دیگه انسان جوابگوی اعمال خودش نیست.

اگه خبر خوش نباشه، هیچ‌وقت واسه گفتنش مناسب نیست.

بدشانسیتون زده و شماها رو وودی آلن نوشته. فکرشو بکنید اگه شکسپیر شماها رو می‌نوشت چی می‌شد!

بدشانسیتون زده و شماها رو وودی آلن نوشته. فکرشو بکنید اگه شکسپیر شماها رو می‌نوشت چی می‌شد!

جان: براش یه خرده آب بیارین. کلاینمن: آب می‌خوام چی‌کار؟ جان: فکر کردم تشنه‌ته. کلاینمن: مُردن آدمو تشنه نمی‌کنه، مگه اینکه طرف قبلش ماهی‌دودی خورده باشه.

بازیگر: آره. قضیه خیلی فلسفیه، مگه نه؟ نویسنده: نه تنها فلسفی، بلکه احمقانه‌س!

دکتر: کلاینمن، تو به تناسخ اعتقاد داری؟ کلاینمن: چی هست؟ دکتر: تناسخ... اینکه آدم در قالب یه چیز دیگه به زندگی برگرده. کلاینمن: مثل چی؟ دکتر: اِ ... اَم... یه موجود زندۀ دیگه. کلاینمن: منظورت چیه؟ مثلاً یه حیوون؟ دکتر: آره. کلاینمن: یعنی مثلاً بازگشت مجدد آدم به زندگی در قالب یه قورباغه؟ دکتر: فراموش کن کلاینمن. حالا من یه چیزی گفتم. کلاینمن: ببین، هرچیزی امکان داره، ولی تصورش مشکله که یه آدمی که توی زندگیش رییس یه شرکت بزرگ بوده به شکل یه سمور به زندگی برگرده.

اگه خبر خوش نباشه، هیچ‌وقت واسه گفتنش مناسب نیست

بیشتر وقتا مردم فکر می‌کنن واقعیت رو درک کرده‌اند، درحالی‌که به یه چیز جعلی واکنش نشون داده‌اند.

دیوونه‌ها این‌جورن. اونا با هرچیزی منطقی برخورد می‌کنن، غیر از یه چیز... نقطه‌ضعفشون، که همون دیوونگی‌شونه.