بریده‌هایی از کتاب می‌اندیشم پس بازی می‌کنم

حتی حریفان هم عاشقش هستند.

بیایید خودمان را به آینده پرتاب کنیم. نه اینکه فقط شعار بدهیم و حرف بزنیم. این موضوع باید تبدیل به طرز تفکر ما بشود، یک خواستِ واقعی برای تغییر به سوی بهتر شدن.

یوونتوس اسباب بازی او نیست. چیزی بسیار بزرگتر است: یک عشق خانوادگی، یک دارایی شخصی که فوق العاده عمومی است.

وقتی عاشقید برای دل‌کندن به زمان نیاز دارید، ولی زمانی که احساسات از بین می‌روند داشتن یک بهانه کافی است.

همیشه می‌دانستید که آنها تا پای جان و آخرین قطره‌ی خون خود خواهند جنگید، هرگز قدمی به عقب نخواهند گذاشت.

ضرب المثلی است که می‌گوید «انتقام باید با خون سردی گرفته شود».

وقتی عاشقید برای دل‌کندن به زمان نیاز دارید، ولی زمانی که احساسات از بین می‌روند داشتن یک بهانه کافی است.

راسم را نمی‌بینم، حتی با وجود اینکه سالی یکبار برگزار می‌شود باز هم به سختی آن را نگاه می‌کنم. در آن دوره‌ای که هفدهم شدم،

برای نیل آرمسترانگ، راه رفتن روی سطح ماه بود، و برای من چمن بسیار سبز المپیک اشتادیون. درباره‌ی فینال جام جهانی مقابل آلمان که فکر می‌کنم، در آن روز لحظه‌ای وجود دارد که متعلق به من است. زمانی که مارچلو لیپی، مربی ایتالیا بعد از پایان صد و بیست دقیقه به سراغم آمد زنگ‌ها در سرم نواختند. شخصا ترجیح می‌دادم که صدایشان بلندتر باشد، ولی همه‌ی ناقوس‌ها توان این را نداشتند که از ورود دو کلمه مربی بزرگ به گوشم جلوگیری کنند: «تو اولی.»