بریده‌هایی از کتاب زمین بر پشت لاک‌پشت‌ ها

جالب‌ترین قسمت علم برای من همینه که هرچی بیش‌تر یاد بگیری، واقعاً به جواب نمی‌رسی، فقط سؤال‌های بهتری پیدا می‌کنی.

«یکی از سختی‌های رویارویی با درد، حالا چه فیزیکی و چه روحی، اینه که ما فقط می‌تونیم از راه تشبیه و مثال توصیفش کنیم. نمی‌شه مثل این میز یا شکل بدن ببینیش. درواقع می‌شه گفت درد و زبان دقیقاً برعکس هم هستن.»

«من در مورد یونیفرم‌ها یه تئوری دارم. فکر می‌کنم اون‌ها رو می‌سازن تا کاری کنن که تو دیگه یه آدم خاص نباشی. مثلاً دیگه دیزی رامیرز که شخصیت خاصیه نباشی و به‌جاش به چیزی تبدیل شی که پیتزای مردم رو می‌بره سر میز و بلیط‌شون رو می‌گیره و به‌شون دایناسور پلاستیکی می‌ده. انگار یونیفرم ساخته شده که ما رو پنهان کنه.»

نقش من تو این نمایش چی بود؟ نقش مکمل. من یا دوست دیزی بودم یا دخترِ خانم هلمز. همیشه یه‌چیزِ یه‌نفرِ دیگه بودم.

آخرش که از پیاده‌روی خسته شدیم، نشستیم رو نیمکت و رودخونه رو تماشا کردیم که جریان آرومی داشت و اون بهم گفت که زیبایی ناشی از توجه ماست. گفت: «رودخونه قشنگه، چون تو داری نگاهش می‌کنی.»

«می‌توانم همه‌ی چیزهایی را که در مورد زندگی آموخته‌ام را در سه کلمه جمع‌بندی کنم: ادامه پیدا می‌کند.» رابرت فراست

هر دو داشتیم به یه آسمون مشترک نگاه می‌کردیم که شاید خودش خیلی صمیمانه‌تر از نگاه‌کردن به چشم طرف مقابل باشه. همه بلدن به چشم آدم نگاه کنن، اما کم پیش می‌آد کسی پیدا شه که دنیا رو دقیقاً همون‌جوری ببینه که تو می‌بینی.

پس تو هم می‌نویسی‌ش و موقع نوشتن متوجه می‌شی که عشق یه تراژدی یا شکست نیست بلکه یه موهبته. عشق اولت رو به‌خاطر می‌آری، چون بهت نشون داده و اثبات کرده که می‌تونی دوست داشته باشی و دوست داشته بشی، که هیچ‌چیِ این دنیا ارزش عشق رو نداره و عشق جواب چرا و چگونه انسان‌شدن ماست.

حالا دیگه هک‌کردن کامپیوتر مهم نیست، مهم هک‌کردن روح انسان‌هاست.

انسان می‌تواند کاری را که می‌خواهد انجام دهد، اما نمی‌تواند خواسته‌اش را انتخاب کند. آرتور شوپنهاور

کسی باهات خداحافظی نمی‌کنه مگه این‌که بخواد دوباره تو رو ببینه.

که هیچ‌چیِ این دنیا ارزش عشق رو نداره و عشق جواب چرا و چگونه انسان‌شدن ماست.

کم‌کم داشتم یاد می‌گرفتم که زندگی‌ت، داستانی در مورد توئه، نه داستانی که خودت تعریف کنی.

«در زندگی به جایی می‌رسید که دیدن زیبایی جهان برای‌تان کافی‌ست. نیازی نیست عکسش را بگیری یا نقاشی‌اش کنی یا حتا به بیادش بیاوری. خودش کافی است.» تونی مورسیون

«طبق قرارداد داغ، طبق قرارداد سرد، طبق قرارداد به یک رنگ خاص، اما در واقعیت فقط مجموعه‌ای از اتم‌ها در خلاء.» دموکریتیوس

«می‌توانم همه‌ی چیزهایی را که در مورد زندگی آموخته‌ام را در سه کلمه جمع‌بندی کنم: ادامه پیدا می‌کند.» رابرت فراست

موقع نوشتن متوجه می‌شی که عشق یه تراژدی یا شکست نیست بلکه یه موهبته.

«شاید تردید کنی که ستاره‌ها آتش‌اند، شاید تردید کنی که خورشید حرکت می‌کند.» ویلیام شکسپیر

«قرارت با اون پسره چطور بود؟» «کدوم پسر؟ این‌قدر تعدادشون زیاده که برای مدیریت اطلاعات‌شون یه فایل اِکسِل درست کردم.»

«طبق قرارداد داغ، طبق قرارداد سرد، طبق قرارداد به یک رنگ خاص، اما در واقعیت فقط مجموعه‌ای از اتم‌ها در خلاء.» دموکریتیوس