بریده‌هایی از کتاب سیزده

سخت‌ها برای قوی‌ها انتخاب می‌شود، این حکمت آفرینش است.

ز لقمه‌ی دلچسبِ روبرویمان بگذریم تا زندگی دلچسب‌تری داشته باشیم.

درازا کشانید. دوست دارید نمره‌ای بهتر داشته باشید تا خودتان و خانواده‌تان و معلم و دوستانتان را خوش‌حال کنید؟ خوب است، به سمتِ آن حمله کنید، روز و شب درس بخوانید و تلاش کنید، اما این وسط فکر کردنِ زیاد به آن اعداد و نمرات، فقط احتمالِ موفق شدنتان را کمتر خواهد کرد.

حقیقت زندگی این است که ما تنها هستیم، هر چند که ممکن است یک عالمه آدم دور و برمان باشد و یکی از نشانه‌های بزرگ شدن این است که زودتر بفهمیم که تنها هستیم.

اگر روزی کتابم را بنویسم، نامش را سیزده می‌گذارم. تا احمق‌هایی که از اسم سیزده می ترسند، نخوانند و تو بخوانی که تا آخر کتاب تاب می‌آوری.

به این امید باشیم که در بانکِ تلاشِ خداوندِ رحیم، هیچ قرض‌الحسنه‌ای از تلاش گم نخواهد شد اما باز کردن هر سپرده و حساب بانکی در محضر الهی، به معنای کافی بودنِ پولمان برای خرید خانه‌ی آرزویمان، نیست.

در زندگی‌ام بیشتر از این که تشویق شوم، نقاط ضعف و ایرادهایم را از زبان دیگران شنیده‌ام و شاید همین دلیلی باشد که زیاد به خودم، به زندگی‌ام و حتی به اطرافیانم علاقه‌ای ندارم و به آنها خوب گوش نمی‌کنم.

نمی‌شود فشارها را به خاطرِ خطراتشان تحمل نکنی وگرنه مجبوری همیشه، همانجایی که هستی بمانی

اینکه هدفی داشته باشی اما اصلا در پی اون نباشی و جوری زندگی کنی که حالا حالاها، تو رو به هدفت نمی‌رسونه، یعنی هدفت، الکیه و هیچ وقتم بهش نمی‌رسی.

اگر متوجهِ اشکال زندگی‌تان می‌شوید، آن را بنویسید. چرا که تغییر در چیزی که ثبت شده است و آن را می‌بینید، راحت‌تر صورت می‌گیرد.

تفکر مثبت یعنی پافشاری روی قدرت وجودتان، یعنی رها نکردنِ دستتان وقتی مشکل شما را فراری می‌دهد.

هرچقدر بیشتر دست به تغییر بزنید، اراده‌ی شما فزونی می‌یابد و هرچقدر دست دست کنید، کاهش.

بهتر است هیچ‌گاه اشتباه نکنیم اما وقتی کردیم، نباید از خودمان ناامید شویم پس دوباره شروع می‌کنیم

تلاش در وجود همه‌ی ماست، فقط کافی است دکمه‌ی هدف را بزنیم و در تخیلاتمان به خودمان یادآوری کنیم که برای رسیدن به آن به دنیا آمدیم و دوباره در تخیلاتمان خودمان را در حال انجام تلاش با همان کیفیتی که می‌خواهیم، تصور کنیم. ایمان داشته باشید به خدا که دوباره از جایتان بلند خواهید شد.

نتایج آنقدر سریع که ما می‌اندیشیم، بدست نمی‌آیند و اگر این را متوجه شویم، می‌توانیم سختی‌های زندگی و به درازا انجامیدن نتایج دلخواه را یاد بگیریم و به خاطر طولانی شدنِ سفر آرزوهایمان، ساده از کنار رویاهایمان نگذریم. انسانِ شکارچی

"تصمیمات خدا اسرار آمیز اما همگی در نهایت به نفع انسان است."

دنیا آنقدر جای بدی نیست که بخواهم با غر زدن، صبحِ زندگی خودم را از بین ببرم و شب هنگام، گله کنم که این چه زندگی است دارم؟

در هر جایی می‌توان موفق شد، فقط نباید منفی شد و غر زد.

تمام انسان‌های دنیا دوست دارند دنیا را عوض کنند اما این کار برای فردی سست عنصر و خود شیفته‌ای که خودش را بی‌اشکال می‌داند، آنقدر هجو و دور از دسترس است که در نهایت رویایشان را رها می‌کنند، چرا که یاد نگرفته‌اند، مرحله‌ی نُخستِ تغییرِ دنیا، تغییر خویشتن است و این سخت‌ترینِ کار دنیاست.

انسان‌های ضعیف و کم خرد یا اشکالات خود را نمی‌بینند یا مقصر آنها را خدا و نزدیکان و پدر و مادر و دیگران می‌دانند. پس نیازی به تغییر خودشان نمی‌بینند