بریده‌هایی از کتاب زمین بر پشت لاک‌پشت‌ ها

همه بلدن به چشم آدم نگاه کنن، اما کم پیش می‌آد کسی پیدا شه که دنیا رو دقیقاً همون‌جوری ببینه که تو می‌بینی.

وزن وجود یک پدر را نمی‌دانی، مگر این‌که برداشته شود.

نمی‌گم تو فوق‌العاده زیبایی یا مهربونی یا هرچی. می‌گم به‌یادموندنی هستی.

«مهم نیست چطور می‌میرید، مهم این است که وقتی می‌میرید چه کسی هستید.»

«در زندگی به جایی می‌رسید که دیدن زیبایی جهان برای‌تان کافی‌ست. نیازی نیست عکسش را بگیری یا نقاشی‌اش کنی یا حتا به بیادش بیاوری. خودش کافی است.»

کسی که نخواد دوباره تو رو ببینه، به خودش زحمت خداحافظی نمی‌ده.

جالب‌ترین قسمت علم برای من همینه که هرچی بیش‌تر یاد بگیری، واقعاً به جواب نمی‌رسی، فقط سؤال‌های بهتری پیدا می‌کنی.»

همه بلدن به چشم آدم نگاه کنن، اما کم پیش می‌آد کسی پیدا شه که دنیا رو دقیقاً همون‌جوری ببینه که تو می‌بینی.

بعد از بهترین گفت‌وگوها حتا یادت نمی‌آد که در مورد چی حرف می‌زدی. فقط یادت می‌آد چه حسی داشتی.

بهش می‌گفتم که من و دیویس زیاد حرف نمی‌زدیم و زیاد به‌هم نگاه نمی‌کردیم، اما این‌ها مهم نبود، چون هر دو داشتیم به یه آسمون مشترک نگاه می‌کردیم که شاید خودش خیلی صمیمانه‌تر از نگاه‌کردن به چشم طرف مقابل باشه. همه بلدن به چشم آدم نگاه کنن، اما کم پیش می‌آد کسی پیدا شه که دنیا رو دقیقاً همون‌جوری ببینه که تو می‌بینی.