بریده‌هایی از کتاب من و استادم

سینان گفت که علم مثل درشکه‌ای است که اسب‌های زیادی آن را می‌کشند. اگر یکی از اسب‌ها تک‌تازی کند، دیگر اسب‌ها هم سعی خواهند کرد بر سرعتشان بیافزایند. سیاحانی که درون درشکه هستند، یعنی اهل علم و حکمت از این مسئله سود خواهند برد. پس پیشرفت در زمینه‌ی یک موضوع، پیشرفت در زمینه‌های دیگر را تشویق می‌کرد.

انسان قبل از هرگونه ادعایی باید خیلی فکر کند.

اهل هنر از سه منبع تغذیه می‌شوند: کتاب‌ها، انسان‌ها، راه‌ها. خواندن بسیار، آموختن از استادان، سفر کردن.

«رازی را با تو در میان می‌گذارم. خواه کوچک باشد خواه بزرگ، خواه مسجد سلاطین باشد خواه چشمه‌ای در محله‌ای، فرض کن زیر هر بنایی که می‌سازی قلب زمین در حال تپیدن است. تو بنایت را بر روی قلب زمین می‌سازی. این‌طور فکر کن، آن‌وقت با جان‌ودل و با عشق کار می‌کنی.»

ظالمانی مثل او قدرتشان را نه از توان ذاتی خود، بلکه از ضعف‌های دیگران می‌گیرند.

کسانی که اطرافشان پر است از افرادی که هر سخن آنان را با بارها بله گفتن تأیید می‌کنند، کسی را که رُک و پوست‌کنده حرفش را می‌زند خیانت‌کار می‌پندارند

حضرت یعقوب دوازده پسر داشت. حضرت عیسی دوازده حواری داشت. حضرت یوسف یکی از دوازده برادری است که حکایتشان در دوازدهمین سوره‌ی قرآن نقل شده است. یهودیان دوازده تکه نان روی میز می‌گذاشتند. دوازده شیر از تخت حضرت سلیمان محافظت می‌کردند.

چه‌قدر عجیب است! پیمان‌ها را به یاد می‌آورم، اما تنها آن‌هایی را که بستیم و به آن‌ها عمل نکردیم.

اشکال تو سادگی‌ات نیست؛ حماقتت است.

انسان به‌جای نفرت از مُسبب آن اتفاق، باید علت را کشف کند.

«آهنی که از آن استفاده نشود، زنگ می‌زند. چوبی که از آن استفاده نشود، می‌پوسد. انسانی که کار نکند، باعث سخن‌پراکنی دیگران می‌شود.»

«درطول زندگی سعی کن جزو آن دسته از انسان‌های فرومایه‌ای نباشی که یا به دنبال جمع کردن دشمن برای خویش‌اند و یا در پی جلب ستایش این و آن.»

بیشتر از کارهایی که می‌کنیم، کارهایی که نمی‌کنیم طینت ما را نشان می‌دهد.

شاید هم میان دوست داشتن همه، و هیچ‌کس را دوست نداشتن، فاصله‌ی زیادی وجود نداشت.

اهل هنر از سه منبع تغذیه می‌شوند: کتاب‌ها، انسان‌ها، راه‌ها. خواندن بسیار، آموختن از استادان، سفر کردن.

چند بار خواسته بود به کوچه‌ها برود و تا آن‌جا که توان دارد داد بزند و به انسان‌ها بگوید که جلوی زبانشان را بگیرند.

انسان همیشه به شکلی غیرمنتظره با خیانت روبه‌رو می‌شود.

شاید جنگ تنها دعوا میان دو گروهی بود که هرکدامشان فکر می‌کردند خدا با آن‌هاست.

«مگر خدا تاجر است که حساب و کتاب کند؟ چرا باید سنگینی گناهانمان را در برابر ثواب‌هایمان بسنجد؟ مگر خدا در دستانش ترازو گرفته است؟ اگر دلیل روزه گرفتنت این است، همان بهتر که نگیری. اگر این دلیل سجده کردن توست، سجده نکن. خدا کاتب نیست که همه‌چیز را در دفتر بنویسد. به جای این‌که با تقوایت فریب‌کاری کنی، بهتر است با گناهت صادق باشی.»

در دنیای عشق جایی برای ترسیدن یا منفعت شخصی وجود ندارد.